فرناز امیراصلانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: بعضی از کودکان وظایفی در خانه دارند که باید هر روز یا هر هفته آن را انجام دهند ولی برخی دیگر فقط در صورت درخواست‌های مکرر والدین، وظایف خود را انجام می‌دهند. این در حالی است که شرکت دادن کودکان در کارهای خانه به نفع همه است و تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان از راه‌های مختلفی درباره روابط خانوادگی و عملکرد خانواده خود آموزش می‌بینند.
این مسئول با بیان این‌که مشارکت در کارهای خانه یکی از روش‌های یادگیری برای کودکان است، ادامه داد: وقتی کودکان در زندگی خانوادگی مشارکت دارند، به آن‌ها کمک می‌کند تا شایستگی و مسئولیت را در وجود خود احساس کنند. از طرف دیگر، تقسیم‌کارهای خانه می‌تواند استرس را در محیط خانواده کاهش دهد و زمینه برای ارتقای کیفیت زندگی فراهم کند.
وی افزود: برای کودکان، کار خانه می‌تواند دریچه‌ای برای ورود به جهان بزرگ‌سالان باشد؛ چراکه می‌توانند مسئولیت‌های افراد بزرگ‌سال را پذیرفته و مهارت‌های آن‌ها را بیاموزند . برای دست‌یابی به این احساس خوشایند می‌توانیم کارهای متناسب با سن و توانایی کودکان‌مان را بر عهده‌شان بگذاریم و از آن‌ها درخواست همکاری کنیم؛ در واقع کاری که برای کودکان بسیار سخت است، می‌تواند خسته‌کننده و یا حتی خطرناک باشد و کاری که خیلی ساده است نیز می‌تواند کسل‌کننده باشد .
امیراصلانی خاطرنشان کرد: در وهله اول می‌توانیم با کارهای ساده مانند مرتب کردن اسباب‌بازی‌ها یا اتاق شروع کنیم و به فرزندمان بقبولانیم که مشارکت او برای ما بسیار مهم است. همچنین لازم است زمینه را طوری بچینیم که کودکان با قوانین حاکم بر خانواده آشنا شوند. برای مثال، از آن‌ها بخواهیم در چیدن یا تمیز کردن میز غذا به ما کمک کنند. چنین کارهایی می‌توانند سبب افزایش حس مسئولیت‌پذیری و مشارکت در کودکان شود .
این روانشناس تصریح کرد: اگر کودک به اندازه کافی بزرگ شده است، می‌توانیم یک گفت‌وگوی خانوادگی داشته باشیم. این کار باور مشارکت‌پذیری اعضای خانواده را تقویت می‌کند. البته کودکان بالای شش سال می‌توانند در خصوص کارهایی که تمایل به انجام دادنشان دارند تصمیم‌گیری کنند و یا در تصمیم‌گیری مشارکت کنند.
وی تاکید کرد: به عقیده محققان، بهتر است برای انجام کارهایی که جزو وظایف خانه هستند، از ایجاد مشوق‌هایی مانند پول توجیبی خودداری کنیم و به‌جای آن این باور را در کودک‌مان تقویت کنیم که با کمک کردن، عضو مهمی از خانواده به شمار می‌آیند؛ در واقع تشویق مستمر، کودکان را به کمک کردن علاقه‌مند می‌کند و آن‌ها می‌فهمند که حتی اگر تلاش اولیه‌شان چندان مطلوب نیست، می‌توانند چندین و چند بار تلاش کنند.
امیراصلانی خاطرنشان کرد: جمع کردن اسباب‌بازی‌ها و کتاب‌ها ، آویزان کردن لباس‌ها به آویزهای لباس ، قرار دادن زیربشقابی‌ها روی میز غذاخوری ، چیدن میز برای سرو غذا، کمک به روی هم گذاشتن لباس‌های تمیز هر یک از اعضای خانواده و آماده کردن آن‌ها برای تا کردن ، کمک به خرید خوار و بار و قرار دادن آن‌ها در جای خود و دادن لباس‌های خیس به شما برای پهن کردن روی بند رخت از جمله کارهایی است که می‌توان از کودکان انتظار داشت.
انتهای پیام