به گزارش ایسنا، روبرتو کارلوس داسیلوا روکا در تاریخ ۱۰ آپریل ۱۹۷۳ در گراسا از توابع سائوپائولو برزیل در یک خانواده فقیر دیده به جهان گشود. فقر مالی خانواده کارلوس باعث شد که این بازیکن در دوران کودکی مجبور به کار کردن در مزرعه شود تا بتواند کمک خرج پدر و مادرش باشد. روبرتو معمولا پس از تمام شدن کار روزانه‌اش در مزرعه با سایر بچه های هم سن و سال خود فوتبال بازی می‌کرد.
** رقابت‌های باشگاهی
کارلوس فوتبال حرفه‌ای خود را از باشگاه یوینائو سائوخوآئو در آراراس در منطقه سائوپائولو برزیل آغاز کرد و در سال ۱۹۹۲ در حالی که تنها ۱۹ سال سن داشت و باشگاهش هم تیم صاحب نامی در برزیل نبود، به اردوی تیم ملی این کشور دعوت شد.
کارلوس پس از مدتی به تیم پالمیراس پیوست و به درخشش خود در آنجا هم ادامه داد. وی در این باشگاه دو فصل پیاپی عنوان قهرمانی لیگ برزیل را کسب کرد. وی در سال ۱۹۹۵ راهی ایتالیا شد و با باشگاه اینتر قرارداد امضا کرد تا توانایی‌های خود را این بار در سری A به نمایش بگذارد.
کارلوس در یکی از بازی‌های تیمش مقابل وینچنزه موفق شد یک ضربه ایستگاهی را از فاصله حدود ۳۰ متری وارد دروازه حریف کند. حضور کارلوس در اینتر خیلی کوتاه بود و این بازیکن بعد از یک فصل این باشگاه ایتالیایی را ترک کرد. وی در سال ۲۰۰۵ در مصاحبه‌ای دلیل ترک اینتر را فاش کرد. کارلوس گفت که روی هاجسون، سرمربی وقت اینتر از او انتظار داشت که به عنوان مهاجم بازی کند ولی او ترجیح می داد که در پست دفاع چپ به بازی بپردازد. به همین دلیل نزد ماسیمو موراتی مالک باشگاه اینتر رفت و او نیز گفت که تنها راه حل ممکن برای کارلوس این است که باشگاه را ترک کند.
ملی‌پوش سابق برزیل پس از ترک اینتر راهی اسپانیا شد و به رئال مادرید پیوست. وی مجموعا ۱۱ فصل برای رئال بازی کرد و در ۵۸۴ دفعه‌ای که در رقابت‌های مختلف برای این تیم به میدان رفت، ۷۱ گل به ثمر رساند که برای یک مدافع، آمار خیره کننده ای است. ۳۷۰ بازی از ۵۸۴ بازی کارلوس برای رئال مادرید در لالیگا بود و این بازیکن ۴۶ گل خود را در این رقابت‌ها وارد دروازه حریفان کرد. ثبات و کیفیت بالای بازی کارلوس کمک کرد که این بازیکن دو بار در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ در رای گیری کاربران سایت یوفا در ترکیب تیم منتخب سال اروپا قرار بگیرد.
کارلوس در تاریخ دوم آگوست ۲۰۰۵ تابعیت دوگانه اسپانیایی - برزیلی دریافت کرد. این موضوع برای رئال مادرید اهمیت داشت چون کارلوس از آن پس به عنوان یک بازیکن اروپایی شناخته می‌شد و جزو سهمیه بازیکنان غیراروپایی نبود. وی در ژانویه ۲۰۰۶ با انجام سیصد و سی‌امین بازی خود در لالیگا رکورد بیشترین حضور یک بازیکن غیر اسپانیایی را در باشگاه رئال مادرید ثبت کرد. رکورد قبلی به آلفردو دی استفانو تعلق داشت که ۳۲۹ بار برای رئال در لالیگا به میدان رفته بود.
