هادی ابوی در گفتوگو با ایسنا، در خصوص لزوم افزایش دستمزد کارگران اظهار کرد: میزان دستمزد کارگری که در سال 98 و ابتدای سال 99 برای یک سال آینده در نظر گرفته شده، از لحاظ درصدی افزایش بیشتری نسبت به سالهای گذشته دارد اما باز هم این میزان دستمزد جوابگوی هزینههای معیشتی و زندگانی کارگران نیست.
وی افزود: در حال حاضر دستمزد کارگر با احتساب بُن کارگری و مزایا حدود دو میلیون تومان است، در حالی که بر اساس برآوردی تازه، خط فقر حدود هشت تا 10 میلیون تومان بوده و در واقع کارگران حدود 6 تا هشت میلیون تومان نسبت به خط فقر و خط زندگی عقب هستند.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور در خصوص اضافه شدن هزینههای کرونایی کارگران تصریح کرد: متاسفانه با شیوع ویروس کرونا، علاوه بر مواردی که همواره وجود داشته، اقلامی از جمله اقلام بهداشتی برای جلوگیری از ابتلا به ویروس کرونا نیز به این هزینهها اضافه شده و زمانی که در شورای عالی کار برای هر کارگر 3.5 تا چهار نفر خانوار در نظر گرفته میشود، چنین هزینههای بهداشتی نیز نسبت به این تعداد بیشتر خواهد شد و قطعا در زندگی آن کارگر تاثیر خواهد گذاشت.
ابوی عنوان کرد: اقلام خوراکی مصرفی کارگر شامل چند قلم اساسی بوده که قوت غالب این افراد همین اقلام است. یکی از این موارد برنج بوده که قطعا برنج درجه یک ایرانی مدنظر نیست و برنج پاکستانی نیز به سختی به دست میآید و قیمتش بالا است، منظور برنج هندی بوده که دولت تامین میکند و با فرمولهایی قیمت این محصول تعیین شده و دستمزد کارگران نیز بر اساس قیمت همین برنجهای وارداتی تعیین میشود.
وی ادامه داد: در حال حاضر قیمت برنج نسبت به ابتدای سال حدود سه تا چهار برابر شده و در ابتدای سال قیمت هرکیلو برنج بین 7000 تا 8000 تومان بود اما در حال حاضر این قیمت به حدود 27 هزار تومان رسیده است.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور بیان کرد: علاوه بر این موضوعات، کارگر هزینههایی مانند اجارهخانه، ایاب و ذهاب و... دارد. موضوع دیگری که هزینهای بر کارگران تحمیل میکند، هزینه کارمزدهای بانکی است. کارگری که مشغول به کار و فعالیت بوده، باید تمام کارهای بانکی خود را به صورت غیر حضوری و با پرداخت کارمزد انجام دهد. از طرف دیگر کارمزد بانک توسط بانک مرکزی و دولت افزایش یافته و شاید مقدار افزایش کارمزد بانکی از دید بسیاری از افراد ناچیز شمرده شود اما همین میزان نیز در زندگی کارگران تاثیر زیادی دارد و حائز اهمیت است.
ابوی در خصوص مشکلات قشر کارگری خاطرنشان کرد: متاسفانه در حال حاضر قشر کارگری ما در فشار هستند و بازار کار برای کارگران روزمزد و ساختمانی به شدت دارای ایراد شده، در شرایط خاص کرونا نیز، مشکلاتی خواسته و یا ناخواسته بر مشکلات و چالشهای کارگران اضافه شده است.
وی اضافه کرد: اگر در گذشته کارگری یک سال پرداخت سهم بیمه کارگری خود را نداشت، بیمه او قطع میشد اما متاسفانه در حال حاضر این زمان به سه ماه تقلیل یافته و با توجه به وضع کارگر خصوصا در شرایط خاص کرونایی، به نظر میرسدکه این تصمیم درست نیست و باید اصلاح شود.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور در خصوص لزوم تشکیل شورای عالی کار گفت: موضوع دیگری که برای همه کارگران اقشار مختلف حائز اهمیت بوده و تمامی نمایندگان شورای عالی کار برای این موضوع تلاش میکنند، تشکیل جلسه شورای عالی کار است. شورای عالی کار باید تشکیل شود تا نسبت به اوامری مانند عقبافتادگی دستمزد و سایر مشکلات کارگران تصمیمگیریهایی انجام شود.
ابوی تصریح کرد: تنها منبع و مرجع تصمیمگیری در ارتباط با میزان مزد کارگر بر اساس ماده 41 قانون کار، شورای عالی کار است، بنابراین شورای عالی کار باید تشکیل جلسه دهد و نسبت به این موضوع تصمیم بگیرد. برای مثال مسائل و مشکلات کارگری به عنوان درخواست این موضوع به مجلس فرستاده شود تا کمکی از سمت دولت صورت گیرد و یا قانونی در این زمینه تصویب شود.
