به گزارش ایسنا و به نقل از فیز، ستاره متغیر به ستاره‌ای گفته می‌شود که میزان درخشندگی آن(قدر ظاهری آن) در نوسان است. این تغییر ممکن است در اثر تغییر در نور تابش شده باشد یا توسط چیزی که بخشی از آن نور را مسدود می‌کند ایجاد شود، بنابراین ستارگان متغیر به دو دسته متغیرهای ذاتی و متغیرهای بیرونی طبقه‌بندی می‌شوند. ستارگان متغیر می‌توانند اطلاعات مهمی درباره تکامل ستارگان قرار دهند.

کهکشان ان جی سی ۲۴۷ در فاصله ۱۱.۱ میلیون سال نوری از ما قرار دارد. این کهکشان یک کهکشان مارپیچی میانی از نوع SAB (s) d با قطر حدود ۷۰ هزار سال نوری است. ان جی سی ۲۴۷ یکی از چند کهکشان نوع آخر(late-type) است. کهکشان‌های نوع آخر شامل همه کهکشان‌های مارپیچی و نامنظم هستند. بررسی ستارگان متغیر این چنین کهکشان‌هایی برای ستاره شناسان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

با توجه به اینکه تاکنون محتوای ستاره متغیر کهکشان ان جی سی ۲۴۷ به طور کامل درک نشده است اخیرا گروهی از ستاره شناسان رصدخانه اخترفیزیک دومینیون(Dominion Astrophysical Observatory) در کانادا به سرپرستی "تیم دیویج" تصمیم به بررسی این موضوع گرفتند.

 آنها از طیف نگار چند جرمی جمنای تلسکوپ جمنای جنوبی استفاده کرده و سپس به تجزیه و تحلیل تصاویر بایگانی شده توسط دیگر ابزار پرداختند. تلسکوپ جمنای یک جفت تلسکوپ(جمنای شمالی و جمنای جنوبی) بزرگ و بین‌المللی است. این تلسکوپ‌ها که متعلق به یک کنسرسیوم بین‌المللی از کشورهای آمریکا، شیلی، استرالیا، کانادا، آرژانتین و برزیل هست، به‌ وسیله دانشگاه هاوایی در هایلو اداره می‌شوند.

 محققان این مطالعه پس از بررسی در مجموع ۱۵ ستاره متغیر دوره‌ای و غیر دوره‌ای جدید را در کهکشان ان جی سی ۲۴۷ شناسایی کردند.

این ستاره‌ها شامل سه متغیر دلتا قیفاووسی، چهار متغیر نیمه منظم، پنج متغیر با روشنایی ذاتی قابل مشاهده قرمز و سه ستاره متغیر آبی کم رنگ، بودند.

ستاره‌های متغیر دلتا قیفاووسی تازه کشف شده دارای دوره زیر ۲۵ روز هستند. بین قدر مطلق و دوره تناوب نور این گروه ستارگان رابطه مشخصی وجود دارد. از این رو می‌توان به راحتی از طریق داشتن تناوب قدر ظاهری به قدر مطلق آن را رسید و از طریق مقایسه، فاصله این ستارگان را بدست آورد. این کار روشی معمول در اندازه‌گیری فاصله بین کهکشانی است. ستاره شناسان خاطرنشان کردند که به طور کلی بسیاری از ستاره‌های متغیر دلتا قیفاووسی با دوره‌های بین ۲۰ تا ۳۰ روز در قرص کهکشان ان جی سی ۲۴۷ دیده می‌شوند. محققان گفتند برای کشف دقیق ماهیت این ستارگان انجام مطالعات طیف سنجی و نورسنجی بیشتری مورد نیاز است.

انتهای پیام