کارلوس در نهم مارچ ۲۰۰۷ اعلام کرد که قصد ندارد قراردادش را با رئال مادرید تمدید کند و در ۱۹ ژوئن همان سال با باشگاه فنر باغچه ترکیه قرارداد بست و راهی این کشور شد. وی در ۲۵ آگوست ۲۰۰۷ در دیدار فنر باغچه مقابل سیواسپور با یک ضربه سر شیرجه‌ای، نخستین گل خود را برای تیمش به ثمر رساند. این تنها سومین باری بود که کارلوس در طول دوران حرفه‌ای خود با ضربه سر موفق به گلزنی می‌شد.
وی در بازی‌های بعد آسیب دید و نتوانست تیمش را راهی کند. فنر باغچه در پایان فصل نتوانست از سد گالاتاسرای عبور کند و عنوان قهرمانی لیگ ترکیه را از دست داد اما به مرحله مقدماتی لیگ قهرمانان اروپا راه یافت. کارلوس در هفتم اکتبر ۲۰۰۹ اعلام کرد که در ماه دسامبر و پس از اتمام قراردادش با فنرباغچه این باشگاه را ترک می‌کند. وی اعلام آمادگی کرد که به رئال مادرید بازگردد و به صورت مجانی برای این تیم بازی کند. او همچنین احتمال بازگشت خود به لیگ برزیل را تایید کرد.
کارلوس در تاریخ ۱۷ دسامبر ۲۰۰۹ در دقیقه ۸۹ دیدار مقابل شریف تیراسپول در لیگ اروپا وارد میدان شد تا آخرین دیدار خود را برای فنرباغچه انجام دهد. هواداران فنرباغچه در پایان مسابقه به شدت او را تشویق کردند.
روبرتو کارلوس در سال ۲۰۱۰ و پس از ۱۵ سال دوری از فوتبال برزیل، به کشور خود بازگشت تا برای کورینتیانس بازی کند. وی در این باشگاه با رونالدو هم‌بازی شد. با این حال، شکست کورینتیانس مقابل تولیما در رقابت‌های کوپا لیبرتادورس موجب خشم هواداران این تیم شد و آن‌ها پیام‌های تهدیدآمیزی برای کارلوس ارسال کردند. این موضوع باعث شد که وی تصمیم به ترک این تیم بگیرد و از باشگاه بخواهد که قراردادش را فسخ کند.
کارلوس در ۱۲ فوریه ۲۰۱۱ قراردادی به ارزش بیش از ۱۰ میلیون یورو با باشگاه ثروتمند آنژی ماخاچکالا روسیه امضا کرد و به این تیم پیوست. وی در پست هافبک دفاعی به میدان رفت و بازوبند کاپیتانی این تیم را هم بر بازو بست. کارلوس در اولین فصل حضور خود در آنژی ماخاچکالا ۲۸ بار به میدان رفت و پنج گل به ثمر رساند و در نهایت در سال ۲۰۱۵ در تیم دهلی در هند به دوران فوتبالش پایان داد.
** رقابت‌های ملی
روبرتو کارلوس مجموعا ۱۲۵ بار پیراهن زرد تیم ملی برزیل را بر تن کرد و ۱۱ گل ملی به ثمر رساند. وی در جام جهانی ۱۹۹۸ در هر هفت بازی تیمش به میدان رفت و همراه برزیل نایب قهرمان شد. در یکی از بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۲ که بین برزیل و پاراگوئه برگزار می‌شد، چیلاورت، دروازه‌بان صاحب نام پاراگوئه با کارلوس درگیر شد و به صورت او سیلی زد که این عمل موجب شد این دروازه‌بان سه جلسه محروم شود و بازی اول پاراگوئه در جام جهانی را هم از روی سکوها تماشا کند.
کارلوس در جام جهانی ۲۰۰۲ هم در هر هفت بازی برزیل به میدان رفت و در بازی مقابل چین یک گل از روی ضربه ایستگاهی به ثمر رساند. این بازیکن در جام جهانی ۲۰۰۲ همراه برزیل قهرمان شد و در تیم منتخب جام نیز قرار گرفت.
