به گزارش ایسنا و به نقل از دیلی‌میل، ورزشکاران و طرفداران تناسب اندام طی سالیان اخیر به طور فزاینده‌ای به ساعت‌های هوشمند روی آورده‌اند تا ضمن ردیابی تعداد گام‌ها و میزان کالری سوزی، بر ضربان قلب خود در حین ورزش و به طور کلی بر وضعیت سلامتی خود نظارت داشته باشند. اما اکنون یک مطالعه جدید که توسط محققان دانشگاه "آلبرتا" در کانادا انجام شده است، نشان می‌دهد که این ابزارهای مد روز در ردیابی سلامت افراد دارای رنگ پوست تیره‌تر کمتر کارایی دارند.

این مطالعه نشان می‌دهد که این مشکل ممکن است به این دلیل باشد که فرآیند سیگنال‌دهی که از پرتوهای نور برای تشخیص ضربان و ریتم قلب استفاده می‌کند، ممکن است روی پوست‌های تیره‌تر که حاوی ملانین بیشتری است، به خوبی کار نکند، چرا که پوست‌های تیره، نور بیشتری را جذب می‌کنند.

با این حال، الگوریتم‌هایی که این دستگاه‌ها را پشتیبانی می‌کنند، اغلب توسط افراد سفید پوست توسعه می‌یابند و آزمایش می‌شوند که ممکن است به این معنی باشد که این مشکل، از پیش شناسایی نشده‌ و در نظر گرفته نشده است.

این مطالعه جدید بر اساس بررسی سیستماتیک ۱۰ مطالعه منتشر شده قبلی با بیش از ۴۶۰ شرکت کننده انجام شده است.

دکتر "دانیل کوئربر" یکی از رهبران این مطالعه می‌گوید: مردم باید بدانند که هنگام استفاده از این دستگاه‌ها محدودیت‌هایی برای افرادی با رنگ پوست تیره‌تر وجود دارد و نتایج را باید با کمی خطا در نظر بگیرند.

وی افزود: الگوریتم‌ها اغلب بر پایه جمعیت‌های سفید پوست ایجاد می‌شوند که ممکن است به نتایجی منجر شود که آنطور که ما می‌خواهیم برای جمعیت تیره پوست قابل تعمیم نباشد. تحقیق و توسعه مداوم این دستگاه‌ها باید بر گنجاندن جمعیت‌هایی با رنگ‌های متفاوت پوست تاکید داشته باشد تا الگوریتم‌های توسعه ‌یافته بتوانند به بهترین وجه خود را با تغییرات در جذب نور توسط پوست تطبیق دهند.

این تیم تحقیقاتی ۱۰ مطالعه را از ۶۲۲ مقاله علمی شناسایی کردند که داده‌های ضربان و ریتم قلب را برای فناوری‌های پوشیدنی بر اساس نژاد یا رنگ پوست شرکت‌کنندگان در مطالعه گزارش می‌کردند.

از میان این مطالعات، چهار مورد نشان می‌دادند که اندازه‌گیری ضربان قلب در افراد دارای پوست تیره‌تر در مقایسه با افراد دارای پوست روشن‌تر توسط دستگاه‌های پزشکی رایج مانند مانیتورهای نظارت بر وضعیت قلب و دستگاه نوار قلب، به ‌طور قابل‌توجهی دقیق‌تر است.

یک مطالعه نیز گزارش داده است که اگرچه تفاوتی در دقت تعیین ضربان قلب وجود ندارد، اما دستگاه‌های پوشیدنی، داده‌های به ‌طور قابل‌توجه کمتری را برای افراد دارای پوست تیره‌تر ثبت کرده‌اند.

دکتر "کوئربر" توضیح داد که اکثر ابزارهای پوشیدنی ضربان و ریتم قلب را با هدف انتشار پرتوی نور به مچ دست و سپس تشخیص میزان جذب نور تشخیص می‌دهند. جذب نورِ بیشتر نشان دهنده حجم بیشتری از خون است که در رگ‌های زیر پوست جریان دارد.

وی می‌گوید نتایج مطالعه نشان می‌دهد که فرآیند سیگنال دهی ممکن است روی پوست‌های تیره‌تر که حاوی ملانین بیشتری هستند که نور را بیشتر از پوست سفید جذب می‌کنند، به خوبی کار نکند.

این در حالی است که علاوه بر افزایش استفاده از فناوری‌های پوشیدنی برای نظارت بر فعالیت بدنی و الگوهای خواب، علاقه به استفاده از آنها برای تحقیقات پزشکی و حتی تشخیص زودهنگام مشکلات قلبی در سال‌های اخیر افزایش یافته است.

دکتر "کوئربر" می‌گوید: ادعاهای زیادی مبنی بر این وجود دارد که این دستگاه‌ها می‌توانند مشکلات ریتم قلب مانند تاکی کاردی، برادی کاردی و حتی فیبریلاسیون دهلیزی را تشخیص دهند. ما می‌خواهیم بتوانیم ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی را در مورد اینکه آیا این دستگاه‌ها منابع قابل اعتمادی برای جمع‌آوری داده‌ها در همه بیماران، صرف نظر از رنگ پوست آنها هستند، مطلع کنیم.

وی می‌گوید، این مطالعه بر اهمیت حصول اطمینان از اینکه این فناوری نیازهای جمعیت‌های مختلف را برآورده می‌کند، تأکید می‌کند، به ویژه زمانی که هدف آن بهبود سلامت جامعه باشد.

وی می‌گوید مطالعات اخیر گزارش داده‌اند که سایر دستگاه‌ها مانند پالس‌اکسی‌متر که برای اندازه‌گیری میزان اکسیژن خون استفاده می‌شود، برای افرادی که رنگ پوست تیره‌تری دارند به خوبی عمل نمی‌کنند. بنابراین در صورت عدم شناسایی مشکلات می‌تواند منجر به عواقب جدی برای سلامتی شود افراد تیره پوست شود.

وی افزود: کاوش برای گزینه‌های جایگزین و اطمینان از اینکه می‌توانیم راه‌حل عادلانه‌تری در مراقبت‌های بهداشتی ایجاد کنیم، مهم است. برای مثال، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد طول موج‌های خاصی از نور، به‌ویژه نور سبز، در همه رنگ‌های پوست دقیق‌تر است.

دکتر "کوئربر" قرار است ماه آینده یافته‌های این مطالعه را در کنفرانس سالانه کالج آمریکایی قلب و عروق در واشنگتن ارائه کند.

انتهای پیام