به گزارش ایسنا و به نقل از اینوویشن اوریجینز، پروفسور جوزف بورگ(Joseph Borg) از دانشگاه مالت، محقق این تحقیقات، قرار است ماه آینده نمونه‌هایی از باکتری‌های زخم پای افراد دیابتی و پوست آنها به فضا بفرستد. هدف بورگ درمان افراد مبتلا به دیابت است.

این آزمایش به پروفسور بورگ و گروهش در یافتن اطلاعات بیشتر در مورد زخم‌ پای افراد دیابتی کمک می‌کند و نتایج این آزمایشات می‌تواند به ایجاد درمان‌های بهتر برای این افراد کمک کند.

پروفسور بورگ به اینوویشن اوریجینز گفت که او بر روی زخم پای افراد دیابتی و ارگانیسم‌های باکتریایی که در ماه اوت به ایستگاه بین‌المللی فضایی می‌روند تمرکز می‌کند.

زخم‌ باز در برخی از افراد دیابتی ایجاد می‌شود و در نهایت ممکن است منجر به قطع عضو فرد شود.

این نمونه‌های زخم حاوی مجموعه‌ای از باکتری‌های گوناگون هستند که به آنها میکروبیوم گفته می‌شود. درمان این باکتری‌ها در افراد مبتلا به دیابت دشوار است زیرا این باکتری‌ها در برابر آنتی‌بیوتیک مقاومت پیدا کرده‌اند.

پروفسور بورگ می‌گوید: دیابت و وجود گلوکز بالا در خون به خودی‌خود باعث مقاومت در برابر درمان می‌شود.

فضا محیط مناسبی برای بررسی مقاومت دارویی است زیرا به طور کلی این فضا شرایطی سخت برای سلول‌ها فراهم می‌کند.

بورگ می‌گوید: چندین باکتری وجود دارند که به طور طبیعی در فضا مقاوم هستند و وی می‌خواهد بداند رفتار باکتری‌های زخم پا در فضا چگونه است؟ آیا این باکتری‌ها در فضا سازگارترند؟ آیا می‌توان آن‌ها را از بین برد؟ برای پاسخ به این سوالات باید نمونه‌هایی به فضا ارسال شود.

بورگ می‌گوید، اگر آن‌ها بتوانند ژن‌های اصلی که می‌توان آن‌ها را مورد هدف قرار داد بیابند راهی برای هدف قرار دادن باکتری‌ها خواهند یافت.

چرا این آزمایش در فضا انجام می‌شود؟

بورگ می‌گوید: در زمین سلول‌ها درون ظرف‌های آزمایشگاهی رشد داده می‌شوند و رشد آن‌ها به صورت دو بعدی رخ می‌دهد این در حالی است که در فضا سلول‌ها به صورت سه‌بعدی رشد می‌کنند و جاذبه کم باعث رشد آن‌ها به شکل یک گوی می‌شود. همچنین در فضا آزمایشات با سرعت بیشتری نسبت به زمین پیش می‌روند بنابراین دستیابی به نتیجه سریع‌تر خواهد بود.

چگونه این نمونه‌ها به فضا خواهد رفت؟ تمامی مواد و نمونه‌ها درون یک مکعب خاص که توسط شرکت "Space Applications Services" طراحی شده است قرار می‌گیرند. آزمایش‌های سم ‌شناسی روی این نمونه‌ها انجام می‌شود تا از بی خطر بودن آنها برای فضانوردان ایستگاه بین‌المللی اطمینان حاصل شود. بسته حامل این نمونه‌ها دو هفته قبل از پرتاب به فضا به ایالات متحده آمریکا فرستاده می‌شود تا درون کپسول فضایی قرار بگیرد.

این نمونه‌ها به همراه سایر محموله‌های ایستگاه فضایی درون یک کپسول دراگون توسط یک موشک فالکون ۹ به ایستگاه بین‌المللی خواهند رفت.

محققان از طریق یک شبکه‌ی مجازی خصوصی به محتویات این جعبه دسترسی خواهد داشت و می‌توانند از راه دور آن را بررسی کنند. آنها همچنین می‌توانند دما و رطوبت این جعبه را کنترل کنند.

در نهایت چه اتفاقی خواهد افتاد؟

به گفته بورگ کپسول حاوی این نمونه‌ها پس از ۴۵ روز به زمین بازمی‌گردد و در اقیانوس فرود می‌آید. جعبه حاوی نمونه‌ها برای بورگ و گروهش ارسال خواهد شد آن‌ها محتویات جعبه را پس از آن در آزمایشگاهی معمولی مورد آزمایش قرار خواهند داد.

همزمان با ارسال این نمونه‌ها، نمونه‌های مشابهی نیز در آزمایشگاه قرار خواهد گرفت تا محققان بتوانند نمونه‌ی ارسال شده به فضا را با نمونه‌ی موجود در زمین مقایسه کنند.

بورگ و گروهش امیدوارند بتوانند نتایج تحقیقات خود را تا پایان سال ۲۰۲۱ منتشر کنند.

انتهای پیام