به گزارش مدیکال نیوز، «بازی ورزش» به فعالیت­‌های بدنی مبتنی بر فناوری، مانند بازی­‌های ویدیویی گفته می‌­شود که برای انجام بازی به شرکت‌کنندگانی نیاز دارد که از نظر جسمی فعال باشند یا ورزش کنند. زوال عقل، بیماری است که بیشتر بر حافظه، عملکرد شناختی و رفتاری و زندگی روزمره سالمندان تاثیر می‌­گذارد و در حال حاضر، گزینه‌­های درمانی محدودی برای زوال عقل وجود دارد، اگرچه بسیاری از آزمایش‌های بالینی در حال انجام است.

در یک مطالعه آزمایشی، محققان از «بازی ورزش» که ترکیبی از ورزش و بازی‌های ویدئویی است، برای تمرین گروهی از افراد مسن با زوال عقل که در مراکز مراقبت طولانی‌مدت زندگی می‌کردند، استفاده کردند. محققان دریافتند که تمرین «بازی ورزش» باعث بهبود اندام تحتانی و عملکرد شناختی، زمان واکنش گام‌برداری و علائم افسردگی در این گروه می­‌شود.

در سراسر جهان، بر اساس آمار منبعی مورد اعتماد، حدود ۵۰ میلیون نفر از افراد، نوعی زوال عقل دارند. این وضعیت می­‌تواند باعث کاهش عملکرد شناختی، حافظه و توانایی انجام فعالیت­‌های روزمره شود. اگرچه زوال عقل در درجه اول افراد مسن را گرفتار می­‌کند، اما بخش طبیعی از روند پیری نیست. در حال حاضر، هیچ درمانی برای این بیماری شناخته‌نشده است. با این حال، آزمایش‌های بالینی برای بررسی پیشرفت دارویی و همچنین اقدامات غیردارویی و مرتبط با مراقبت در حال انجام است.

از آنجا که گزینه­‌های درمانی کمی وجود دارد، محققان بلژیکی با همکاری الینگ دی بروین از دانشگاه زوریخ، سوئیس، بررسی کردند که آیا «بازی ورزش»، فعالیتی که ورزش سرگرم­‌کننده و تمرین شناختی را درهم می‌­آمیزد، می­‌تواند علائم زوال عقل را در افراد مبتلا بهبود بخشد یا خیر.

برای این تحقیق، دانشمندان از دیویدات سنسو (یک دستگاه آموزش مبتنی بر فناوری است که در پیشگیری و توانبخشی استفاده می­‌شود و در کنار اجزای فیزیکی، عملکردهای شناختی را آموزش می­‌دهد) و «بازی ورزش» طراحی شده توسط دانشگاه زوریخ استفاده کردند. در سال ۲۰۱۵، محققان دانشگاه زوریخ دریافتند، افراد مسن که مشغول تمرینات بدنی و شناختی هستند، عملکرد شناختی و اجرایی بهبودیافته‌ای را نشان می­‌دهند. با این حال، مطالعه آنان محدودیت داشت، زیرا فقط افراد سالم را شامل می­‌شد. بنابراین، دانشمندان می‌خواستند با گنجاندن افراد مبتلابه زوال عقل یافته­‌های قبلی را گسترش دهند.

«بازی ورزش» و زوال عقل

محققان برای شروع آزمایش کنترلی تصادفی، ۴۵ شرکت‌کننده با علائم شدید زوال عقل را از دو مرکز مراقبت طولانی‌مدت بلژیک در نظر گرفتند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۸۵ سال بود. آنان شرکت­‌کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند و سپس همه آنان را با استفاده از یک سری آزمون­‌ها برای تعیین عملکرد پایه ارزیابی کردند. گروه پس از اتمام آزمایش، این آزمایش‌ها را تکرار کرد. یک گروه جلسات تمرینی را با دستگاه دیویدات سنسو به مدت ۱۵ دقیقه و سه‌بار در هفته و به مدت هشت هفته انجام دادند، در حالی که گروه دیگر موزیک ویدیوهای انتخابی خود را تماشا کردند.

