موضوع ورزش و تحرک در بین کودکان و نوجوانان این روزها بسیار مهم است، چرا که با توجه به شرایط بی تحرکی کودکان و نوجوانان به ویژه در طی دوسال اخیر و شرایط شیوع ویروس کرونا و تعطیلی مدارس معضلی جدی به شمار می‌رود، از سوی دیگر عدم برنامه منسجم و مشخص برای زنگ در مدارس پیش از این هم این موضوع را به حاشیه کشانده است.

نقش و اهمیت ورزش در سلامت دانش‌آموزان بر کسی پوشیده نیست، با این حال درس تربیت بدنی در برخی مدارس جدی گرفته نمی‌شود و بیشتر به زنگ بیکاری شبیه است تا یک درس تخصصی و حتی برخی مدیران به دانش‌آموز اجازه می‌دهند که زنگ ورزش به مدرسه نیاید.

در این سال ها مسئولان آموزشی از موضوع ورزش در مدارس غافل بوده‌اند و این غفلت پیامدهای جسمی و روانی خاصی را دربرداشته است. پرداختن کودکان به ورزش و فعالیت های بدنی، علاوه بر تغییر شکل و استحکام عضلات و ایجاد هماهنگی بهتر در چشم و دست، پیامدهای روانی مثبتی را نیز در برخواهد داشت. شرکت کودکان در ورزش های سازمان یافته و فعالیت های جسمانی منظم، عزت نفس را در آنان افزایش داده و موجب بروز انگیزه و اشتیاق آنان می شود.

فصل دوم کتاب فارسی سال سوم دبستان به ورزش در حالی که سالها منتظر چنین اتفاقی بودیم و تصومان بر نهادینه بودن ورزش در زندگی کودکان که از دبستان شروع می شود، مشاهده کردم که تصورات غلطی را در ذهن داشتم.

رضا شجیع - پژوهشگر ورزش و استاد دانشگاه و همچنین نایب رئیس فدراسیون همگانی در این باره می گوید: اساسا تدوین چنین متونی در کتاب فارسی سال سوم دبستان، از کم‌ اطلاعی تدوین کنندکان کتب درسی نسبت به مقوله ورزش و نقش سلامت محور آن در طول عمر دانش آموزان خبر می دهد. وقتی در یک مطلب خطاهای فاحشی نظیر ارجحیت بخشی به ورزش قهرمانی به جای ورزش همگانی و تقلیل جایگاه مربی و زنگ ورزش وجود دارد نمی توان به سادگی از کنار آن عبور کرد.

این استاد دانشگاه ادامه می دهد: در حالی که معاونت تربیت بدنی و سلامت آموزش و پرورش به مباحث مهمی نظیر سواد حرکتی دانش آموزان ورود کرده، انتشار این مطلب به معنای عدم هماهنگی بین معاونت‌های ذیربط وزارت آموزش و پرورش و همچنین هدر رفت زحماتی است که در معاونت تندرستی در حال انجام است.

وی ادامه می دهد: معتقدم وزارتخانه هایی نظیر وزارت ورزش و جوانان که متولی ورزش هستند دریافت کننده خروجی وزارتخانه آموزش و پرورش هستند و اگر بذر بدبینی و سطحی انگاری نسبت به امر ورزش و جایگاه تربیتی آن از همان ابتدا بد در ذهن دانش آموزان کاشته شود، دیگر نگرش سطحی دانش آموزان نسبت به ورزش دیگر با هیچ سطح از تبلیغات و برنامه های آموزشی قابل جبران نیست.

نایب رئیس فدراسیون همگانی می گوید: بنابراین نباید به سادگی از کنار چنین اتفاقاتی عبور کرد و سیاستگذاران تدوین برنامه های درسی می بایست نسبت به تأثیر محتواهای درسی بر ناخودآگاه دانش آموزان حساس باشند. آن هم در شرایطی که کشور از بحران کم تحرکی رنج می برد و آثار نگران کننده آن هزینه های گزافی به آینده کشور تحمیل خواهد کرد.

وی با اشاره به تحقیقات جدید می فزاید: تحلیل های جدید نشان می دهد که چاقی ایرانیان از مرز ۲۰ میلیون نفر گذشته و آنچه مسلم است بذر سبک زندگی نادرست که محور اصلی ایجاد این اتفاق محسوب شده در دوران کودکی کاشته می شود. کودکان کم تحرک امروز، بزرگسالان بیمار و سالمندان از کار افتاده ای خواهند شد که هزینه های درمانی بسیاری را به کشور تحمیل خواهند کرد .

شجیع اضافه می کند: در اینجا شاهد نوعی بی عدالتی غیرهدفمند هستیم؛ یعنی کسانی که ورزش نمی کنند، هزینه هایی را برای خود و کشور تحمیل می کنند که افراد فعال، ورزشکار و سالم این هزینه ها را ایجاد و تحمیل نمی کنند. بنابراین باید افراد ورزشکار و فعال از نظر اجتماعی با مشوق هایی تشویق شوند تا جامعه متوجه شود فعالیت بدنی و ورزش یک ارزش اجتماعی است و جامعه برای افرادی که پیشگیری را به درمان ترجیح می دهند ارزش قائل است؛ تا زمانی که چنین نگرشی در جامعه ایجاد نشود شاهد تداوم وضع نگران کننده موجود خواهیم بود.

انتهای پیام