این حکایت یکی دو نفر نیست، متاسفانه بسیاری از تولیدکنندگان در کشورمان چنین سرنوشتی را تجربه کرده و می کنند. سال ۱۴۰۰، از سوی مقام معظم رهبری به عنوان سال تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی‌ها نامگذاری شد، اما نیمی از سال گذشته است و هنوز تولید نه تنها پشتیبانی چندانی را به چشم ندیده، بلکه از رفع موانع هم خبر چندانی نیست.

هر روز در گوشه و کنار کشور تولیدکننده ای از انواع و اقسام موانع پیش روی تولید گلایه می‌کند یا اصلا عطای تولید را به لقای موانع پیش روی آن می بخشد و به کل بساطش را جمع می کند، در این میان متاسفانه مسئولان امر با دلایل مرتبط و غیرمرتبط شرایط را توجیه می کنند.

درست است که در واقع، در بهار ۱۴۰۰، کشور در گیر و دار انتخابات ریاست جمهوری بود، اما به هر روی مباحث اینچنینی نباید روند تولید را مختل کند، پس از انتخابات نیز موضوع تغییر کابینه و انتخاب وزرا پیش آمد و عملا شش ماه از سال "تولید، پشتیبانی‌ها و مانع زدایی‌ها" با موانع برای تولیدکنندگان گذشت و فقط شش ماه باقی مانده است که تا وزرا سوار کار شوند، قطعا به این شش ماه هم نمی توان امیدوار بود.

یکی از تولیدکنندگان با سابقه کشور در گفت و گو با ایسنا، با بیان اینکه ۵۵ سال در صنایع پزشکی، دارویی و خودرویی به عنوان یک ایرانی رقیب تولیدکنندگان آلمانی بودم، اظهار کرد: با وجود سابقه بسیار زیاد در عرصه تولید، در اواخر سال ۱۳۹۱، متاسفانه مجبور شدم کارخانه تولیدی ام در صنعت پزشکی و دارویی و صنایع دقیق خودرو را در نظرآباد کرج تعطیل کنم.

کارخانه را رها کرده و فرار کردم/مشکل ایران، مدیریت است

محمد عسکری با بیان اینکه در واقع کارخانه را رها کرده و فرار کردم، تصریح کرد: در تمام سال‌هایی که در عرصه تولید فعالیت داشتم با موانع بسیاری روبرو شدم، اما پس از آنکه مجبور به تعطیلی کارخانه خود شدم، به این نتیجه رسیدم که مشکل ایران، تنها در مدیریت است، به همین دلیل در طول چهارسالی (۱۳۹۱ با تعطیلی کارخانه)، که از صنعت کشور دور بودم، چهار جلد کتاب با عنوان کشکول مدیریت نوشتم.

وی با بیان اینکه کتاب‌هایی که در رشته مدیریت ترجمه و در دانشگاه‌ها تدریس می‌شود، در ایران کاربردی ندارد چراکه علم غرب از ما جلوتر است و قطعا نوع و دانش مدیریت آنها برای ایران کارایی ندارد، گفت: با توجه به وجود مشکلات مدیریتی در کشور به سمت نگارش این چهار جلد کتاب رفتم و در واقع این تعطیلی دریچه ای جدید را به روی من باز کرد.

فروش خانه، برای پرداخت حقوق کارگر/۱۰ سال مستاجر بودم

عسکری با تاکید بر اینکه مسلما تولید فراز و نشیب بسیاری دارد و قطعا هر تولیدکننده ای این سختی ها را به جان می خرد، افزود: در عرصه تولید بی‌مهری‌ها بسیار است، به عنوان مثال در قراردادهای کاری عنوان می‌شود، ۶۰ روز پس از تولید و تحویل قطعات، هزینه پرداخت می‌شود، اما بارها تجربه کردم که این ۶۰ روز تا ۳۶۰ روز به طول می انجامد. در یکی از قراردادهای کاری خودم، که پرداخت مبلغ آن یک سال به طول انجامید، طرف قرارداد اعلام کرد که به جای هزینه قطعات تولید شده، کامیون می‌دهیم.

وی با بیان اینکه حقوق کارگرانم را پرداخت نکرده بودم و به همین دلیل مجبور شدم به دریافت کامیون در ازای مبلغ قرارداد راضی شوم، افزود: وقتی برای تحوریل گرفتن کامیون رفتم به جای کامیون حواله کامیون دریافت کردم و زمانی که پا را از درب کارخانه بیرون گذاشتم، دلالان حواله را ۲۰ میلیون تومان زیر قیمت خریدند و عملا در همان لحظه ۲۰ میلیون تومان خسارت دیدم.

