اولین دوره جشنواره زیبایی اسب در کشورمان در سال ۱۳۷۵ برگزار شد و از آنجایی که این نوع جشنوارهها نقش بسزایی در فروش و رقابت و همچنین کیفی سازی تولیدات دامی دارد، جشنوارههای زیبایی در کشورمان میتوانست یکی از ارزندهترین این سلسله جشنوارهها همانند دیگر نقاط جهان به شمار رود ولی تداخل عملکردی فدراسیون و جهادکشاورزی در این صنعت مشکلاتی را برای تولیدکنندگان و پرورش دهندگان اسب به دنبال داشته است.
«عباس کربلاییان» معاون بهبود تولیدات دامی جهادکشاورزی استان یزد در این باره در گفتوگو با خبرنگار ایسنا اظهار میکند: برگزاری جشنواره زیبایی اسب یکی از بهترین راههای تبلیغ فروش و ایجاد رقابت سالم بین تولیدکنندگان اسب است و به همین دلیل نیز چشم هر تولیدکنندهای به برگزاری این جشنوارههاست.
وی ادامه میدهد: به طور کلی این جشنوارهها هر ساله به صورت کشوری، استانی و شهرستانی و در برخی مواقع نیز در سطح روستاها برگزار میشود که این امر باعث شده تولیدات در این بخش با قیمت بسیار مناسبی فروخته و با برگزاری این جشنواره رونق خوبی به تولید در ابن بخش داده شود.
کربلاییان میگوید: البته ملاک حضور اسبها در جشنواره زیبایی خصوصیات ظاهری و کیفیت بدنی اسبهاست و داوران مربوطه بر اساس نوع راه رفتن، زیبایی بدنی و نداشتن نقصان بدنی، به اسبها امتیاز دهند و براساس این امتیازها، اسبها ردهبندی شوند.
وی بیان میکند: برگزاری جشنوارهها برعهده بخش مدیریت ترویج و آموزش جهادکشاورزی است ولی با توجه به اهمیت برگزاری این برنامهها، بعضاً خود تولیدکنندگان به صورت خودمختار اقدام به برگزاری این جشنوارهها میکنند که البته در سالهای گذشته کمتر شاهد برگزاری این قبیل جشنوارهها هستیم.
وی با بیان این که نمایش اسبها به دو دستهی «شو» یا «نمایش ظاهری» و «ریس» یا «رقابت میدانی» دستهبندی میشوند، تصریح میکند: رقابتهای میدانی با هدف رقابت عملیاتی و مقامآوری اسبها براساس ملاکهایی مانند سرعت و پرش و براساس دستورالعملهای فدراسیون سوارکاری به عنوان یک نهاد وررزشی برگزار میشود ولی نمایش ظاهری اسبها همانطور که اشاره شد براساس ویژگی ظاهری و بدنی آنها توسط جهادکشاورزی انجام میشود.
این مسئول با گلایه از این که فدراسیون سوارکاری با ایجاد تداخل در جشنوارههای زیبایی اسب که سبکی مجزا از ورزش است، تولیدکنندگان اسب را با مشکلاتی مواجه کرده است، اظهار میکند: متاسفانه فدراسیون سوارکاری با در دست گرفتن جشنوارههای زیبایی، این رقابتها را به رقابت میدانی درآورده است در حالی که هیچگونه تخصصی از امور فیزیولوژی و پرورش اسب ندارد.
وی تصریح میکند: تلفیق دو بخش شو و ریس با هم حتی در عرف بینالمللی جایگاهی ندارد ولی این فعالیتها در ایران به دلیل منفعتطلبی فدراسیون انجام و هدف تولید و صنعت اسب را با انحراف مواجه کرده است.
کربلاییان با بیان این که صرفاً دو درصد از جمعیت اسبها می توانند در اختیار امور ورزشی قرار بگیرد چرا که همه آنها نمیتوانند به صورت حرفهای وارد فعالیتهای ورزشی شوند، میگوید: فدراسیون سوارکاری سعی دارد ۹۸ درصد اسبهای باقیمانده را نیز تحت سیطره خود قرار دهد در حالی که عملاً اسبها پس از بلوغ جسمی که مدت زمان بین سه تا پنج سال است، میتواند وارد فعالیت ورزشی شوند.
وی اضافه میکند: متاسفانه برخلاف در نظر گرفتن اصول و محوریت پزشکی اسب، فدراسیون سوارکاری اقدام به کارگیری اسبهای یک ساله در فعالیت های ورزشی میکند که به شدت برای سلامتی اسبها آسیبزننده است.
وی با بیان این که دولت سیزدهم باید به رونق دوباره صنعت اسب ایران به عنوان یک قطب مهم در ذخیره پنج نوع ژن اسب و همچنین توسعه این صنعت پولساز توجه ویژهای داشته باشد، میگوید: باید از حضور نابجای فدراسیون در امور جهادکشاورزی به صورت ناظری و قضایی جلوگیری شود.
به اعتقاد معاون جهادکشاورزی یزد، از آن جایی که صنعت اسب یک منبع درآمدزا برای کشور بوده و ایران نیز تنها کشوریست که توانسته پنج نوع ژن اسب را در گستره جغرافیایی خود حفظ کند، دولت باید نظارت دقیق و عادلانهای بین متولیان و دست اندرکاران تولید اسب داشته باشد.
«سید ضیا وکیل السادات» یکی از تولیدکنندگان صنعت اسب در استان یزد نیز در گفتوگو با ایسنا، اظهار میکند: جشنواره زیبایی اگر با اصول و قاعده خود برگزار شود، بهترین راه معرفی اسبها و رونق این صنعت است.
وی ادامه میدهد: متاسفانه جشنوارههای زیبایی اسب در انحصار افراد خاصی قرار گرفته و از دسترس تولیدکنندگان داخلی خارج شده است.
وکیل السادات با بیان این که جشنواره زیبایی اسب اصولاً در زمره فعالیتهای ورزشی نمیگنجد، بیان میکند: متاسفانه تغییر مسیر جشنوارههای زیبایی به سوی ورزش به دلیل دخیل بودن برخی منافع مادی افراد است.
این تولیدکننده اسب در پایان خاطرنشان میکند: صنعت اسب یک صنعت درآمدزاست که حلقههای حمایت از آن از سوی دولت مغفول مانده است.
انتهای پیام
نظرات