لیلا ارشادی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با آثار اجتماعی روزه‌داری، اظهار کرد: نجات از روزمرگی اولین اثر اجتماعی روزه‌داری است که تأثیر خوبی بر زندگی افراد می‌گذارد، یعنی انسان برنامه غذایی، استراحت و حتی برنامه کاری خود را تغییر می‌دهد.

وی ادامه داد: انسان نباید اسیر بعضی از عادات شود؛ روزه او را از اسارت عادت‌ها نجات می‌دهد و روزه گرفتن در عید فطر به این دلیل حرام است که اسلام نمی‌خواهد انسان به شرایط عادت کند.

ارشادی عنوان کرد: روزه انسان را به یاد گرسنگان و تشنگان می‌اندازد، مخصوصاً در شرایط امروز جامعه که وضعیت بد مالی در بعضی از خانواده‌ها موج می‌زند و خانواده‌ها با سیلی صورت خود را سرخ نگه‌داشته‌اند، روزه احساس همدردی را در میان افراد جامعه به وجود آورد.

این مدرس حوزه و دانشگاه‌ با اشاره به این‌که روزه افراد را به افطاری دادن سوق می‌دهد که براثر آن، کمک با عزت به نیازمندان در مساجد و مکان‌های عمومی نهادینه می‌شود، افزود: روزه به انسان کمک می‌کند آرامش روح‌اش در گرو آرامش جسم‌اش نباشد، آدم‌های ضعیف آرامش روحشان در گرو آرامش جسم‌شان است و اگر آسایش جسم‌شان مختل شد، آرامش روحشان نیز مختل می‌شود، این درحالی است که زمانی که آسایش روح را از ما می‌گیرند، می‌خواهند این دو مورد را از هم جدا کنند تا ما اسیر تعلقات جسم نباشیم.

وی تصریح کرد: مردم در ماه مبارک رمضان به فقرا بیشتر کمک می‌کنند، برنامه‌های اجتماعی و خیریه‌ها از سنت امیرالمؤمنین(ع) الگو می‌پذیرند و این باعث می‌شود که مردم بیشتر راغب باشند به نیازمندان خدمت کنند.

ارشادی بیان کرد: در ماه مبارک رمضان بیشتر افراد همسان و متحد هستند، مثلاً مردم باهم سر سفره افطار می‌نشینند، با یکدیگر نماز عید فطر می‌خوانند که این شبیه‌سازی‌ها به نوعی باعث اتحاد و انسجام مردم می‌شود و برای جامعه مفید است.

این مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: مردم ما از اینکه روزه را صرفاً به دید تکلیف نگاه کنند، گذر کرده‌اند؛ اکثر مردم روزه را وسیله‌ای برای خودسازی و رشد می‌دانند، روزه عملی بالاتر از نخوردن و نیاشامیدن است و مردم می‌دانند روزه می‌تواند باعث تکامل و اجتماعی شدن آن‌ها شود و روح و جسم را برای اهداف بالاتر آماده کند.

انتهای پیام