این بازیگر درباره حضورش در سریال محمدحسین مهدویان که این روزها از شبکه نمایش خانگی پخش می شود، به ایسنا گفت: فکر می‌کنم یکی از دلایلی که کاراکتر میثم در اوایل داستان حضور پررنگی نداشت، این بود که در نمایشنامه مکبث، چنین شخصیت‌هایی حضور ندارند. در نتیجه شکل‌گیری و تاثیرگذاری به زمان نیاز داشت. آقای عزتی همیشه می گفت این نقدها به بازی من طبیعی است. چون مخاطب با چهره افرادی آشناست که ۲۰ سال است آنها را دیده و حالا وقتی دو چهره جدید می‌بیند، پذیرش آنها توسط جامعه، مقداری زمان می‌برد.

بازیگر نقش میثم درباره کاراکتری که بازی کرده است، اظهار کرد: به خاطر نوع قصه و شرایطی که شخصیت میثم دارد در طول زمان پخش، واکنش‌های متفاوتی ایجاد می‌کند که من سعی کردم این واکنش‌ها را با راهنمایی‌های آقای مهدویان و آقای عزتی به بهترین شکل درک کنم. میثم به آرامی کاراکترش شکل می‌گیرد و بزرگ می‌شود و آن شک و تردیدی که از خانواده و اطرافیانش دارد کمک می‌کند تا با یک چهره متفاوت روبه‌رو شویم.

امینی تبار درباره ی نحوه آشنایی‌اش با محمدحسین مهدویان (کارگردان زخم کاری) گفت: آقای مهدویان را تا روزی که به دفتر ایشان رفتم، ندیده بودم، اما هر کدام از آثار آقای مهدویان را چهار یا پنج‌بار دیده بودم. زمانی‌که آقای کیومرث مرادی از من ویدیو می‌گرفتند، اصلا نمی‌دانستم قرار است آقای مهدویان آن را ببینند. وقتی به دفتر ایشان رفتم و پروژه «زخم کاری» را دیدم، قلبم ایستاد و اصلا فکر نمی‌کردم برای این سریال انتخاب شده باشم. من در جهان تصویر دنبال نقشی می‌گشتم که حتی ۱۰ دقیقه باشد، اما خدا به من نقش میثم را داد که بابت آن خدا را شاکرم.

وی ادامه داد: من این شانس را داشتم که با کارگردانی کار کنم که یک راهنمای خوب است و به من برای رسیدن به نقش میثم کمک‌های بسیاری کرد. یکی از ویژگی‌های آقای مهدویان این است به خوبی نقش را برای بازیگر توضیح و تصویرسازی می‌کند. محمدحسین مهدویان؛ مَشتی است. به نظر من این بهترین واژه‌ای است که در تعریف او می‌توان به کار برد.

این بازیگر ادامه داد: همچنین همبازی شدن با آقای عزتی و خانم آزادی‌ور بسیار به من کمک کرد تا ابعاد بهتری از شخصیت را درک کنم. آنها بسیار سخاوتمندانه برای بهتر شدن سریال و یکدست شدن اثر به من که تازه این فضا را تجربه می‌کردم، کمک کردند و هر آنچه امروز شاهد آن هستیم حاصل یک تجربه جمعی و دلچسب است.

امینی‌تبار افزود: بازی کردن با این گروه بازیگران جزو آرزوهای من بود و همکاری با هر کدام از بزرگوارانی که امروز شانس بازی با آنها را داشتم، یک اتفاق بزرگ برای زندگی حرفه‌ای من محسوب می‌شود.

این بازیگر  در ادامه گفت: من در حوزه تئاتر فعالیت می کنم و متن مکبث را قبلا خوانده بودم اما به خاطر آنکه بتوانیم بازی شاداب‌تری داشته باشیم، به صلاحدید آقای مهدویان فیلمنامه را قسمت به قسمت خواندیم و همین باعث می‌شد برخورد با اتفاقات داخل قصه با هیجان بیشتری شکل بگیرد. چون ما در فضای کار تازه‌کار بودیم دانستن انتهای قصه روی بازی ما در ابتدای داستان تاثیر می‌گذاشت. مثلا سکانس زندان را در اوایل فیلمبرداری سریال گرفتیم و جالب اینکه بازیگر مقابل من آقای کیومرث مرادی، استاد من است و چالش شاگرد و استادی داشتیم. برای همین این سکانس از جمله سکانس‌های خوبی است که خاطره دلنشینی برایم ساخت.

