به گزارش ایسنا، بهادر باقری، معاون گسترش زبان فارسی و ایران‌شناسی در دانشگاه‌ها و مراکز علمی خارج از کشور در وزارت علوم و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در پی درگذشت کامران احمدگلی، مترجم، استاد زبان و ادبیات انگلیسی و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی که بر اثر ابتلا به کرونا از دنیا رفت، نوشته است: «نقش پای رفتگان، هموار سازد راه را
مرگ را داغ عزیزان، بر من آسان کرده‌است
این بار ویروس منحوس کرونا، جانِ کامران و کامران‌جان را از ما گرفت. دکتر کامران احمدگلی، استاد کوشا و پویا و باسوادِ زبان و ادبیات انگلیسی دانشگاه خوارزمی و دوست یگانه و دردانه من و ما.
سر صبحی، خبر پرکشیدنت را خواندم؛ برادر جوانمرد جوانمرگم؛ کامران عزیزم!
سال ۱۳۹۱ بود که بر من منت نهادی و از من خواستی در کار ترجمه متون ادبی، کنارت باشم و چه سعادتی از این بالاتر که از دریای فضل و دانشت بهره‌مند شوم و چقدر جای این همکاری‌های بینارشته‌ای، در دانشگاه‌های ما خالی است! کار نگارش و ترجمه تک‌نگاریِ ستبر و درست و حسابیِ ویلیام باتلر یِیتس، شاعر ملی و نامدار ایرلند را آغاز کردیم و یکی دوسالی درگیر آن بودیم و بیش از نیمی از این کتاب را نوشتیم و در میانه کار، گفتی کتاب خوبی در زمینه شعر معاصر آمریکا را برای ترجمه انتخاب کرده‌ای و این کار را هم با عشق و پیگیری و وسواس علمی و مثال‌زدنی‌ات پیش بردیم و سال ۱۳۹۹ چه سال خوبی برای ما بود! این کتاب که در نشر خاموش منتشر شد، در جشنواره کتاب سال استان اصفهان، مقام اول را کسب کرد و در جشنواره کتاب سال نیز بهترین ترجمه در عرصه نقد ادبی شد و کتاب شایسته تقدیر و چقدر ما دوتا خوشحال شدیم و کلّی انگیزه پیدا کردیم که کتاب باتلر ییتس را هم به‌زودی تمام کنیم و چند طرح دیگر هم داشتیم که:
گر بماندیم زنده، بر دوزیم
جامه‌ای کز فراق، چاک شده
ور نماندیم، عذر ما بپذیر
ای بسا آرزو که خاک شده!
حدود یک ماه پیش رفتم و تقدیرنامه وزیر ارشاد را برای این کتاب از سرای اهل قلم گرفتم و به تو زنگ زدم. سرفه می‌کردی و گفتی درگیر کرونای خفیفی شده‌ای و به امید خدا خوب می‌شوی و می‌آیی آن را از من می‌گیری و حالا که خانه‌مان نزدیک شده، خوب است عصرها برویم پارک گفت‌وگو با هم قدمی و گپی بزنیم و کارهای مشترک‌مان را سامان دهیم. دریغا که تا زنده‌ایم، فکر می‌کنیم همیشه زنده‌ایم! اما
«همه طول سفر، یک چمدان بستن بود».
در تقدیم‌نامه کتاب شعر آمریکا نوشته‌ای: «به یاد و یادبود پدرم حسن احمدگلی، که عشق به شعر و احترام به آن را به من آموخت». چه پسر قدردان بامعرفتی! و چه پدر فرزانه کامران‌پروری!
دیدارتان مبارک پسر و پدر اهل دل و ادب و فرزانگی!
دلم برای صدای ویژه‌ات و خنده‌های بلند و بی‌غش و خالصت تنگ می‌شود رفیق!
ته بساط دنیا از نوع و عیار گوهر درخشان و تبناک و تابناک تو خیلی کم دارد و دریغادریغ که این‌گونه آسان از دست‌تان می‌دهیم! خدا حافظ کامران جان!»
کامران احمدگلی دانشیار گروه آموزشی زبان‌های خارجی و عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی و نیز مترجم بود. او مدرک کارشناسی خود را در رشته مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه علامه طباطبایی، کارشناسی ارشد را در رشته زبان و ادبیات انگلیسی در همین دانشگاه و دکترای زبان و ادبیات انگلیسی را از دانشگاه بیرمنگام انگلستان دریافت کرده بود.
از آثار احمدگلی که در زمینه ادبیات آمریکا نیز پژوهش‌هایی انجام داده بود می‌توان به «درآمدی بر ادبیات انگلیسی» و «درآمدی بر شعر معاصر آمریکا» اشاره کرد.
انتهای پیام
نظرات