به گزارش ساینس دیلی، محققان داده‌های نظرسنجی سلامت ملی را طی یک دوره ۱۵ ساله تجزیه‌وتحلیل کردند و دریافتند که مرگ ناشی از بیماری قلبی در زنان با توده عضلانی بالا و چربی بالای بدن ۴۲ درصد کمتر از گروه زنان با توده عضلانی کم و بافت چربی کم است. بااین‌حال، به‌نظر نمی‌رسد زنانی که دارای توده عضلانی بالا و چربی کم بدن هستند، نسبت به گروه مقایسه مزیت قابل‌توجهی داشته باشند.

از طرف دیگر، در میان مردان با توده عضلانی بالا و چربی بدن بالاتر، خطر ابتلا آنان به بیماری ۲۶ درصد کاهش می‌یابد (در مقایسه با افرادی که توده عضلانی کم و چربی بدن کم دارند)، توده عضلانی بالا و چربی کم بدن خطر ابتلای آنان را ۶۰ درصد کاهش می‌دهد.

انجمن قلب آمریکا تخمین می‌زند که سالانه ۵ میلیون مرد و ۳ میلیون زن دچار حمله قلبی می‌شوند. با وجود این شکاف گسترده جنسیتی و کاهش کلی مرگ‌ومیر ناشی از سکته قلبی در مردان و زنان در ۵۰ سال گذشته، تعداد مساوی از زنان و مردان همچنان بر اثر بیماری قلبی ازبین می‌روند.

علاوه بر این، نرخ مرگ‌ومیر در زنان در طول این پنج دهه نسبت به مردان کاهش یافته است و به‌نظر می‌رسد میزان بروز حملات قلبی در زنان در سنین ۳۵ تا ۵۴ سالگی در حال افزایش است. نتایج تحقیقات اخیر همچنین نشان داده است که ریسک فاکتورها در زنان به‌طور قابل‌توجهی بالاتر است.

محققان ۱۱هزار و ۴۶۳ فرد با سن بیش از ۲۰ سال را ارزیابی کردند. آنان به چهار گروه ترکیب بدن توده عضلانی کم و چربی بدن، عضله کم و چربی زیاد، عضله زیاد و چربی کم، عضله زیاد و چربی زیاد تقسیم شدند؛ میزان مرگ‌ومیر مربوط به بیماری‌های قلبی برای هر یک از این گروه‌ها محاسبه شد.

این نتایج اهمیت شناخت تفاوت‌های فیزیولوژیکی بین زنان و مردان هنگام در نظر گرفتن ترکیب بدن و خطر مرگ ناشی از بیماری قلبی را برجسته می‌کند، به‌ویژه هنگامی که صحبت از چگونگی تفاوت چربی‌های بدن در تغییر این خطر می‌شود.

این تحقیق همچنین بر لزوم تدوین دستورالعمل‌های متناسب با جنسیت افراد و توجه به ورزش و تغذیه به‌عنوان استراتژی‌های پیشگیری در برابر پیشرفت بیماری‌های قلبی عروقی تاکید می‌کند. محققان این تحقیق می‌گویند، حتی با تاکید فعلی متخصصان بهداشتی بر کاهش چربی برای کاهش خطر بیماری، تمرکز بیشتر زنان بر ایجاد توده عضلانی مهم است.

انتهای پیام