رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، گفت: عیار انسان در خوشی به دست نمیآید بلکه در ناخوشیهاست که نشان میدهد انسان چه میزان برای خود و دیگران احترام قائل است.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، منطقه قم، آیتالله محمدتقی مصباح‌یزدی در ادامه درس اخلاق ماه مبارک رمضان در بیت مقام معظم رهبری در قم گفت: در حقیقت عیار اجتماع نیز این گونه مشخص می‌شود و جوامع شایستگیهای خود را از دل این مشکلات برای خود و دیگران مشخص میکنند.
این استاد حوزه بیان کرد: انسان با این مشکلات بزرگ می‌شود و محدودیتها نیز همیشگی نیست بلکه رازهایی در این محدودیتها وجود دارد که انسان همیشه از دل این محدودیتها به کشف رازهای نهان جهان رسیده است.
وی گفت: انسان همیشه در حال خوشی و ناخوشی است یعنی همیشه یک تعادلی بین دارایی و نداری انسان وجود دارد؛ به همین جهت است که هیچ ثروتمندی تضمین عمر ابدی و زندگی بدون مشکل ندارد و هیچ فرد عادی نیز نیست که بالاخره در کنار مشکلاتش لحظات خوش و آرام و خوشیهایی نداشته باشد.
مصباح‌یزدی اظهار کرد: در بخش کلی و حکمت عام، یک طرح کلی و عمومی برای انسان ترسیم شده و بر اساس آن همیشه غم در کنار شادی معنی پیدا کرده است و طرحی برای حدوث حوادث در جهان بشریت ایجاد شده است.
وی گفت: در واقع همه بشریت مشمول این حکمت عام هستند و این علم است که به بشر خطوط این محدودیتها را نیز نشان داده و آنها را نیز قاعده‌مند کرده است؛ ولی در خصوص حکمتهای خاص الهی نیز باید گفت که خداوند به دنبال اغراض دیگری نیز بوده است که بندگان را در این بوته نقد و آزمایش قرار میدهد.
مصباح‌یزدی اظهار کرد: این دنیا از منظر الهی مزرعه آخرت و محل سنجش ظرفیتهای بشر است و در این دنیا همه افراد در معرض امتحانات هستند؛ فردی با غم، با شادی، با مرگ عزیزان، با معلولیت و.... آزمایش می‌شود و فرد دیگر با زیبایی و ثروت؛ همه باید در این دنیا در هر موضعی که خداوند از آنها خواسته است قرار گرفته و آزمایش شوند.
وی در ادامه با اشاره به دعای خاص امام سجاد در صحیفه درخصوص کرامات الهی در مقابل گناه بندگان، افزود: در این دعا امام سجاد(ع) به ابعاد مختلف بخشش و کرامت خاص و بی نهایت الهی در مقابل بندگان اشاره دارد و نشان میدهند که رافت و کرم وجود خدا در مقابل بندگان تا چه حد است.
رئیس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) گفت: یکی از سوالاتی که همیشه بشر از خود پرسیده است این است که چرا این دنیا به جای این همه مشکلات، فقر، بیماری، بلای طبیعی و آسمانی و مصنوعی، مثل بهشت توام با خوشی و نشاط و طراوت نیست.
وی افزود: بخشی از این مشکلات، مشکلاتی که است که در دامن طبیعت نهفته شده است و این زندگی خود به خود آنها را زایش میکند؛ محدودیتهای دسترسی انسان به یک زندگی خوب از جمله سختیهای این دنیا است.
مصباح‌یزدی خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن نیز به صراحت بیان میکند که انسان در سختی و رنج آفریده شده است و بنای این دنیا نیز به خوشی و بدون مشکل بودن نیست.
وی گفت: در این دنیا برخی از این سختیها به دست طبیعت ایجاد می‌شود از جمله سیل و زلزله و صاعقه؛ برخی مشکلات نیز زاییده خود انسان است؛ برخی دیگر نیز ظلمهایی است که در این عالم از سوی انسان به خود و دیگران انجام می‌شود؛ برخی از مشکلات انسان روحی است و برخی دیگر مادی و جسمی.
مصباح‌یزدی خاطرنشان کرد: به طور کلی و با نگاهی به اساس جهان می‌بینیم که هر وسیله خوشی و راحتی برای انسان توام با یک درد و مشکل و آسیب است؛ در زمان گذشته که امکاناتی وجود نداشت مشکلات کمتر و امروز که بشر خواست خود را از این محدودیتها فارغ کند مشکلات بی نهایت پیدا کرد.
وی گفت: روزگاری مردم با اختراع اتومبیل حس کردند که به یک دنیای دیگر رسیدند و مشکلات آنها برای حضور یک مکان در اسرع وقت حل شده است ولی این ماشین صدها هزار انسان را تاکنون به کام مرگ کشیده است؛ بسیاری از تولیدات و اختراعات امروز برای راحت شدن در این دنیا بوده است ولی بلای جان او نیز شده است پس خوشی انسان فضاهای منفی را پر نکرده است.
این استاد اخلاق حوزه بیان کرد: بسیاری از انسان‌ها به دنبال کشف این راز و سر هستند و به همین دلیل همیشه مباحث مختلفی در خصوص دنیا و حکمت ساختن دنیا مطرح شده است و مکاتب مختلف نیز نظرات مختلفی در این باره مطرح کرده‌اند.
انتهای پیام