بازیگر نقش میثم در «زخم کاری» با بیان خاطره‌ای از سوارکاری در این سریال اظهار کرد: بعد از انتخابم برای سریال «زخم کاری»، به من گفتند که شما و خانم سارا حاتمی باید سوارکاری را یاد بگیرید و برای همین چندین جلسه تمرین سوارکاری رفتم. اسب‌هایی که ما با آنها تمرین کرده بودیم، اسب‌های اصیلی نبودند. اسب اصیلی که خیلی سواری داده،  نیاز دارد که سفت و سخت با آن برخورد کنید. اما من این را نمی دانستم و زمانی‌که با این اسب‌ها همان برخورد اسب‌های تمرینی را داشتیم، رم می‌کردند و ما را به در و دیوار می‌کوبیدند. همه تصور می‌کنند که من سوارکار ماهری هستم در حالی که این اسب‌ها من را به شدت به زمین کوبیدند و روز اول سوارکاری به شدت آسیب دیدم اما روز دوم توانستم سوارکاری کنم.

او با اشاره به انتقادهای مردم گفت: واکنش مردم نسبت به بازی و حضور من، فرآیندی سینوسی دارد. برخی به شدت انتقاد می‌کنند و عده‌ای هم تشویق که باز هم این مسیر را ادامه دهم. بازی در یک پلتفرم برای من یک تجربه متفاوت بود چون باعث می‌شود به خاطر حساسیت‌های مخاطبان همواره یک اثر کاملا با کیفیت ببینند و به مخاطب احترام گذاشته شود.

امینی تبار درباره سانسورهای این سریال هم اظهار کرد: سانسور در «زخم کاری» به همه بازیگران ضربه زد. بسیاری از سکانس‌های من با سارا حاتمی با ممیزی روبه‌رو شد؛ در حالی که اگر اجازه پخش پیدا می‌کرد، می‌توانست به قوام شخصیت‌ها کمک کند.

مرتضی امینی‌تبار افزود: بعد از «زخم کاری» پیشنهادهایی داشته‌ام اما مشغول نوشتن و بازی در یک فیلم کوتاه هستم و در یک نمایش هم بازی کرده‌ام. امیدوارم باز هم بتوانم با آقای مهدویان در کارهای بعدی‌شان همکاری کنم.

این بازیگر تازه‌کار، درباره آغاز فعالیت‌هایش در عرصه هنر گفت: شاید ندانید که من اصلیتی افغانستانی دارم اما خودم در ایران و در شهر قم به دنیا آمدم. پدر و مادرم از اقوام تاجیک افغانستان هستند و ۲۵ سال پیش ساکن ایران شدند. ۱۵ ساله که بودم به عنوان مجری در یک شبکه انگلیسی زبان مشغول شدم و بعد از آن، بازیگری تئاتر را در قم شروع کردم. تقریبا هر کجا که کار کردم، همه می‌دانستند من افغان هستم و مشکل چندانی هم پیش نمی‌آمد. بیشتر واکنش‌ها به این موضوع، تعجب بود. چون معمولا تا خودم نمی‌گفتم کسی به این قضیه پی نمی‌برد. خوشبختانه در هنر کسی با این تبعیض نگاه نمی‌کند و من هم هیچوقت بین هنرمندان، خصوصا همکاران تئاتر احساس غربت نکردم. تا چشم باز کردم ایران و ایرانی دیدم. اینجا کشورم است.

امینی‌تبار ادامه داد: در طول ۲۲ سال زندگی، همه نوع رفتاری را تجربه کردم. اما کم‌کم یکسان و همسوتر می‌شویم. این روزها بیشتر داریم یکدیگر را می‌فهمیم.

بازیگر سریال «زخم کاری» در پایان با اشاره به اتفاقات امروز افغانستان و اوضاعی که طالبان به‌وجود آورده است، گفت: از کودکی قصه‌های تلخی راجع به طالبان شنیده‌ام اما امیدوارم همه چیز درست شود. مشکل اینجاست که به خبرهای ناگوار عادت می‌کنیم. تا الان، سه بار و برای مدت کوتاهی به افغانستان سفر کرده‌ام. جهان می‌داند که افغانستان چه کشور غنی، زیبا و عجیبی است. مردمان سختکوش و صبوری دارد. مردمی که استحقاق ظلم را ندارند.

انتهای پیام