به گزارش ایسنا، خبرگزاری بلومبرگ اعلام کرد: ملا عبدالغنی برادر، معاون نخست وزیر دولت طالبان در افغانستان سازنده آرام معامله طالبان است که نقش اصلی در آینده افغانستان خواهد داشت. ملابرادر در جهان خارج شهرت بیشتری دارد. در تأسیس طالبان مشارکت کرده و به بازسازی آن طی دو دهه جنگ با آمریکا کمک کرده است. وی در معامله خروج نیروهای آمریکایی میانجیگری کرد. این‌ها مأموریت‌های سختی هستند. وی باید رهبران جهان را قانع کند که طالبان کنونی با طالبان قبل فرق دارد و نسخه میانه روتری نسبت به طالبان قبلی است.

برادر که در دهه ۵۰ عمرش است ثابت کرده که دیپلمات ماهری است. او به رهبری مذاکرات با آمریکا طی دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق کمک کرد. به وی به عنوانن یک میانجیگر بسیار جدی نگریسته می‌شود طوری که دولت ترامپ بر پاکستان برای آزادی‌اش در سال ۲۰۱۸ بعد از سپری کردن یک دهه در زندان فشار آورد.

کارتر مالکسیان زمانی که معاون استراتژی رئیس ستاد ارتش بود و در چند دوره مذاکره با برادر شرکت کرده بود، گفت: من به عنوان یک مذاکره کننده معتقدم که او همواره محترم است. او توانایی اعتمادسازی دارد.

در گزارش بلومبرگ جزئیات سال‌های اولیه زندگی برادر مبهم توصیف شده است. براساس گزارش اینترپل وی در سال ۱۹۶۸ در قبیله بانفوذی در جنوب افغانستان به دنیا آمد.

مالکسیان مؤلف کتاب جنگ آمریکا در افغانستان گفت: برادر یک فرمانده افغانی روستایی است و رفتار آن‌ها را دارد. زمانی که حرف می‌زنی به تو گوش می‌دهد. از تو استقبال می‌کند و با تو دست می‌دهد. محافظه کار نیست اما آرام است. نوع آرامی از کاریزما.

وی زمانی که نوجوان بود جذب مجاهدان مورد حمایت آمریکا در جنگ با نفوذی‌های شوروری شد. وی در این سال‌ها با ملا محمد عمر دیدار کرد و هر دو در طالبان فعالیت کردند. عقب نشینی شوروی در سال ۱۹۸۹ در را به روی طالبان برای سلطه بر قدرت در سال ۱۹۹۶ باز کرد. برادر پست‌هایی از جمله معاون وزیر دفاع حتی در دوره‌ای داشت که افغانستان پناهگاه تروریست‌هایی از جمله اسامه بن لادن، رهبر القاعده بود.

زمانی که نیروهای مورد حمایت آمریکا به سرعت در سرتاسر کشور در اواخر ۲۰۰۱ پیشروی کردند برادر و بقیه رهبری طالبان به پاکستان گریختند. آن‌ها بار دیگر مقاومتی علیه نیروهای اشغالگر تشکیل دادند. وی آرام آرام زمام امور را در بازسازی طالبان به دست گرفت.

به گفته آنتونیو جوستوزی، مؤلف کتاب "طالبان در جنگ"۲۰۰۱-۲۰۱۸" می گوید: برادر پایه و اساس تأسیس مجدد طالبان در ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳ بود. او کسی است که جنبش طالبان را از جنبشی که یک شخصیت کاریزماتیک آن را اداره می‌کرد به جنبشی جمعی تبدیل کرد که برادر در آن همواره بین رقبا اول بود.

زمانی که دولت باراک اوباما، رئیس جمهوری سابق آمریکا افزایش نیروهای آمریکایی در افغانستان را آغاز کرد برادر تلاش کرد تا با حامد کرزای، رئیس جمهور وقت افغانستان مذاکره کند. این مساله باعث ناخرسندی سازمان اطلاعات پاکستان شد که حل و فصل و مذاکره را به نفع خود نمی‌دید.

برادر در سال ۲۰۱۰ بازداشت شد. عمار سینها، سفیر سابق هند در افغانستان گفت: تاریخ برادر در تلاش برای میانجیگری در معاملات صلح و آشتی به این اشاره دارد که او احساسات قومی دارد که احتمالا باعث می‌شود حامیان طالبان در پاکستان احساساتی شوند. چنین احساساتی نشان می‌دهد که برادر بیشترین توجه را به چهره افغانستان در چشم جهان دارد.

برادر تا ۲۰۱۸ به عرصه سیاسی افغانستان بازنگشت. این بار با کمک آمریکا بازگشت. در آن روزها زلمای خلیل زاد مذاکره کننده آمریکایی  که مکلف به اجرای وعده‌های ترامپ برای عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان بود احساس کرد مذاکرات در دوحه به بن بست رسیده است و بنابر درخواست آمریکا برادر را از زندان آزاد و او را در ژانویه رئیس دفتر سیاسی طالبان در قطر کرد.

او مورد توجه و احترام تیم آمریکایی قرار گرفت. اگر تلاش‌های آمریکا برای آزادی‌اش نبود او سر میز مذاکره نمی‌نشست. آمریکایی‌ها احساس کردند که میانجیگری دارند که واضح‌تر و شفاف‌تر از بقیه رهبران طالبان است.

در این گزارش آمده است: برادر بعد از بازگشت به قدرت سیاسی در دولت به تحقق توازن بین منافع متنوع همسایگان قوی افغانستان و بازیگران منطقه‌ای از جمله ایران، هند، پاکستان، چین نیاز دارد. درست است که برادر نشان داد که قادر به تعامل با سیاست‌های پیچیده در جنگ و صلح است اما چالش‌ها این بار متفاوت است و کمترین آن آزاد کردن حساب‌های بلوکه شده بانکی افغانستان توسط آمریکا است. شاید برای برادر زمانی برای ممانعت از سقوط افغانستان در گرداب عمیق‌تری از نزاع و بحران وجود نداشته باشد؛ بحرانی که مانع این خواهد شد که جهان طالبان را ببیند که به وعده‌هایش عمل کرده است.

انتهای پیام