به گزارش ایسنا، دکتر حمیدرضا طیبی رییس جهاددانشگاهی در نشست هماندیشی سازمان دانشجویان این نهاد با جمعی از فعالان علمی دانشجویی کشور که با حضور دکتر عیسی علیزاده معاون فرهنگی جهاددانشگاهی و مهدی عباسی رییس سازمان دانشجویان در سالن سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور برگزار شد با اشاره به اهمیت ارتباط با دانشجویانی که علاقه مند انجام فعالیتهای حرفهای هستند، گفت: متناسب با توسعه فعالیت های ما در جهاددانشگاهی همواره از معاونت فرهنگی خواسته میشود زمینه این ارتباط برقرار شود و یکی از انگیزه های تشکیل سازمان دانشجویان برقراری این ارتباط بود و نیاز داشتیم هرچه کار ما توسعه پیدا میکند ارتباط بیشتری با دانشجویان برقرار کنیم و به تدریج این دانشجویان جذب شوند.
وی افزود: به عنوان یکی از دانشجویان قبل انقلاب باید بگوییم این تفکر بین همه دانشجویانی که به پیشرفت و توسعه کشور علاقه داشتند وجود داشت که کشور ما به لحاظ علمی نسبت به سایر کشورها با شرایط مشابه که کشورهای جهان سوم نامیده میشوند به عمد عقب نگه داشته میشود.
رییس جهاددانشگاهی با تاکید بر این که این فکر کاملا درست بود، گفت: دلیلش هم این بود که توسعه علم و فناورانه باعث اقتدار اقتصادی و نظامی غرب شده بود و ارزش افزودهای که بر کالاهای مورد استفاده کشورهای شرقی گذاشته میشد نسبت به مواد اولیه روز به روز افزایش مییافت و دیگر ضرورتی هم به استعمار مستقیم کشورها نبود. زیرا این ارزش افزوده قابل مقایسه با مواد مصرفی و قیمت تمام شده نبود و طبیعی بود که تمایلی نداشته باشند که سایر کشورها به منابع دست پیدا کنند، بلکه به دنبال جذب نخبگان آنها نیز بودند.
دکتر طیبی تصریح کرد: پیروزی انقلاب باعث شد به این فکر کنیم چه کاری انجام دهیم تا بتوان اثبات کرد در کشور انجام کارهای بزرگ علمی و فناورانه امکان پذیر است.
وی با اشاره به این که تشکیل جهادسازندگی باعث شد به این نتیجه برسیم که ما هم می توانیم یک نهاد علمی تشکیل دهیم، ادامه داد: در سال ۱۳۵۹ در پی تغییراتی که در دانشگاه ها تحت عنوان انقلاب فرهنگی رخ داد، دیدیم فرصت مناسبی است که این ایده تحقق پیدا کند.
رییس جهاددانشگاهی افزود: این ایده به صورت خودجوش توسط دانشجویان علاقهمند مانند شما و برخی فارغالتحصیلان و اساتید جوان کشور تحقق پیدا کرد و جهاددانشگاهی تشکیل شد.
وی افزود: ایده اصلی این تفکر این بود تا اثبات کنیم توانایی انجام کارهای بزرگ علمی فناورانه و فرهنگی را به عنوان عناصر اصلی پیشرفت و توسعه کشور داریم.
رییس جهاددانشگاهی با اشاره به این که در اساسنامه ای که نوشته شد این دو عنصر (پیشرفت و توسعه کشور) ذکر شد، اما هیچگاه ماموریتی به طور رسمی از طرف نظام برای الگو سازی در توسعه علمی و فناورانه برای ما قرار داده نشد، گفت: بلکه خود ما به عنوان دانشجویان وقت تشخیص دادیم کشور در حوزههای مختلف چه نیازهایی دارد و تا به امروز نیز همینگونه بوده و برای جهاددانشگاهی از طرف نظام هیچ ماموریتی قرار داده نشده بود.