وی با بیان اینکه در واقع این رفتارها در حق تولید کننده جفاست، اظهار کرد: برای سرپا ماندن کارخانه ام در کرج و پرداخت حقوق شب عید کارگران، خانه ام را فروختم، در همان سال(دهه ۸۰)، از ایران خودرو ۱۰۰ میلیون تومان طلبکار بودم و از آنجاکه وعده پرداخت بدهی پس از عید را به من داده بودند، خانه ام را برای پرداخت حقوق فروختم ولی فروختن همان و مستاجر ماندن همان! عملا ۱۰ سال مستاجر ماندم و در نهایت تحت تاثیر فشارهای بسیار زیاد در عرصه تولید، چند میلیارد کارخانه، تجهیزات، ابزار و ماشین آلات را برای فروش گذاشتم و به خریدار گفتم فقط رقمی به من بدهید که بتوانم خانه بخرم تا حداقل در دوران پیری مستاجر نمانم.

نام‌گذاری‌هایی که در حد شعار مانده‌اند/امراض حاصل از نان بی‌کیفیت

عسکری تاکید کرد: این رفتارها بریدن تولیدکننده از دنیای تولید را به دنبال دارد، متاسفانه نام‌گذاری‌های سال فقط در حد شعار باقی می‌مانند.

وی با اشاره به اینکه پس از تعطیلی کارخانه خود در نظرآباد کرج به تفرش بازگشتم و از آنجاکه نمی توانستم بیکار و دور از تولید باشم، باز هم به عرصه ای دیگر از تولید وارد شدم. پس از چهار سال با توجه به تجربه کاری خود در صنعت پزشکی و دارویی، به این نتیجه رسیدم که این حجم مصرف دارو در کشور عموما برای درمان امراض خاصی است که بخش عمده‌ای از آن از نان نشات می‌گیرد.

این تولید کننده با اشاره به اینکه مشکل امروز جامعه ما که سایه سنگینی بر زندگی مردم انداخته است، به استفاده از نان بی کیفیت برمی‌گردد، گفت: بیشترین میزان مصرف دارو برای درمان بیماری‌هایی چون فشارخون، چربی، مشکلات مفصل، سرطان‌ها، گوارش و روده و ... است و این بیماری‌ها به صورت عمده به مصرف نان باز می گردد، درواقع مردم را عادت داده اند که نان باید سفید و ارزان باشد و همین ارزان بودن محصولات آنهم به هر قیمتی، بلای جان جامعه شده است.

آرد نباید در کیسه پلاستیکی بسته‌بندی شود

وی بیان کرد: ۱۰ سال بر روی نان و تغذیه مردم کار کردم، کارگاهی مبتنی بر تحقیق و توسعه راه انداختم و با تعریف پروسه ای کامل، امروز ۴۰ نوع نان مفید و شیرینی اصیل ایرانی را تولید می‌کنم. وجه تمایز این نان با دیگر نان‌ها این است که نانی به معنای واقعی تولید می‌شود، آردی که امروز در نانوانی‌ها دیده می‌شود، هیچ جانی ندارد، نشاسته کامل است در حالی که نان باید نیاز بدن را تامین کند، بر همین اساس با نگاهی به تامین نیاز بدن از طریق نان، پروسه‌ای درست را دنبال می‌کنیم. گندمی که از کشاورز خریداری می‌شود باید قهوه‌ای و فاقد هر گونه سن‌زدگی باشد. ما پس از خرید گندم، در کارخانه آنرا بوجاری می کنیم و به میزان مصرف و نیاز روزانه بوسیله آسیاب سنگی آرد تولید می کنیم.

عسکری افزود: آرد گندم نباید به هیچ عنوان در گونی پلاستیکی بسته بندی شود، آردی که در این نوع گونی بسته‌بندی می‌شود، اگر برای مثال ۴۰ کیلوگرم وزن دارد، پس از دو روز ۳۷ کیلوگرم می‌شود چون با ماندن در گونی پلاستیک رطوبت خود را از دست می دهد، از طرفی دپوی آردهایی که در گونی پلاستیکی بسته‌بندی شده‌اند، به دلیل وجود رطوبت، دچار قارچ و کپک پنهان می‌شوند که تحت تاثیر حرارت و آتش از بین نمی‌رود و در واقع برای سلامت مردم بسیار خطرناک است.

نان، رنگ طلایی می‌خواهد نه نام طلایی

وی با تاکید بر اینکه در حوزه سلامت انسان، بهداشت حرف اول را می زند و مسلما در نبود بهداشت نمی توان سلامت جامعه را تامین کرد، افزود: نان‌های تولیدی کارخانه از یک دقیقه تا ۲۴ دقیقه در تنور مراحل پخت را طی می‌کنند تا پخت آنها کامل شود. در این کارخانه نانی که مراحل پخت کامل را طی نکرده باشد قطعا به دست مردم نمی‌رسد.

