او به ایسنا می گوید: همان طور که مسابقه فوتبال استقلال و پرسپولیس، شعار کلیشه ای خودش را دارد که «داربی شرایط خاص خود را دارد و بهترین هم که باشی معلوم نیست در این بازی بتوانی موفق باشی»، در مناظره ها هم مجری که اصطلاحا من معتقدم کاپیتان تیم برگزارکننده هست باید خیلی حرفه ای عمل کند و به خودش مسلط باشد و البته حتی با یک نگاه باید بتواند آرامش را حاکم کند و مناظره کننده ها را به دلیل استرس و هیجان بالا که در آن‌ها ایجاد شده است کنترل کند.

این تهیه کننده از مرتضی حیدری به عنوان بهترین انتخاب برای اجرای مناظره‌ها نام می برد و عنوان می کند: من همچنان فکر می کنم دانش، تجربه و حرفه ای گری مرتضی حیدری را نمی توانیم در سازمان صداوسیما نادیده بگیریم.

نبی در ادامه صحبت هایش بار دیگر در توصیف ویژگی های لازم برای اجرای مناظره های انتخاباتی، اظهار می کند: مجری کاملا باید به گونه ای برخورد کند که تحت هیچ شرایطی برابری، عدالت و در مقاطعی هم مساوات خدشه دار نشود؛ در هر صورت مناظره، مناظره است و شرایط خاص خودش را دارد، کوچکترین خطایی می تواند سرنوشت چهار ساله و یا آبرویی در ساختار سیاست را دچار مشکل کند. البته معتقدم ما باید افراد جایگزین را برای این منظور تربیت کنیم آن‌هم در شرایطی که هیچ برچسب حزب و جناحی روی آن‌ها نباشد تا بتوانند در شرایط برابر مناظره را در استودیو برگزار کنند و برگزارکنندگان هم از هر برچسب و اَنگی مصون باشند.

این برنامه ساز در ادامه درباره امکان استفاده از مجریان زن در مناظره ها، می گوید: چرا نباشد؛ شخصا نگاه جنسیتی و ابزاری به موضوع ندارم. همانطور که معتقدم اگر بگوییم مرد باشد و زن نباشد نگاه ابزاری به مرد داشته ایم. هر آنچه کاشتیم همان را برداشت می کنیم. هر آنچه تربیت کردیم همان برایمان به ثمر می نشیند، زن و مرد هم ندارد؛ البته این اعتقاد شخصی من است.

او درباره دو انتقاد وارد شده به مناظره‌های انتخاباتی سال های گذشته ـ یعنی نبود رابط برای مخاطبان ناشنوا و نیز طراحی دکوری شلوغ با چندین المان ـ عنوان می کند: درباره رابط ناشنوایان، حقیقتا یادم نیست که بود یا خیر، ولی اگر نبوده این ایراد وارد است و امیدوارم این موضوع حتما در مناظره های امسال اصلاح شود؛ چراکه آگاهی یافتن از برنامه ها و اتفاقات مناظره ها از حقوق حقه ی عزیزان ناشنواست. در رابطه با دکور هم باید بگویم دکور سال ۹۶ مناظره ها در سلیقه ی من نبود و اگر شما سایر مناظره های دنیا را هم نگاه کنید از زرق و برق و المان ها ی زیاد فاصله می گیرند تا توجه بیننده به سوژه و صحبت ها جلب شود. هر المان اضافه ای به جهت خلق مفهوم می تواند باعث قضاوت خاصی در طبقات مختلف فرهنگی، علمی و اجتماعی در شهر و روستا بشود که معتقدم نباید اینطور باشد؛ زیرا هم بیننده را از مناظره زده و دور می کند و هم مردم را نسبت به برگزارکنندگان حساس؛ البته تاکید می کنم این سلیقه شخصی من است و شاید برخی اینطور فکر نکنند و کاملا بر عکس بیندیشند.