وی با بیان این که همین تلاش و کار خوب باعث حمایت از جهاددانشگاهی شده است، ادامه داد: در جهاددانشگاهی دو کار را به موازات هم پیش میبردیم یکی اینکه بر اساس نیازهای کشور در حوزه های علمی و فناورانه پروژه تعریف کنیم و بعدی هم اینکه رصدی بر فعالیتهای علمی و فناوری دنیا داشته باشیم که بیشتر در حوزه پزشکی (رویان) اتفاق افتاد.
رییس جهاددانشگاهی با تاکید بر این که هنوز کشور تصمیم نگرفته است مساله پیشرفت مبتنی بر اقتصاد دانش بنیان اولویت اول باشد تا این اقتصاد دانشبنیان بتواند کارآمدی خود را حفظ کند، گفت: ما به این نتیجه رسیدیم که برنامههای توسعه در جهاددانشگاهی باید بر مبنای شناخت خودمان باشد، اما در کشوری که شدت وابستگی به واردات در آن زیاد است، اثبات توانمندیهای داخلی و به نتیجه رسیدن فناوریها بین سه تا دوازده سال زمان میبرد و باید قرارداد حرفهای بسته شود، زیرا با بودجههای محدود خودمان نمیتوانیم کارهای بزرگ انجام دهیم.
دکتر طیبی با ذکر مثالی در این رابطه بیان کرد: بحث جداسازی آب و نمک از نفت از سال ۸۶ آغاز شد و امسال تبدیل به یک قرارداد حرفهای شده است.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از موضوعات این بود که چگونه منابع بهتری از کشور بگیریم، در دو مقطع یعنی سال 1393 و 1397 خدمت مقام معظم رهبری رسیدیم و خواستیم به ما ماموریت داده شود.
رییس جهاددانشگاهی با اشاره به این که باید در حوزههای فعالیتی خودمان به دنبال برقراری ارتباط با انجمن های علمی باشیم، زیرا ما نمیتوانیم نماینده تمامی حوزه ها باشیم، گفت: نیاز است برای دانشجویان سال اول و دوم توضیح دهیم که در چه حوزههایی می توانیم فعالیت کنیم و طبیعی است که تعداد محدودی میتوانند با ما همکاری کنند، ما از این ارتباط استقبال می کنیم و در حد توان با این انجمن ها همکاری می کنیم.
وی افزود: در نظر بگیرید زمانی که کشور را دانش بنیان اداره کنید به سمت صاحبنظران میروید و انجمن های علمی و اساتید می توانند از منابعی باشند که نیروی انسانی را تامین کنند.
دکتر طیبی اظهار کرد: اگر میخواهید محصولات شما در دنیا جایگاهی برای خود داشته باشد باید به لحاظ کیفیت و قیمت قابلیت رقابت داشته باشد و این نیاز به نیروی انسانی نخبه دارد. اگر مبنای کشور و اقتصاد کشور تولید ملی باشد این تولید ملی که از آن صحبت می کنیم باید نیازهای کشور را تامین کرده و بتواند بازارهای جهان را تسخیر کند نیاز به نیروی انسانی توانمند دارد و آن ها هستند که با انجمنهای علمی ارتباط برقرار میکنند و مجموعه جلساتی را می گذارند یا مسابقاتی را برنامه ریزی می کنند که این افراد جذب شوند.
به گزارش روابط عمومی جهاددانشگاهی، در ادامه این دیدار نمایندگان اتحادیه های دانشجویان به ارایه نظرات خود پرداختند.
صیاد شیخی نماینده اتحادیه محیط زیست و فضای سبز اظهار کرد: ما در حوزه محیطزیست مشکلات و بحرانهای عدیدهای داریم که برای حل آن به سرعت بیشتری نیاز داریم. شاید بشود گفت به یک اقدام جهادی با کمک تشکلها نیاز داریم تا بتوانیم جلوی این بحرانها را تا حدودی بگیریم.
وی افزود: تشکلهای دانشجویی معمولا جوانان خلاقی در آن حضور دارند و نیروهای مستعدی هستند که فردا میتوانند مدیران خوبی باشند بهشرط اینکه ما فضا را برایشان فراهم کنیم و مسیر درست را نشان دهیم.
