هر چند فاضلاب بندرعباس سال‌هاست در دریا و در خورها رها می‌شود، اما مدتی است بوی ناشی از آن امان مردم را بریده است ساکنان مجاور منطقه «خور گورسوران» می‌گویند: اجازه نفس کشیدن عمیق و حتی بازکردن پنجره را ندارد. گندآب «خور گورسوران» منشا این بوی نامطبوع است. خور به معنای پیشروی آب دریا به پهنه خشکی که معمولا بصورت یک بستر رودخانه‌ای خشک باقی میماند و همچنین محل ورود روان آب‌ها به دریاست. فاضلاب از ده‌ها سال پیش در این محل رها و به دریا ریخته می‌شود، اما تعفن آن درماه اخیر بسیار آزاردهنده شده، تجمع محله‌های بافت فرسوده در اطراف این خور و نبود شبکه فاضلاب از علت اصلی این مشکل بوده است، اما مدیرعامل آب و فاضلاب شهری هرمزگان مشکل را به گردن شهرداری می‌اندازد. خورهای بندرعباس که روزگاری قرار بود که به یکی از جاذبه‌های گردشگری برای قایق سواری تبدیل شوند اکنون به محل ورد گندآب‌ها و تکثیر انواع میکروب‌ها و الودگی‌ها تبدیل شده اند. بخشی از این پساب‌ها ناشی از کوتاهی دستگاه هی اجرایی در تکمیل تصفیه خانه فاضلاب بندرعباس است. به گفته شاهدان شب‌ها دریچه‌های این تصفیه خانه باز و  پساب در خور رها می‌شود که گاه ارتفاع آن به بیش از یک متر می‌رسد. این پساب خام پس از تصفیه مقدماتی فوق العاده میکروبی و آلوده است و به گفته کارشناسان مهمترین تهدید بهداشتی شهر بندرعباس محسوب می‌شود. شرایط میکروبی این پساب ۳ برابر بالاتر از حد استاندارد است. خورها علاوه بر مکانی برای رشد انواع میکروب‌ها و آلودگی‌ها به مکانی برای زندگی انواع حشرات و حیوانات موذی تبدیل شده است. برخی از این خورها که معروف‌ترین آن خور شهناز (خیابان آیت الله غفاری) محل اسکان و حتی استحمام معتادان است که بعد از مصرف مواد وسایل تزریق خود را درون آب پرتاب کرده که همراه جریان فاضلاب به دریا وارد می‌شود. شهر بندرعباس ۵ خور دارد که طول بلندترین آن ۱۴ کیلومتر است. این خورها در همه مناطق شهر پراکنده اند. زمانی خورها مکان اصلی تخم گذاری و تکثیر آبزیان بودند که سرازیری فاضلاب به درون خورها باعث شده تا این مکان تخم گذاری از بین رود.