قائم مقام پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی اظهار داشت: هر چه پیشرفت‌های ایران در فناوری زیستی بیشتر می‌شود، فشارها و دروغ‌پردازی‌ها درباره این فناوری هم بیشتر می‌شود و جریانی هدایت‌شده، تلاش می‌کنند که با دامن زدن به فناوری هراسی، مانع از پیشرفت ایران در این فناوری و تکرار تجربه تلخ چند دهه عقب‌ماندگی کشور در فناوری هسته‌یی شوند.

به گزارش خبرنگار فناوری ایسنا، دکتر سید الیاس مرتضوی که در نشستی با حضور جمعی از فرهنگسازان محصولات تراریخته سخن می‌گفت با بیان این که خطرناک بودن محصولات تراریخته، افسانه‌ای مغایر با تمامی آزمایش‌ها و ارزیابی‌های ایمنی زیستی و فاقد هرگونه مستند علمی است گفت: مرجع ایمنی غذایی اروپا (EFSA) تا این لحظه به 71 محصول تراریخته مجوز بهره‌برداری داده است. البته در زمینه کشت و استفاده از محصولات تراریخته مجوزهای مربوطه به وسیله مراجع ملی در هر کشور صادر می‌شود و در این میان، قوانین مالکیت معنوی و ارزیابی جنبه‌های اقتصادی و اجتماعی تولید، نقش ویژه‌ای در صدور این مجوزها دارد. برخی از کشورها با وضع تعرفه و حتی منع واردات سعی دارند از کشاورزان و محصولات تولیدی داخلی خودشان حمایت کنند و بدیهی است که محدودیت‌های وضع شده در زمینه محصولات تراریخته در برخی کشورها را که ممکن است در مورد هر محصول یا کالای دیگر هم وجود داشته است را به معنای وجود مخاطره در محصولات تراریخته تلقی کرد.

وی خاطرنشان کرد: در تولید گیاهان تراریخته مثل برنج تراریخته به روش مهندسی ژنتیک، ژن Bt از باکتری‌ای موسوم به Bacillus thuringinsis گرفته شده و به گیاه منتقل می‌شود که این امر باعث تولید پروتئینی در بخش‌های سبز گیاه شده و آن را در برابر حمله آفات پروانه‌ای مقاوم می‌کند.

مرتضوی افزود: تاکنون حدود 700، 800 نژاد مختلف از این باکتری با عملکرد بسیار اختصاصی بر علیه آفات خاصی شناسایی شده و این باکتری‌ها حدود 70 سال است که به عنوان عامل کنترل بیولوژیک مورد مصرف عادی بوده و خواه‌ناخواه بدون هر گونه مشکلی وارد غذای انسان هم می‌شود. هم‌چنین چند دهه آزمایش‌های علمی بسیار دقیق و گسترده‌ای روی محصولات حاصل از انتقال این ژن انجام شده و میلیاردها وعده غذایی با استفاده از این محصولات در جهان مصرف شده است که تاکنون حتی یک مورد عارضه در حد ادعای یک دل درد ساده نیز وجود نداشته است.

وی با اشاره به اختصاص حدود 190 میلیون هکتار از اراضی کشاورزی جهان به محصولات حاصل از فناوری مهندسی ژنتیک در سال 2015، این فناوری را سریع‌ترین فناوری پذیرفته‌شده در جهان توصیف کرد و با رد این ادعا که استفاده از محصولات حاصل از مهندسی ژنتیک ممکن است، استقلال اقتصادی کشور را به خصوص در حوزه کشاورزی به خطر بیندازد، گفت: متأسفانه هم اکنون بذور بسیاری از محصولات غیرتراریخته و از جمله صیفی‌جات، چغندر قند، حتی ذرت و ... مستقیم و غیرمستقیم از خارج وارد می‌شود. این، وضعیتی است که اکثر کشورها با آن مواجهند؛ به طوری که در حال حاضر، 90 درصد تجارت غلات جهان تحت کنترل تنها پنج شرکت فراملیتی و 85 درصد تجارت چای در انحصار سه شرکت است و بیش از 80 درصد تجارت موز دنیا هم در انحصار پنج شرکت قرار دارد.

قائم مقام پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی وزارت جهاد کشاورزی تصریح کرد: دستیابی به فناوری تولید محصولات تراریخته و شکست انحصار کشورهای خارجی با توجه به فرصت ناشی از عدم عضویت در پیمان تجارت جهانی و عدم الزام به رعایت قوانین مالکیت معنوی که مانع پیشرفت بسیاری از کشورها در حوزه‌های مختلف فناوری‌های زیستی شده، زمینه‌ قطع وابستگی کشور به شرکت‌های انحصارطلب چندملیتی را فراهم آورده و گامی موثر در راستای اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است. این اقدامی است که در زمینه تولید داروهای نوترکیب به خوبی تجربه شده و امروزه حتی بازارهای اتحادیه اروپا را هم به روی داروهای های-تک ایرانی باز کرده است. طبیعی است که قدرت‌های انحصارطلب با مشاهده پیشرفت‌های کشور در این زمینه و وجود تجربه داروهای نوترکیب با عناوین مختلف و از جمله حمایت‌های مالی از تبلیغات بر ضد این فناوری تلاش داشته باشند که مانع دستیابی و تجاری‌شدن این فناوری در کشور شوند.