وی افزود: زمانی که شورای عالی کار تشکیل نمیشود، کارگران نگران و دغدغهمند هستند و این نگرانی باعث ایجاد یاس، ناامیدی و دلخوری میشود که باید تدابیری در این زمینه اندیشید.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور درخصوص لزوم حضور نمایندگان مجلس در شورای عالی کار عنوان کرد: نمایندگان مجلس اعلام میکنند که حقوق کارگران باید حداقل 40 درصد افزایش یابد، در حالی که مرجع اصلی تعیین حقوق کارگران شورای عالی کار است و هیچ نماینده مجلسی در این شورا حضور ندارد.
ابوی ادامه داد: اگر قرار است مجلس کاری در زمینه کارگران و حقوق آنها انجام دهد؛ باید از طریق شورای عالی کار درخواستی تدوین شود که قانون موقتی برای مثال در این زمینه در نظر گرفته شده و یا یارانهای افزون بر یارانهای که همه مردم دریافت میکنند، به این قشر تعلق بگیرد.
وی در خصوص موقتی بودن قراردادهای غالب کارگران کشور گفت: کارگران دو چالش اساسی دارند که یکی از آنها امنیت شغلی و دیگری معیشت بوده که این دو چالش همچنان باقی مانده است. در زمینه امنیت شغلی، قراردادهای موقت، به ناحق و به تصمیم غلط در قانون کار رواج داده شد و نتیجه این شد که در حال حاضر بیش از 90 درصد کارگران ما، قراردادهای موقت دارند.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور با اشاره به لزوم توجه بیشتر به نیروی انسانی خاطرنشان کرد: ما زمانی که کارخانهای میسازیم، میلیاردها تومان هزینه صرف ساخت این مکان کرده و میلیاردها تومان سرمایه خود را خرج میکنیم اما قرارداد کارگر همان کارخانه را سه ماهه، 6 ماهه و یا یک ساله میبندیم. ما باید همانقدر که نسبت به سرمایه میلیاردی خود و حفظ آن و تنوع، بهبود و ارتقای تولید دغدغهمند هستیم، نسبت به نیروی انسانی خود بها داده و دغدغهمند باشیم.
ابوی افزود: تجربه کارگر موضوع باارزشی است. اگر فردی با یک کارگر باتجربه در واحد تولیدی تولید کند، کیفیت کالای تولیدشده بهبود پیدا خواهد کرد و مشکلات و نواقصی که گاهی در سیستم وجود دارد، با خلاقیت و ابتکار کارگر برطرف میشود.
وی در خصوص لزوم حفظ امنیت شغلی کارگران تصریح کرد: ما در حال حاضر چالشی در جامعه داریم و آن بحث جمعیت است. کارگر ما با چه امیدی باید به سمت فرزندآوری سوق پیدا کند. زمانی که از کارگری سوال میشود که چرا به موضوع فرزندآوری فکر نمیکند، میگوید که ما در خرج خود ماندهایم و چه تضمینی وجود دارد که فرزندی آورده شود بعد من از کار اخراج شوم و فرزند نیز دچار مشکلاتی شود.
دبیر کل کانون عالی انجمنهای صنفی کارگران کشور اضافه کرد: در زمینه معیشت نیز، زمانی که کارگری کار میکند، انتظار دارد که حداقلهای زندگی این فرد تامین شود. در آیتمهای دستمزدی بسیاری از کشورها، بخشهایی در ارتباط با مسائل رفاهی مانند مسافرت سالیانه و... وجود دارد، در حالی که این موضوعات مدتها بوده که در کشور فراموش شده است.
ابوی عنوان کرد: خط مقدم تمامی مسائل اقتصادی، اجتماعی و سیاسی همین کارگران هستند، آنها با عزت نفس کار میکنند اما زمانی که خود را با فردی مقایسه میکند که شاید کارش سختی زیادی ندارد و ساعت کارش نیز کمتر از ساعت کار آن فرد است، نسبت به شغل خود دلسرد میشود و این موضوع برای کشور مضر است.
وی ادامه داد: دولت، نظام و مردم باید دیدگاه خود را نسبت به جامعه کارگری تغییر دهند. هنوز زمانی که بحث کارگر به میان میآید، عدهای تنها کارگر ساختمانی را کارگر میپندارند، در حالی که تمام بیمارستانها، تمام کارخانجات، درحوزه صدا و سیما، در حوزه خبرنگاران، در حوزه مهندسین و... کارگر دارند و بیش از 60 درصد جامعه ما را جامعه کارگری در برمیگیرد.
انتهای پیام