او درباره ساخت برنامه مناظره در زمان خودش می گوید: مناظره اصولا در فرهنگ غرب و شرق یکی از ستون ها و اصول دموکراسی، مردمسالاری، جمهوری خواهی و آزاداندیشی است و همواره یکی از پربیننده ترین ژانرهای برنامه سازی است. وقتی این برنامه در سال ۹۲ به من پیشنهاد شد، اولین نکته ای که به خودم بارها یادآوری می کردم این بود که چرخ را قرار نیست من اختراع کنم بلکه وظیفه دارم برنامه ای طراحی کنم برگرفته از تجربیات مناظره ها در دنیا منطبق با فرهنگ و ملیت خودم و به این نکته تکیه کنم که رسانه وظیفه اش آگاهی دادن به مردم است. در تمامی سطوح که نباید قضاوت کند بلکه باید واقعیت ها و حقیقت ها را همان طور که هست ارائه کند و از این طریق تلاش کردم تا به فهم و درک مخاطبان احترام بگذارم و این همه ی انگیزه من بود.

او درباره مناظره های سال ۹۲ به حرفهایش اضافه می کند: ابتدا تاریخ و شیوه های برگزاری مناظره تلویزیونی در کشور خودمان و کشورهای آمریکا، کانادا، انگلیس، فرانسه، آفریقا و حتی افغانستان و مصر را مطالعه کردم و آنها را آنالیز کردم، سپس تیمی ۱۵ نفره از متخصصان حوزه برنامه سازی، هنرمندان، اساتید دانشگاهی، رسانه شناسی، سیاسی و جامعه شناسی را برای طراحی فضاهای مناظره دعوت به کار کردم که حدودا پنج ماه این طراحی زمان برد سپس جلسات شورای سیاست گذاری مناظره ها با ترکیب پنج نفره شروع شد و بعد از آن شورای عالی مناظره که هفته ای یک بار برگزار می شد به ریاست مدیر وقت شبکه یک تشکیل شد؛ اعضای آن مدیران شبکه ها، نمایندگان رئیس سازمان و معاون سیما و برخی اساتید خبره در این حوزه و شورای پنج نفره قبلی که اشاره کردم بودند؛ هر هفته دو نفر هم به عنوان مهمان به این جلسه بسته به نوع موضوع، دعوت می شدند. دکور مناظره ها همان دکور سال ۹۲ بود در استودیو ۱۱ و ترکیب برنامه هم بدین شکل بود که در قسمت اول به هر پنج نفر مناظره کننده، سه دقیقه فرصت بیان و تبیین موضوع می دادیم که کسی اجازه دخالت در بحث دیگری نداشت، در قسمت دوم ۵۰ دقیقه مناظره کننده ها اجازه داشتند با یکدیگر بحث و جدل احسن کنند و در نهایت ۲۵ دقیقه پایانی مناظره دو نفره که حضار و پیامکها طرفینش را تعیین می کردند. تیم اجرایی و تحقیقاتی مناظره شامل ۲۵ نفر بود و یکشنبه هر هفته کارش را روی موضوع شروع می  کرد، مهمان‌ها پنجشنبه نهایی می شدند که به دلیل رویکرد برنامه و نوع چالشی آن تمهیدات ویژه ای اندیشیده می شد که هیچ یک از نفر مقابل خود مطلع نباشند، به خبرگزاری ها هم رأس ساعت ۱۵ و ۵۰ دقیقه که مناظره کنندگان در استودیو حاضر بودند لیست مهمان ها داده می شد. با مجری برنامه، جناب آقای مرتضی حیدری برای رد و بدل کردن اطلاعات تحقیقاتی و اسناد در طول هفته دائما در ارتباط بودیم. در آخر هم باید بگویم یک تیم ۸۴ نفره مناظره را به صورت مستقیم برای آنتن یاری می کردند.

نبی در پایان در پاسخ به این پرسش که آیا ساخت ادامه مناظره‌های هفتگی به او پیشنهاد شده است یا نه؟ می گوید: بهمن ماه سال ۹۹، از یکی از معاونت های سازمان مجددا پیشنهاد شد که طرح جدیدی برای تهیه کنندگی مناظره های هفتگی ارائه کنم، که البته علیرغم میل باطنی ام به برگشت به مناظره ها، با توجه به ارادتی که به دوستان پیشنهاددهنده داشتم، پذیرفتم، طراحی جدید را که برگرفته از تجربیات چندین ساله خودم در این حوزه بود و همین طور موشکافی مناظره های سایر کشورها در غرب و شرق ارائه کردم که مورد موافقت قرار گرفت، مذاکرات جدی و نهایی هم در این زمینه با موفقیت صورت پذیرفت، اما در جمع بندی نهایی ترجیح دادم ورود نکنم و آرزوی موفقیت کنم.

انتهای پیام