وی با بیان اینکه اگر برای سلامت مردم اهمیت قائل باشیم، باید به تغذیه‌ درست آنها توجه کنیم که تحقق تولید آن طبیعتا هزینه بیشتری را نسبت به نان‌های معمول نیاز دارد، گفت: نان نام طلایی نمی‌خواهد رنگ طلایی می‌خواهد، باید نان کامل بدون افزودنی، بدن جوش شیرین، جوهر قند و جوهر لیمو و دیگر آلودگی‌ها را تولید کرد که این پروسه در کارخانه دنبال می‌شود.

مدیر کارخانه نان سنتی پیران رستاک ناب با بیان اینکه مردم تسلیم هستند و آنچه در بازار عرضه می‌شود را تهیه می کنند و من هم به شخصه به دلیل اینکه تخصص خاصی در حوزه تغذیه نداشتم تا اوایل دهه ۹۰ همان نانی که در بازار عرضه می‌شد را تهیه می‌کردم، افزود: امروز مردم باید برای سلامت خود هزینه کنند، حدود ۵۸ درصد نان‌های موجود، پس از مصرف دفع می شود ولی نانی که با اعمال تمامی تمهدیدات لازم و پس از گذشتن از مراحل کامل پخت به دست مردم می رسد، هیچ نوع ضرر و دور ریزی ندارد و در بدن انسان سریعا جذب شده و برای مصرف سالمندان و نوجوانان بسیار مفید است. فقط ۵ درصد این نان ها بدلیل پخت کامل و محتوای سرشار از انواع ویتامین های طبیعی پس از عبور از مسیر دستگاه گوارش دفع می شود و در واقع این نان ها به تنهایی یک غذای کامل هستند.

تولید، تحول در تفکر می‌خواهد/گرفتار سنگ‌اندازی هستیم

وی با بیان اینکه باید تغییرات اساسی در تفکرات تولیدی کشور ایجاد کرد، گفت: امروز که روزبروز بر قیمت همه اقلام افزوده می شود، یک نوع نان تولیدی را هشت هزار تومان ارزان کرده ایم که مردم از آن استقبال کنند. در دیگر کشورها، کارخانجات با همه وجود حمایت می شوند، اما در کشور ما دائما در مسیر تولید سنگ‌اندازی می‌شود، مگر یک تولیدکننده چقدر توان و تاب و تحمل دارد؟ کارخانه ای که ۱۰ سال برای آن تحقیق و بررسی داشتم و امروز بازار خود را به دست آورده و تولیدی کامل و سالم دارد را پس از سه سال که در تفرش فعال بود، به آشتیان منتقل کردند و هر روز باید مسیر تفرش تا آشتیان را طی کنم تا به محل کار برسم، از طرفی هر روز با نامه‌هایی از سازمان صمت استان مواجه هستم که اعلام می‌کنند  شاکی دارید!

عسکری گفت: من تمام کارخانه را با علم و بررسی خود راه اندازی کردم، چیزی از کسی نمی خواهم و بازار خود را دارم اما هر روز با سنگ‌ جدیدی در مسیر حرکت مان مواجه می شویم هرچند این رفتارها را نمی‌توان سنگ‌اندازی دانست بلکه در واقع، مسیر مین‌گذاری شده است و اگر پای خود را روی هر کدام از این مین ها بگذارم فلج می‌شوم.

این تولیدکننده با تاکید بر اینکه تولید حامی می خواهد، اظهار کرد: هر روز یک بهانه‌ای می آورند که چرا نان کامل تولید می‌کنید؟ ما تلاش می کنیم با استفاده از گندم عالی و آرد کامل، نانی با کیفیت به دست مردم برسانیم ولی دید برخی افراد اینگونه است که مثلا از یک پارچه گران قیمت، یک کیسه تولید کنند که داخل آن نخود بریزند، در حالی که تولید یک محصول بی کیفیت از مواد اولیه باارزش جفا در حق کشور و مردم است.

به گزارش ایسنا، این روزها که دولت سیزدهم تازه کار خود را آغاز کرده است، باید ایده‌های جدید و راهکارهای اثربخشی برای حمایت از تولید و تولیدکنندگان داشته باشد، تولیدکنندگانی که با سرمایه شخصی، بدون وابستگی به دولت، مسیری برای بهبود شرایط اقتصادی و تولید باز می کنند و شاید کمترین کمک دولت به آنها برداشتن موانع از مسیرشان باشد تا شاید برای یکبار هم که شده شعار سال را به معنای واقعی محقق شود.

انتهای پیام