شیخی تصریح کرد: جهاددانشگاهی در حوزه تشکلهای دانشجویی رسالتی دارد که یکی بحث ارتباط دانشجو با فضای کار، فضای جامعه و فضای صنعتی و دیگری نیز تربیت نیروهای جهادی است.
سید امین توکلانی نماینده اتحادیه اقتصاد بیان کرد: در حال حاضر مشکلات اقتصادی بهحدی رسیده است که زندگی را برای مردم سخت کرده و لازم است که جهاددانشگاهی هم با توجه به مسوولیتهایی که دارد در این حوزه به دانشجویان کمک کند.
وی افزود: همانطور که جهاددانشگاهی طرحهای مختلف آموزشی و کارگاههایی را برگزار میکند در زمینههای نرمافزاری مختلف این توجه را داشته باشند که میتوان سواد مالی دانشجویان را ارتقا داد و ضعف در این حوزه را به نوعی دیگر جبران کرد به عنوان مثال مشکلاتی را که در زمینه بورس تجربه کردیم عمدتا ناشی از همین سواد مالی و عدم آشنایی مردم بهویژه دانشجویان با این مسایل است.
روشنک مرادی نماینده اتحادیه برق تصریح کرد: در حال حاضر بیش از ۱۵۰انجمن علمی برق، انرژی، مهندسی، پزشکی و راه آهن عضو اتحادیه ما هستند که از بین این ها حدود ۵۰ عدد فعال هستند و من معتقدم نباید توان انجمن ها و اعضا را دست کم بگیریم. حتی اگر میزان فعالین کم باشد ولی هنوز اعضای فعال موثر داریم. بنده از مجموعه جهاددانشگاهی یک درخواست دارم و آن اعتماد به دانشجوست، اعتمادی که سال هاست نسبت به دانشجویان از بین رفته است.
شمس دبیر انجمن علمی شهرسازی دانشگاه تربیت مدرس افزود: نکتهای که به نظر من میرسد، این است که واحدهای جهاددانشگاهی که در دانشگاهها مستقر هستند، چه نسبتی با انجمنهای علمی دارند؟ واحدهای جهاددانشگاهی فعالیتهایی در دانشگاهها دارند مثل برگزاری دورههای آموزشی، کارگاهها، بازدیدهای علمی و...، ولی سوال من این است که این فعالیتها تا چه حد در راستای نیاز دانشجویان دانشگاهها است؟
وی ادامه داد: درخواست من این است که در صورت امکان نمایندهای از انجمنهای علمی در جلسات مربوط به موضوعات آموزشی و پژوهشی در جهاددانشگاهی حضور داشته باشد تا در رابطه با دورهها، کارگاهها، وبینارها و بازدیدها و به طور کلی فعالیتهایی که انجمنهای علمی درگیر آن هستند، راحتتر بتوانند این نیازها را منتقل کنند.
آلا عنایتی نماینده اتحادیه دامپزشکی گفت: سازمان دانشجویان شعب زیادی در کشور دارد و کرونا باعث شد تا ما متوجه شویم که رسانهها و شبکههای اجتماعی میتوانند کمک زیادی به ما بکنند. پیشنهاد من این است که شاخههایی از رشتههای دانشگاهی را در سازمان ایجاد کنید. این اقدام باعث میشود که دانشجویان دور هم جمع شده و استارتاپهایی را برگزار کنند که در این صورت ایدههای جدید به دست میآید.
مریم جعفری نماینده اتحادیه مهندسی صنایع بیان کرد: مهندسی صنایع رشته ای است که شامل مدیریت و مهندسی می شود و این باعث شده است افراد تحصیل کرده در این حوزه هم به بهبود فرآیند سیستم ها و هم شرایط جامعه کشور کمک کنند. افرادی که در این انجمن ها فعال بودند بعد از اتمام درس، استارتاپ هایی را راه انداختند یا در آن ها مشغول کار شدند و این نشان از قوت این انجمن ها و اتحادیه ها است. بنابراین انجمن ها و فعالان آن را میتوان به عنوان بازوی اجرایی در نظر گرفت.