فناوری ستیزان، چگونه هراس افکنی می‌کنند!؟

رسوایی مقاله مخالفان تراریخته ها انتشارات «الزویر»، پس از یک سال، حکم به برائت گیاهان تراریخته داد!

اعتراض جمعی از بیوتکنولوژیست‌های کشور به پوستر یک همایش!

مرتضوی با اشاره به شکل‌گیری باشگاه کشورهای دارنده فناوری‌های زیستی که قدرت‌های عضو آن همانند کشورهای عضو باشگاه هسته‌یی تلاش دارند از ورود کشورهای دیگر به آن جلوگیری کرده و در این راه با شعارها و بهانه‌های فریبنده مثل نگرانی از مخاطرات و سوانح احتمالی نظیر فاجعه نیروگاه فوکوشیمای ژاپن در صنعت هسته‌ای به فضای فناوری‌هراسی در کشورهای در حال توسعه دامن می‌زنند، اظهار داشت: شرکت‌های صاحب فناوری تولید بذرهای تراریخته با استفاده از روش‌هایی مثل فناوری «حفاظت از ژن» (Gene Protection) که از سوی مخالفان این محصولات به عنوان «فناوری نابودگر (ترمیناتور)» از آن یاد می‌شود، گیاهان را به گونه‌ای مهندسی می‌کنند که بذر تولید شده از کشت گیاهان تراریخته آنها اساساً عقیم بوده یا به طور مناسبی جوانه نزند. بدین ترتیب کشاورزان کاملا به شرکت‌های تولیدکننده بذر وابسته خواهند بود و هر ساله مجبور به خرید بذر از همان شرکت‌های انحصارطلب بوده و از این رو، هزینه‌های سنگین تولید گیاهان تراریخته جدید از جیب کشاورزان جهان که نیمی از آنها از فقیرترین مردم دنیا هستند، تامین خواهد شد.

وی تصریح کرد: صاحبان فناوری مهندسی ژنتیک در کنار این ترفندهای آشکار فناورانه از شیوه‌های غیرمستقیم مثل ترساندن مردم کشورهای در حال توسعه از دستیابی به این فناوری‌ها هم به نحو وسیعی استفاده می‌کنند و این در حالی است که امروز با توسعه کشت محصولات تراریخته در دنیا، اساساً در بسیاری از محصولات کشاورزی از جمله دانه‌های روغنی، نمونه غیرتراریخته‌ای وجود ندارد و تقریبا اکثر قریب به اتفاق مردم جهان دانسته یا ندانسته، محصولات کشاورزی تراریخته را مصرف می‌کنند.

به گزارش ایسنا، مرتضوی خاطرنشان کرد: ترفندی پیچیده‌تر برای حفظ انحصار در باشگاه زیست‌فناوری و مهندسی ژنتیک، راه‌اندازی صندوق خودبیمه‌گری از سوی شرکت‌ها و مراجع عمده تولید محصولات تراریخته و اعلام آمادگی برای پرداخت خسارات بسیار هنگفت برای جبران آسیب‌های احتمالی ناشی از مصرف تراریخته‌ها است؛ بدین ترتیب که اگر ادعایی در خصوص زیان ناشی از محصولات تراریخته در دادگاهی پذیرفته شد، خسارت تعیین شده در دادگاه از محل اعتبارات این صندوق پرداخت شود. با وجود تشکیل این صندوق تاکنون حتی یک مورد شکایت هم مطرح نشده و یک سنت خسارت هم به کسی پرداخت نشده است؛ چون همانطور که بانیان این صندوق بهتر از همه می‌دانند تولید و مصرف تراریخته‌ها هیچ گونه لطمه‌ای به سلامت جانداران و محیط زیست وارد نمی‌کند. البته این احتمال هست که طی چند سال آینده به میل خود و به طرزی نمایشی، خسارت هنگفتی را هم پرداخت کنند تا کشورهای جهان سوم از ترس ناچار شدن به پرداخت خسارت مشابه که با توجه به دامنه گسترده محصولات تراریخته ممکن است میلیونها دلار باشد، قید ورود به عرصه مهندسی ژنتیک و ایجاد نمونه‌های جدید گیاهان تراریخته را بزنند و بدین ترتیب انحصار این باشگاه بر بازار تولید محصولات مهندسی‌ژنتیک شده حفظ شود.

عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی در ادامه با اشاره به مزایای بهره گیری از گونه های تراریخته مقاوم به آفت در کاهش مصرف سموم گفت: بر اساس مطالعات علمی انجام شده، در پی تولید گیاهان تراریخته از سال 1996 تا سال 2013 در مجموع 37 درصد از مصرف آفت‌کش‌ها در جهان کاسته شده است که میزان کاهش مصرف ماده موثره‌ آنها به بیش از 550 هزار تن می‌رسد که میزان کاهش سموم آفت‌کش را به حدود دو میلیون تن خواهد رساند.

وی با استناد به اطلاعات منتشر شده در معتبرترین مجلات علمی جهان مثل مجله ساینس افزود: از زمان شروع تولید محصولات تراریخته در برخی از محصولات مثل ذرت میزان مصرف حشره‌کش‌ها به شدت کاهش یافته و از سال 2010 تقریبا به صفر رسیده است. حتی در ارقام تراریخته‌ی مقاوم به علف‌کش نیز میزان استفاده از علف‌کش‌ها کاهش یافته و علف‎کشی کاملا بی‎خطر جایگزین علف‎کش‎های خطرناک شیمیایی شده است.

انتهای پیام