در جام جهانی ۲۰۰۶ و پس از این که برزیل در مرحله یک چهارم نهایی با یک گل مغلوب فرانسه شد، کارلوس بازنشستگی خود را از بازی‌های ملی اعلام کرد. وی بعدا در توضیح دلیل خداحافظی خود، انتقادهای تند هواداران فوتبال و رسانه‌های برزیلی را در این تصمیم موثر دانست. کارلوس در ژانویه ۲۰۱۰ و زمانی که با باشگاه کورینتیانس قرارداد امضا کرد، در مصاحبه‌ای با یک شبکه تلویزیونی از علاقه خود به حضور در جام جهانی ۲۰۱۰ خبر داد و اظهار امیدواری کرد که بازگشتش به لیگ برزیل به او کمک کند که بتواند جای خود را در ترکیب تیم ملی این کشور پس بگیرد. با این حال، زمانی که دونگا سرمربی برزیل فهرست بازیکنان خود را اعلام کرد، نام کارلوس، رونالدو و رونالدینیو در آن به چشم نمی‌خورد.
** حقایق جالب درباره روبرتو کارلوس
* این بازیکن با ۱۶۸ سانتی متر قد، یکی از کوتاه قامت‌ترین فوتبالیست‌های شاخص جهان محسوب می‌شود.
* شوت‌های سنگین این بازیکن هر دروازه‌بانی را می‌ترساند. یکی از زیباترین و به یادماندنی‌ترین گل‌های کارلوس، گلی است که در سال ۱۹۹۷ همراه تیم ملی برزیل وارد دروازه تیم فرانسه کرد. این گل از روی یک ضربه ایستگاهی پشت محوطه جریمه به ثمر رسید. کارلوس توپ را مستقیم و پرقدرت به سمت راست شوت کرد و توپ پس از عبور از دیوار دفاعی در حالی که خارج از چارچوب دروازه قرار داشت تغییر جهت داد و در مقابل چشمان بهت‌زده فابیان بارتز و بازیکنان فرانسه وارد دروازه این تیم شد.
* در تاریخ ۴ ژوئن ۲۰۰۵ در حالی که کارلوس در حال انجام یک مصاحبه زنده رادیویی بود، مورد حمله سارقان مسلح قرار گرفت. دزدان ساعت مچی کارلوس و گوشی تلفن همراه خبرنگار مصاحبه‌کننده را دزدیدند و متواری شدند.
* سلیمان کریم‌اف مالک باشگاه آنژی ماخاچکالا به مناسب جشن تولد ۳۸ سالگی کارلوس یک خوردرو گران‌قیمت بوگاتی ویرون به او اهدا کرد.
دوران مربیگری او اصلا قابل مقایسه با دوران فوتبالش نبود و در چنین روزی بعد از یک سال حضور در سیوااسپور ترکیه از سمت خود برکنار شد. او در ادامه سرمربی بلدیه اسپور و دهلی هند نیز شد ولی تفاوت زیادی با دوران درخشان فوتبالش داشت.
** افتخارات باشگاهی
* چهار بار قهرمانی در لالیگا همراه با رئال مادرید در سال‌های ۱۹۹۷، ۲۰۰۱، ۲۰۰۳ و ۲۰۰۷
* سه بار قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا همراه رئال مادرید در سال‌های ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۲
* دو بار قهرمانی در جام بین قاره‌ای همراه رئال مادرید در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲
* یک بار قهرمانی در سوپر کاپ یوفا همراه رئال مادرید در سال ۲۰۰۲
* دو بار قهرمانی در سوپر کاپ ترکیه همراه فنر باغچه در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹
** افتخارات ملی
* دو بار قهرمانی در کوپا آمریکا در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹
* یک بار قهرمانی در جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۷
* یک بار قهرمانی در جام جهانی در سال ۲۰۰۲
* یک بار نایب قهرمانی در جام جهانی در سال ۱۹۹۸
** افتخارات فردی
* دو بار حضور در ترکیب تیم منتخب جام جهانی در سال‌های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲
* یک بار کسب عنوان بهترین مدافع اروپا در سال ۲۰۰۲
* دو بار حضور در تیم منتخب اروپا در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳
* کسب جایزه پای طلا در سال ۲۰۰۸
* حضور در فهرست ۱۰۰ بازیکن برتر جهان (فیفا ۱۰۰)
انتهای پیام
نظرات