این خلاصه‌ای است از نمایش «علاقمندی چنان است که بازجویی» که به نویسندگی و کارگردانی میلاد اردوبادی و با تهیه کنندگی سجاد افشاریان در سالن شهرزاد روی صحنه است.
کارگردان این نمایش در گفتگو با ایسنا این اثر نمایشی را حاصل تنهایی‌های دوران کرونا می‌داند و تاکید میکند که اعتقادی به تئاتر فست فودی و شتابزده ندارد.
او در آغاز در توضیح محتوای این نمایشنامه می‌گوید: کسی از دیگری می‌خواهد تا به دلیل خطایی که در گذشته مرتکب شده، از او بازجویی کند و این خطا از دست دادن یک رابطه عاشقانه است که در خلال آن سری هم به تاریخ معاصر می‌زنیم و گوشه‌هایی آشنا از این تاریخ را مرور می‌کنیم.
اردوبادی این نمایشنامه را حاصل تنهایی‌ها و خانه نشینی‌های دوران کرونا می‌داند، زمانی که هریک از ما در خلوت خویش، بخش‌های زیادی از زندگی خود را مرور کرده‌ایم و به دلیل کارهایی که در گذشته انجام داده‌ایم، خود را قضاوت یا توبیخ کرده‌ایم. 
این نمایش با حضور دو بازیگر روی صحنه می‌رود که البته راوی کارکترهای دیگر هم هستند.
اردوبادی که پیش از کرونا مشغول آماده‌سازی کار پر پرسوناژ بوده، بعد از اینکه اجرای آن اثر منتفی می‌شود، این نمایش دو پرسوناژه را دست می‌گیرد تا اجرای آن در دوران کرونا ممکن باشد.
این کارگردان که بیش از یک سال نمایش «علاقمندی چنان است که بازجویی» را تمرین کرده، در این زمینه توضیح می‌دهد: اصولا تمرین‌های طولانی دارم. تمرین این نمایش در دو مقطع و به مدت یک ماه متوقف شد ولی خارج از شرایط کرونایی هم به تمرین طولانی عادت دارم چون از نظر من تمرین شتابزده در تئاتر، امکان‌پذیر نیست. ما هم از بزرگان تئاتر کشور خودمان و دنیا آموخته‌ایم که خلق یک نمایش در پروسه‌ای طولانی مدت اتفاق می‌افتد. همچنانکه یکی از بهترین تعاریف درباره بازیگری را گروتفکسی ارایه داده و بازیگری را شهود می‌داند، قطعا این شهود در دوره‌ای کوتاه مدت رخ نمی‌دهد. 

اردوبادی با ارایه توضیحاتی درباره روند تمرین این نمایش اضافه می‌کند: شرایط کرونایی سبب شد نمایش‌های کمتری روی صحنه بروند. البته بازیگرانم هم به من محبت داشتند و پیشنهادهای خود را برای بازی در آثار دیگر نپذیرفتند. آنها تمام انرژی خود را برای این کار گذاشتند و حتی مواقعی که من کم انرژی می‌شدم، پای کار ایستادند و به من انگیزه دادند. بنابراین تئاتر برای گروه ما، چیزی بیش از خواندن متن و انتقال آن به تماشاگر است. تئاتر نیازمند یک همزیستی است که اگر آن را تجربه نکرده باشیم، نمی‌توانیم چیزی را به تماشاگر منتقل کنیم.
او ادامه می‌دهد: بازیگران من با مهربانی تواستند بدخلقی‌های مرا در دوران تمرین و آماده‌سازی این نمایش تحمل کنند و این کارشان جای تقدیر  دارد.
این کارگردان در پاسخ به این سخن که بسیاری از فعالان تئاتر معتقدند جلب اعتماد مخاطب برای حضور در سالن‌های تئاتر پروسه‌ای زمان‌بر خواهد بود، می‌گوید: این اعتمادسازی اتفاق افتاده و در مورد بعضی از اقشار خیلی بیشتر هم رخ داده است. به عنوان نمونه بیشتر تماشاگران تئاتر در مقطع کرونایی، جوانان زیر 30 سال هستند. کسانی که تازه از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند راحت‌تر به سالن تئاتر می‌آیند ولی سنین بالاتر محتاط‌تر عمل می‌کنند که البته حق هم دارند چون در سنین پایین‌تر، افراد قابلیت ریسک‌پذیری بیشتری دارند.
اردوبادی درباره سختی کار تئاتر در دوران کرونا می‌گوید: خیلی از دوستان درباره این موضوع صحبت کرده‌اند ولی به نظرم وقتی هنوز در این مقطع هستیم، نمی‌توان درباره آن تحلیل درستی ارایه داد اما کاملا آگاهم که نمایشم حاصل همین دوره است. متن را سال 99 نوشته‌ام و در اجرا هم اشاره‌هایی به مقطع کرونا داریم و همانطور که توضیح دادم، این نمایشنامه حاصل تنهایی‌های دوران کروناست.
او در بخش پایانی این نمایش توضیحاتی درباره همکاری سجاد افشاریان به عنوان تهیه‌کننده با اجرای این اثر نمایشی ارایه می‌دهد و می‌گوید: چه کارهای سجاد افشاریان را دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم، اولین اسمی که در نمایش ما جلب توجه می‌کند، اسم اوست و مخاطب نسبت به اسم من و بازیگران، کمتر حساسیت نشان می‌دهد.   
اردوبادی اضافه می‌کند: بعضی، این نمایش را با دیگر نمایش‌هایی که سجاد تهیه کرده، مقایسه می‌کنند ، درباره پروژه‌های دیگرش اطلاعی ندارم ولی می‌دانم که حضور او در این نمایش خیلی رفیقانه بوده است. واقعیت این است که اگر همه کارهای سجاد را کنار بگذاریم، او در تئاتر به عنوان یک تهیه‌کننده همراه، مطرح است، کسی که راه‌ها را باز می کند و کمک حال گروه می‌شود. او سرمایه کلانی نمی‌آورد و این کارش کاملا درست است ولی به کسانی مانند من که در تئاتر چندان شناخته شده و پر ارتباط نیستند،  کمک می‌کند تا یکسری کارها و مواجهه با بعضی از افراد، راحت‌تر جلو برود. سجاد این درها را باز می‌کند. خود من سال‌هاست در تئاتر فعالیت می‌کنم ولی همیشه دور ایستاده‌ام و افراد محدودی را می‌شناسم اما دایره دوستان و ارتباط‌های سجاد برای من کمک‌کننده است. ضمن اینکه ما یک دوستی 16 ساله داریم و او برایم بسیار عزیز است.
نمایش «علاقمندی چنان است که بازجویی» با بازی  مرجان خاکساری و بهراد سلاح ورزی هر شب ساعت  18 در سالن صنبور تئاتر شهرزاد روی صحنه می‌رود.

عکاس عکس‌هایی که به این گفتگو ضمیمه شده، محسن اصدق پور است.
انتهای پیام