به گزارش ایسنا، شهر سوخته برای نخستینبار در سال ۱۹۱۵ میلادی توسط یک باستانشناس انگلیسی مجاریالاصل به دنیای باستانشناسی معرفی شد. بعدا از سال ۱۳۴۶ شمسی تا سال ۱۳۵۸ با مدت ۹ فصل توسط یک گروه باستانشناسی ایتالیایی از موسسه ایزمئو به رهبری باستانشناس ایتالیایی «ماریتسیو توزی» حفاری شد، اما با وقوع انقلاب این حفاریها متوقف شدند.
بعد از حدود ۱۸ سال توقف در سال ۱۳۷۶ این کاوشها توسط سازمان میراث فرهنگی وقت از سر گرفته شد تا امروز که آن ادامه دارد. در این کاوشها مشخص شد که شهر سوخته در حدود ۵۲۰۰ سال پیش به شکل روستایی بزرگ شکل گرفت و در ۶_۷ سده به شکل شهری عظیمدر آمد که پایتخت و مرکز حوزه تمدنهای رودخانه هیرمند بود. آثار خانههای شخصی، کارگاههای صنعتی، بناهای بزرگ یادمانی و کوچههای جدا کننده این آثار نیز در این کاوشها پیدا شدند. در داخل این ساختارها جزئیات گوناگون مرتبط با زندگی روزمره نیز پیدا شدند.
شهر سوخته جمعیتی حدود ۱۴ تا ۱۶ هزار نفر داشته، به همین دلیل هم گورستان عظیمی بالغ بر حدود چهل هزار نفر داشته است.
مردمشهر سوخته صنعتگران و هنرمندان قابلی بودهاند که آثار گوناگون فلزی، سفالی، چوبی و پارچهای حصیری در آن پیدا شده است. با وارد کردن سنگلاجورد از افغانستان و مهرهسازی آنها را به سواحل جنوبی خلیج فارس و میانرودان صادر میکردند.
مردم شهر سوخته با هنر و صنعت آشنایی خوبی داشتهاند. از بین آثار گوناگون قابل توجه پیدا شده در این شهر علاوه بر اشیا قبلی و فلزی، میتوان به بقایای یک خط کش چوبی به دقت یک تا یک و نیم میلیمتر و یک صفحه بازی چوبی که نوعی شطرنج بوده به همراه مهرههای بازی و نیز یک جام سفالی نشاندهنده نوعی انیمیشن و بالاخره چشم مصنوعی ساخته شده از قیر طبیعی با مویرگهای طلایی نام برد.
شبی برای «شهر سوخته» یک شنبه هشتم دی از ساعت ۱۶ و ۳۰ دقیقه در سالن اجتماعات موزه باستانشناسی و هنر دوران اسلامی ایران برگزار میشود و در این نشست با حضور محمدحسن طالبیان – معاون میراث فرهنگی وزارتخانه میراث فرهنگی - ، سید منصور سید سجادی – سرپرست کاوشهای محوطه جهانی شهر سوخته - جبرییل نوکنده – مدیر کل موزه ملی ایران -، بهروز عمرانی – رییس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری -، روحالله شیرازی – رییس پژوهشکده باستانشناسی – و حسین مرادی درباره وجوه گوناگون تاریخی، جغرافیایی و باستانشناسی این محوطهی جهانی صحبت میشود.
موزه ملی ایران در خیابان امام خمینی (ره)، ابتدای خیابان سیتیر، خیابان پروفسور رولن قرار دارد.
انتهای پیام