به گزارش ایسنا، اهالی فرهنگ و هنر مدتهاست که اگر هر روز نباشد، یک یا دو روز درمیان خبری از فوت یا ابتلای یکی از همکاران خود به کرونا را میشنوند و اگرچه خواندن و شنیدن آمار و ارقام قربانیان کرونا در کشور و خانوادههایی که هر روز عزادار میشوند، نَفَس آدمی را میبُرد، اما رفتن هر چهره آشنا و محبوب هم تلخی و داغ مصیبت را بیشتر میکند.
علی سلیمانی که تازه ۵۰ سالگی را پشت سرگذاشته بود، یکی از آن چهرههایی است که وقتی همین چند روز قبل خبر بستری شدنش در بیمارستان منتشر شد، خیلیها امید داشتند که با سن و سال نسبتا جوانش بتواند از پس کرونا بربیاید و باز با همان شوخ و شَنگی همیشگی به جمع خانواده و رفقایش برگردد اما زور او هم مثل خیلی از هموطنان دیگر به این بیماری نرسید.
حالا که او رفته مثل همیشه تنور انتشار تسلیت و عکس یادگاری داغ است، ولی خیلی از دوستان و همکاران نزدیکش بیش از هر چیز لحظههایی را یاد میکنند که «علی» با صدای خوشی که داشته و گاهی با زبان ترکی و یا لهجهای که میگرفته ترانهای میخوانده و حال جمع را خوب میکرده، همانطور که در فیلمها هم وقتی میخوانده برای این بوده تا حال بقیه را خوب کند؛ مثل «تنگه ابوقریب» که در میدان جنگ میخواند تا روحیه همرزمانش عوض شود. حمیدرضا آذرنگ در نقش «خلیل» (یکی از فرماندهان گردان) به او میگوید: «یه چیزی بخون حال بچهها عوض بشه...»
علی سلیمانی نه فقط برای دوستان و همکارانش، بلکه حتی برای آنهایی که روی پرده سینما یا از قاب تلویزیون تماشایش کردهاند خاطره لحظاتی شاد را زنده میکند و افسوس که او هم مانند خیلی دیگر از خاطرهسازهای خوب این مرز و بوم که در این یک سال و نیم قربانی شدند، به خاطرهای ماندگار بدل شد.
در ادامه سکانسی از «تنگه ابوقریب» را میبینید با بازی زندهیاد علی سلیمانی، جواد عزتی و نیز حمیدرضا آذرنگ که در غم از دست رفتن همبازیاش نوشته است: «علی عزیزم، داغت خیلی داغه رفیق. سوختم.»
انتهای پیام
نظرات