حمیرا رئیسی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص وقوع اتفاقات ناگوار در زندگی و میزان تحمل‌پذیری افراد در برابر بحران‌های ایجاد شده در زندگی، اظهار کرد: افراد در مرحله اول دچار ناباوری می‌شوند، حتی امکان دارد آن را انکار می‌کنند، سپس حالت افسردگی به آنان دست می‌دهد و زمانیکه فرد از مرحله انکار خارج شد، می‌تواند با واقعیت کنار بیاید و به زندگی عادی بازگردد.

وی افزود: انسان‌ها دارای ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی هستند و میزان ماندن در مرحله افسردگی و انکار واقعیت تلخی که برایشان اتفاق افتاده متفاوت خواهد بود، اما مسئله بسیار مهم نحوه برخورد فرد با چالش‌های زندگی در گذشته است، بنابراین کسانی که می‌توانند به‌خوبی مشکلات خود را مدیریت کنند، در هنگام بحران‌ها نیز موفق‌تر عمل می‌کنند، به‌عبارتی این افراد مسئله‌مدار بوده و در هنگام وقوع مشکل، به دنبال یافتن راه‌حل می‌گردند.

این دکترای روانشناسی عمومی ادامه داد: قطعا این افسردگی در عملکرد، کارکرد و مسئولیت‌هایی که فرد در زندگی بر عهده دارد، تاثیرگذار بوده و آسیب‌های زیادی را به خود و خانواده وارد می‌کند، افرادی که به‌مدت طولانی در حالت افسردگی می‌مانند، زمینه افسردگی را دارند، در برخی مواقع فرد از ماندن در حالت افسردگی ناراحت نیست و حتی از ماندن در این حالت لذت می‌برد، مدام به حال خود غصه خورده و خود را قربانی فرض می‌کند.

رئیسی خاطرنشان کرد: هرچه‌قدر فرد در مواجه با اتفاقات ناگوار زندگی به‌صورت هیجانی برخورد کند، دچار ناامیدی و افکار منفی شود، زمینه را برای وقوع مشکلات بعدی نیز فراهم می‌کند، به‌عبارتی اتفاقات ناگوار به‌صورت زنجیره برای او رخ خواهد داد، بنابراین افراد در هنگام روبرو شدن با بحران‌ها باید از بالا به مسئله نگاه کنند، سپس روحیه خود را حفظ کرده و بدین طریق از شدت بخشیدن به مشکل جلوگیری به‌عمل بیاورند.

وی یادآور شد: به‌عنوان مثال اگر اختلاف خانوادگی رخ دهد و افراد نتوانند آن را مدیریت کنند، امکان دارد یکی از اعضای خانواده به‌دلیل در ذهن داشتن این مشکل و درگیری فکری، در خیابان تصادف کند و مشکلات مالی و یا جسمی پس از آن رخ دهد.

 این دکترای روانشناسی عمومی گفت: کسی که مسئله را به درستی بپذیرد، طبیعی است که گاهی خاطرات را به یاد ‌آورد و حتی با یادآوری خاطرات، اشک بریزد، بنابراین نمی‌توان گفت به‌طور کامل آن شخص یا موضوع را فراموش کرده، اما آن اتفاق تنها در همان لحظه بوده و تمام می‌شود.

وی وجود سابقه افسردگی در میان اعضای خانواده را مهم دانست و ادامه داد: جنبه ارثی افسردگی بالا است، اما این بیماری قابل کنترل است، فرد باید بتوانند در موقعیت‌های مختلف افکار خود را مدیریت کنند و اجازه ندهند این بیماری گسترش پیدا کند، برخی از افراد شخصیت استرس‌پذیری داشته و با کوچکترین موضوعی دچار نگرانی می‌شوند، استرس زیاد باعث افسردگی می‌شود و این افراد ذاتا ضعیف هستند و مسائل عادی بقیه برایشان ایجاد نگرانی می‌کند.

رئیسی افزود: راه علاج، داشتن آگاهی است و افراد ضعیف عوامل نگران‌کننده زندگی خود را بشناسند، باید دانست که یک دفعه قوی شدن اتفاق نمی‌افتد و باید به مرور قدرت و استقامت خود را افزایش دهند، اشخاص باید نگرانی خود را کشف کنند، با خود صحبت کنند که چرا نگران هستند و در دل ترس دارند.

این دکترای روانشناسی عمومی با اشاره به اینکه شخصیت افراد متفاوت است، خاطرنشان کرد: هرکس به طریقی آرامش پیدا می‌کند، مهم این است که نتیجه آن عمل منجر به آرامش شود و تمرکز وی را افزایش دهد، باید به خود تلقین کرد که مهم‌ترین کسی که باید من را دوست داشته باشد، خودم هستم، البته کمک گرفتن از روش‌هایی مانند عبادت و ورزش مستمر باعث افزایش مقاومت در برابر بحران‌ها می‌شود.

با حس تنهایی باید چه کرد؟

رئیسی در پایان تصریح کرد: باید گفت که همه افراد تنها هستند و نیستند، این واقعیتی است که وجود دارد و نباید به چیزهایی که در دنیا وجود دارد، وابسته شد، زیرا انسان‌ها و اشیا پایدار نیستند و هر کدام ممکن است هر لحظه از دست بروند، خدا همواره همراه انسان است و از طریق خودمان و نشان دادن مسیر راه را نشان می‌دهد، بنابراین هر چه قدر میزان وابستگی به افراد اطراف بیشتر باشد، ترس‌ها نیز افزایش پیدا می‌کند، زیرا در این حالت ترس از دست دادن به‌وجود می‌آید.

انتهای پیام