به نقل از ویفروم، در حال حاضر امید به زندگی در بدو تولد برای مردان ۷۰ و برای زنان ۷۵ سال است. پیش‌بینی می‌شود جمعیتی که از ۱۰۰ سال به بالا عمر می‌کند، از ۹۵ هزار نفر سال ۱۹۹۰ به  ۳.۷ میلیون نفر در سال ۲۰۵۰ برسد. طبق بررسی‌ها محدودیت شدیدی(hard limit) که اوایل سال جاری درباره طول عمر، به استثنای بیماری و فجایع طبیعی، ارائه شد، انسان به عمر ۱۵۰ سال خواهد رسید.

پیشرفت حاصل شده در افزایش طول عمر با توجه به واکسن‌ها و سایر موفقیت‌ها در بعضی از مناطق، مشکلاتی مانند مشکل تامین بودجه بازنشستگی برای جمعیت‌های مسن در حال رشد را ایجاد کرده است.

چشم‌انداز زندگی طولانی‌تر در برخی نقاط خاص جذاب به نظر نمی‌رسد؛ برای مثال امید به زندگی در ایالات‌ متحده در سال گذشته بیشترین کاهش را از جنگ‌ جهانی دوم تاکنون تجربه کرده زیرا بیماری همه‌گیر کووید- ۱۹ موجب شد برخی افراد به مصرف بیش از اندازه مواد مخدر روی آورند.

در سال ۲۰۲۰ فرانسه نیز با کاهش امید به زندگی مواجه شد اما مواردی وجود دارد که نشان می‌دهد افراد به سن بالاتر خواهند رسید. البته جذابیت زندگی طولانی‌تر به کیفیت آن بستگی دارد.

ری کرزویل، مخترع و آینده‌نگر آمریکایی، ژنوم انسان را به نرم‌افزار منسوخ تشبیه و پیری را به‌عنوان یک مساله مهندسی قابل‌حل توصیف کرده است.

وی گفت: در نهایت ما می‌توانیم طول عمر را به مدت نامحدود افزایش دهیم؛ به‌ زودی ممکن است اضافه‌ کردن یک سال اضافی به طول عمر هر سال را شروع کنیم.

لازم‌به ذکر است اگر افراد بتوانند عمر طولانی‌تری داشته باشند، در حالی که سالم‌ترند، مزایای اقتصادی بهتری خواهند داشت.

بررسی که در اوایل ماه جاری بر اساس داده‌های ایالات‌متحده منتشر شد، نشان می‌دهد که کاهش موثر روند پیری معمولی در طول یک سال، افزایش امید به زندگی و ۳۸ تریلیون دلار ارزش ایجاد کند. با این‌ حال مشخص نیست که چگونه امکانات مورد نیاز برای زندگی طولانی‌تر و سالم‌تربه‌طور یکسان ارائه خواهد شد زیرا نابرابری از نظر مراقبت‌های بهداشتی و طول عمر حتی در کشورهای نسبتا ثروتمند کاملا جدی شده است.

سازمان همکاری و توسعه اقتصادی(OECD)، گروهی از کشورهای پیشرفته از نظر اقتصادی گزارش کردند، در ۲۵ کشور عضو، افرادی که بالاترین سطح تحصیلات را دارند می‌توانند انتظار داشته باشند که نسبت به افراد با سطح تحصیلات پایین‌تر، حدود ۶ سال بیشتر عمر خواهند کرد.

پتانسیل نوآوری موثر ضد پیری برای بدترکردن نابرابری در آینده بحث‌هایی ایجاد کرده است، برخی بر این باورند که افراد مرفه برای بدست‌ آوردن همه‌چیز از جمله داروهای محافظت‌کننده از دیگران جلوتر خواهند بود.

ممکن است این فرضیه مبنای علمی داشته باشد که استرس کمتر با افزایش طول عمر مرتبط است زیرا ژنی که از سلول‌های بنیادی مغز و اثرات مضر استرس محافظت می‌کند با طول عمر ارتباط دارد. بر اساس نتایج تحقیقات یک روش موثر در کاهش روند پیری، عدم قرارگیری در معرض آلاینده‌هایی مانند دودسیگار، الکل و آفت‌کش‌هاست.

همچنین کاهش امید به زندگی در سال گذشته در ایالات‌متحده یکسان نبوده است و به‌طور کلی یک سال و نیم کاهش یافته است، اما افراد رنگین پوست و اسپانیایی‌ تبارها سه سال کاهش را تجربه کردند.

بر اساس نتایج بررسی‌ها، احتمال مرگ در اثر مواردی مانند ابتلا به سرطان یا بیماری قلبی هر هشت یا ۹ سال تقریبا دو برابر می‌شود اما این مطالعه استدلال می‌کند که روش‌های سنتی محاسبه طول عمر کشف جدیدی در پزشکی نیست.

انتهای پیام