لازم به ذکر است، دیویدات سنسو یک ماشین تمرینی است که از یک صفحه نمایش و یک سکوی مسطح با چهار دایره چراغ‌دار حساس به فشار تشکیل‌شده است. حسگرها مراحل را در چهار جهت چپ، راست، بالا و پایین تشخیص می‌­دهند. همان‌طور که شرکت‌­کنندگان الگوهایی که بر روی صفحه ظاهر می‌­شوند را مشاهده می‌کنند سعی می‌­کنند که آن توالی را با پای خود روی سطح تکرار کنند. دستگاه به‌طور خودکار برای مطابقت با توانایی شرکت­‌کننده تنظیم می­‌شود و گام­‌ها، جابجایی وزن و تعادل را اندازه‌­گیری می­‌کند.

نتایج نشان داد، شرکت­‌کنندگانی که به «بازی ورزش» مشغول بودند سرعت راه رفتن، عملکرد شناختی، تحرک، تعادل و زمان واکنش گام‌برداری را افزایش دادند. آنان همچنین شاهد بهبود عملکرد پا و علائم افسردگی بودند برعکس، توانایی شناختی و زمان واکنش شرکت­‌کنندگانی که موزیک ویدیوها را تماشا می­‌کردند، همچنان رو به کاهش بود.

محققان پیشنهاد می‌­کنند که افزایش زمان واکنش و عملکرد پا ممکن است توانایی سالمندان را برای احساس و واکنش به موقعیت‌هایی که منجر به زمین خوردن می‌­شود، بهبود بخشد.

الینگ دی بروین گفت: «برای اولین‌بار، این امید وجود دارد که از طریق بازی هدفمند، نه تنها موجب تاخیر در علائم زوال عقل شویم بلکه آنها را تضعیف کنیم.»

محدودیت‌های قابل‌توجه

محققان با توجه به حجم کم نمونه مطالعه خود، به آزمایش­‌های گسترده‌­تری برای مقایسه «بازی ورزش» با سایر اشکال ورزش، مانند ورزش­‌های هوازی برای تایید یافته­‌های خود نیاز دارند. آنان می­‌گویند که این نتایج برای جمعیت وسیع‌­تر قابل تعمیم نیست زیرا شرکت­‌کنندگان فقط شامل افرادی بودند که در دو مرکز طولانی‌مدت در بلژیک زندگی می­‌کردند. همچنین، زنان بیش از سه چهارم شرکت­‌کنندگان را تشکیل می­‌دادند و دانشمندان آنان را از نظر دارویی مرتبط با زوال عقل کنترل نمی­‌کردند. علاوه بر این، گروه تماس طولانی­‌مدت با شرکت­‌کنندگان نداشته است تا مشخص شود که آیا مزایا دوام داشته‌اند یا خیر. همچنین یک کارمند  از دانشگاه زوریخ  در این مطالعه شرکت کرده بود که از یک دستگاه «بازی ورزش» متعلق به شرکت خود استفاده می‌­کرد.

آینده پژوهی

این گروه قصد دارد مطالعات بیشتری را در مورد افراد دارای اختلال شناختی خفیف، یک شاخص اولیه از زوال عقل، انجام دهد تا بررسی کند که آیا «بازی ورزش» می­‌تواند به جلوگیری از بدتر شدن علائم زوال عقل کمک کند یا خیر. آنان همچنین مایل هستند با استفاده از اسکن ام آر آی تعیین کنند که آیا این نوع تمرین باعث تغییر قسمت‌­هایی از مغز می­‌شود که مسئول بهبود شناختی و جسمانی هستند همان‌طور که در این مطالعه آزمایشی مشاهده کردند.

نتایج آخرین تحقیق آنان در مجله Alzheimer’s Research & Therapy منتشرشده است.

انتهای پیام