شاهین فاطمی نماینده اتحادیه انجمن های علمی علوم اجتماعی اظهار کرد: بنده فکر می کنم پس از سالها تجربه و فعالیت عمده مساله ای که باعث اشتیاق دانشجوها برای ورود به عرصه فعالیت دانشجویی و انجمن های علمی می شود داشتن یک رزومه فعالیت مفید در این انجمن است.
وی افزود: در فعالیت های کاری به وضوح شاهد تبعیض و فرق بین دانشجویان علوم انسانی و مهندسی هستیم که موجب شده بسیاری از دوستان ما انگیزه و میلی به فعالیت در این حوزه ها نداشته باشند. خواهش و درخواست من از جهاددانشگاهی و سازمان دانشجویان این است که حمایت معنوی با رزومه ای مناسب از فعالان این حوزه داشته باشند.
کمیل یزدانی نماینده اتحادیه برق گفت: میزان فعالیتهایی که در اتحادیههای علمی دانشجویی صورت میگیرد قابل قیاس با هیچ نهاد دانشجویی در کشور نیست. در اتحادیههای دانشجویی به صورت سالانه 10 رویداد بینالمللی و بالغ بر 50 رویداد ملی داریم، اما این ظرفیتی که وجود دارد متناسب با شناخت جامعه از اتحادیهها نیست.
وی اظهار کرد: یکی از مهم ترین مواردی که علی رغم سابقه فعالیت انجمنهای علمی وجود دارد عدم وجود پوشش رسانهای مناسب از این فعالیتهاست که با توجه به ظرفیتهای رسانهای جهاددانشگاهی این مهم میتواند پوشش پیدا کند.
زهرا معینی دبیر کارگروه مهستان بیان کرد: یکی از مهم ترین مشکلاتی که دانشجوی ایرانی دارد بحث هویت است. انجمنها از یک جایی به بعد با دشواری میتوانند دانشجویان را جمع کنند و تمایلی به کار جمعی نیست، شاید این بازگردد به این که دانشجو هویت جمعی ندارد.
وی ادامه داد: در توسعه اجتماعی و انسانی بحث آموزش و کنشگری مطرح میشود که یکی از شروط لازم توسعه اجتماعی است که به کمک توسعه اقتصادی آمده و در دل خود هویتسازی را نیز دارد. جهاددانشگاهی همیشه نشان داده است که می تواند در کنار جوامع علمی پروژه هایی را پیش ببرد و موازی با آکادمیک بودن، دانشجوها را نیز جذب کند.
محمد یزدانی دبیر اتحادیه عمران بیان کرد: هیچ مجموعهای در دانشگاه جهادی تر از انجمن علمی نیست مجموعهای که بدون چشمداشت کار میکنند و اگر متقاضی برای این انجمنها وجود ندارد میتوان به موانع پیش روی آنها اشاره کرد.
وی افزود: در بحث سیاستهای کلان جهاددانشگاهی پیشنهادم این است که این نهاد از بازوی عملیاتی بودن خارج شود و بحث تسهیلگری را انجام دهد، ما نهادهای مختلفی برای پرورش دانشجو و مدیران متخصص داریم،اما جهاددانشگاهی می تواند بحث توانمندسازی انجمنهای علمی را انجام دهد و معرفی نیروهای متخصص به ارگانهای مختلف را داشته باشد.
یزدانی به اشاره به بحث ناامیدی دانشجویان به آینده و بازارکار افزود: جهاددانشگاهی اگر این مهم را انجام دهد میتواند بسیار مفید باشد، با تشکیل شبکه فعال از دانشجویان و اساتید و معرفی آنها میتواند برای هر دو طرف مفید باشد.
سجاد دلیر نماینده اتحادیه ادبیات فارسی تصریح کرد: جای خالی که حس می شود در گفتمان علوم انسانی و به خصوص در ادبیات و زبان فارسی این است که در حال حاضر بیشتر توجه و دغدغه کشور توجه به مساله اقتصادی است. تجاری سازی علوم و این که از علوم بتوانند استفاده اقتصادی کنند و تجاری سازی کنند و درآمدزایی شود، جای خالی فرهنگ، هویت و گفتمان علوم انسانی به شدت احساس می شود.
انتهای پیام
نظرات