به گزارش ایسنا، در دیدار نهایی والیبال المپیک توکیو دو تیم کمیته المپیک روسیه و فرانسه برابر هم به میدان رفتند که فرانسه ۳ بر ۲ به برتری رسید و قهرمان شد. لورن تیلی، سرمربی پیشین تیم ملی والیبال فرانسه پایان بسیار خوبی با این تیم داشت و توانست فرانسه را قهرمان المپیک کند.

فدراسیون والیبال فرانسه تصمیم گرفته بود که بعد از رقابت های المپیک سرمربی جدیدی را برای این تیم به خدمت گیرد، بنابراین هدایت تیم ملی فرانسه از این پس بر عهده برناردو رزنده سرمربی مشهور برزیلی خواهد بود.

به نظر می‌رسد مدتی طول خواهد کشید تا طرفداران والیبال فرانسه عادت کنند که لورن تیلی را روی نیمکت تیم ملی مردان خود نبینند، به ویژه پس از کسب مدال طلای المپیک ۲۰۲۰.

لورن تیلی در گفت‌وگویی با سایت World of volleyball به موضوع جدا شدنش از تیم ملی والیبال فرانسه پرداخت که می توانید خلاصه آن را در ادامه بخوانید: 

خداحافظی با نیمکت تیم ملی فرانسه بعد از بازی‌های المپیک چه احساسی دارد؟

این یک احساس قوی و رضایت کامل و شادی مانند یک افسانه است. در مدت زمان حضورم بسیاری از برد و باخت ها به دست آمد اما در نهایت تیم موفق به کسب زیباترین دستاوردی شد که در ورزش می توان به دست آورد. مدال طلای المپیک تاثیر بزرگی روی همه ما در فرانسه داشت.

آیا می توانید مسیر فرانسه تا المپیک توکیو را از دیدگاه خود شرح دهید؟

۹ سال پیش، ما تمام ذهن بازیکنان و کادر فنی را زیر نظر گرفتیم. هدف اصلی ما المپیک بود و همه مسابقات قبل از ریو یا توکیو پله های متفاوتی بود که برای صعود به آن نیاز داشتیم. بنابراین تصمیم گرفتیم بیشتر تمرین کنیم و در همه مسابقات یک هدف داشتیم و آن هم پیروزی بود. برنامه ما این بود که در ۳ سال قبل از المپیک ریو به مدال های بین المللی دست پیدا کنیم. انتخاب کردیم که بتوانیم به شیوه ای که می توانیم بازی کنیم، با بازیکنان جوان و با قدرت، با سرویس و پاس های دقیق، دفاع و حمله شروع کردیم.   

آیا لحظه ای وجود داشت که به توانایی تیم خود برای کسب مدال شک کرده باشید؟ آیا می توانستید حدس بزنید که فرانسه به طلای المپیک دست پیدا می‌کند؟

شما همیشه شک و تردید در خود دارید. شغل مربیگری یک کار جبری نیست و  شما با احساسات و انگیزه کار کنید.  بدن شما آسیب می بیند و تیم های مقابل نیز سخت کار می کنند. بنابراین بله! وقتی برخی مسابقات را از دست می دهید به توانایی ها شک می کنید اما بازیکنان همیشه معتقد بودند که کسب مدال امکان پذیر است و این آخرین هدف ما بود.  همه چیز ممکن است شما را در جستجوی راه حل هایی برای رسیدن به سطح بعدی یعنی مدال المپیک  انگیزه دهد. ما مدال می خواستیم و طلا بهترین آن بود.

ترک سرمربیگری تیم ملی مشهوری مانند تیم فرانسه پس از تقریباً یک دهه کار بی وقفه چقدر دشوار بود؟

این تصمیم واقعا سخت بود.  

کدام یک از لحظات را به عنوان شادترین دوران سرمربیگری خود انتخاب می کنید؟ همچنین، آن لحظه هایی که احساس ناامیدی کردید (در صورت وجود) کدامند؟

هر پیروزی یک لحظه شاد است اما اولین لحظه خوب، قهرمانی جهان ۲۰۱۴ در لهستان بود. البته شادترین لحظه زندگی ورزشی من  طلای المپیک و بدترین لحظه حذف از المپیک ریو و شکست نیمه نهایی اروپا ۲۰۱۹ برابر صربستان در فرانسه بود.

آیا می توانید دلایل خاص ترک سرمربیگری فرانسه را با جزئیات بیشتری توضیح دهید؟

 این احساس را داشتم که تیم و بازیکنان برای رسیدن به مرحله بعدی، یعنی پیروزی در بازی های بیشتر و مسابقات رو در رو تا سال ۲۰۲۴ و حفظ انگیزه، نیاز دارند که با شخص متفاوتی کار کنند. معتقدم که  یک سیستم جدید،  یک روش جدید نیاز است. همچنین من یک پیشنهاد بسیار هیجان انگیز از طرف تیم والیبال پاناسونیک پنترز ژاپن برای سرمربیگری داشتم. ژاپن برای والیبال به خاطر همه مدالهایی که کسب کرده است، مهارت‌ها، شیوه بازی آنها و فرهنگشان، کشور مهمی به حساب می‌آید.

برناردو رزنده یکی دیگر از بزرگترین اسطوره های والیبال جانشین شما شد. نظر شما در مورد تصمیم فدراسیون فرانسه برای تعیین سرمربی برزیلی چیست؟

من افتخار می کنم که فدراسیون فرانسه توانست رزنده را به خدمت بگیرد. این یک انتخاب بسیار خوب برای تیم و والیبال فرانسه است. بازیکنان می خواهند برای او بازی کنند. معتقدم آنها تا بازیهای المپیک ۲۰۲۴ پاریس نتایج خوبی را به دست می آوردند.

آیا با رزنده تبادل نظر کرده اید؟

او نیازی به مشاوره ندارد. ما یک صحبت کوتاه اما بسیار دوستانه داشتیم.

شما در ژاپن به کار خود ادامه می دهید. برنامه ها و ایده های فصل آینده شما چیست؟

شرایط در ژاپن بسیار عالی است. بازیکنان سخت کوش هستند و علاقه زیادی به تماشای همه مسابقات و تمرینات دارند. آنها قادرند ساعت ها در ورزشگاه بمانند تا هر حرکت و مهارتی را تقویت کنند. چالش زیادی در لیگ والیبال ژاپن وجود دارد. شما می توانید در مقابل هر تیمی پیروز شوید یا ببازید و انجام ۲ مسابقه در هفته سخت‌تر از تصور ماست!

آیا خودتان را در والیبال و در سطح تیم‌های ملی در آینده نزدیک یا دور می‌بینید؟

چرا که نه؟ آیا من خیلی پیرم؟ من هنوز اشتیاق دارم و می خواهم تجربه خود را به اشتراک بگذارم اما اکنون می خواهم کارم را در باشگاه های ژاپن پیگری کنم و خانواده ام را ببینم که دلم برایشان تنگ شده است.  

انتهای پیام