این نویسنده و منتقد ادبی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: از زمین و زمان غلط می‌شنوم؛ فضای مجازی جای خود دارد، اما از فضای غیرمجازی هم غلط‌های زیادی می‌شنوم. در رادیو و تلویزیون ترکیب‌های غلطی به کار می‌برند که اصلا لازم نیست. مثلا می‌گویند «پای کار بودن» یا «ورود کردن» که هیچ‌کدام از این‌ها اصلا زبان فارسی نیستند.

او افزود: یک وقت ما با واژه‌ها سروکار داریم و یک وقت با ترکیب زبان و ساخت زبان؛ آن‌چه زبان را تهدید می‌کند دستکاری در ساخت زبان است نه در واژه‌ها.

دهقانی همچنین درباره تاثیر فضای مجازی در ترویج غلط‌نویسی‌ها بیان کرد: همانند همه وسایل ارتباط جمعی دیگر، فضای مجازی هم تاثیرگذار است. مثلا ما در رادیو و تلویزیون نمی‌توانیم جلو غلط گفتن را بگیریم یا نمی‌توانیم جلو غلط نوشتن روزنامه‌ها را بگیریم. در فضای مجازی هم همین‌طور است؛ اما با تذکر موارد درست می‌توان تا حدودی از غلط‌نویسی‌ها جلوگیری کرد.

این پژوهشگر با بیان این‌که تقریبا بدون استثنا هیچ کتاب فارسی از جمله کتاب‌های خودش وجود ندارد که غلط نداشته باشد، گفت: کتاب‌ها اغلب ویرایش نمی‌شود یا نوع ویرایشی هم که انجام می‌شود خوب نیست، چون ما به آن معنا ویراستار نداریم و نهادی هم نداریم که ویراستار به وجود بیاورد. ویراستاری کار آسانی نیست که هر فرد چهار سال به دانشگاه برود و ویراستار بشود. ویراستاری شرایطی می‌خواهد که اغلب کسانی که دارند ویراستاری انجام می‌دهند آن را ندارند؛ اول دانش وسیع در ادبیات فارسی کهنه و نو است، دوم دانستن یک یا دو زبان دیگر در حد عالی، سوم دانش وسیع در زبان و ادبیات عربی که در زبان فارسی تاثیر داشته و بعد هم داشتن ذوق و سلیقه است. اما ما چند ویراستار داریم که چنین شرایطی داشته باشند؟ از این نظر به رغم تعداد زیادی دانشکده ادبیات که داریم در مضیقه هستیم.

انتهای پیام