اگر جام جهانی فوتبال را بزرگ‌ترین فستیوال برای محبوب‌ترین ورزش دنیا به حساب بیاوریم، عکاسی، هنری است که می‌تواند لحظه‌های غم و شادی را در این فستیوال برای همیشه ثبت کند، اما به نظر می‌رسد دشوارترین بخش این حرفه، تصمیمی است که یک عکاس ورزشی باید برای انتخاب مهم‌ترین صحنه پیش‌رویش در یک ان بگیرد.

به گزارش خبرنگار بخش هنرهای تجسمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، جام جهانی فوتبال هر چهار سال یک بار ستاره‌های بزرگی را دور هم جمع می‌کند. ستاره‌هایی که غم‌ها و شادی‌هایشان در میدان مسابقه با صدها دوربین عکاسی و فیلمبرداری ثبت می‌شود و به تاریخ می‌پیوندد. غم‌ها و شادی‌هایی که شاید چند لحظه بیشتر دوام نداشته باشند، اما وقتی در قاب تصویر می‌نشینند برای همیشه در تاریخ ماندگار می‌شوند.

عکسی که از خوشحالی لیونل مسی و آنخل دی ماریا پس از به ثمر رسیدن گل پیروزی برابر سوییس در یکی از دیدارهای یک هشتم نهایی جام جهانی 2014 منتشر شد، گواه دشواری و همچنین زیبایی کار عکاسان ورزشی است.

در این عکس، یک عکاس ورزشی که در گوشه سمت چپ تصویر دیده می‌شود با در اختیارگرفتن دو دوربین و گرفتن دو عکس در یک لحظه، در پی ثبت شادی پس از گل مسی و دی ماریا است. او به عنوان یک عکاس حرفه‌ای ورزشی می‌داند که هم باید شادی دی ماریا، زننده گل بازی، را ثبت کند و هم عکس‌العمل‌ مسی را به عنوان ستاره بزرگ فوتبال دنیا از دست ندهد.

وحید سالمی عکاس ورزشی درباره این نوع از عکاسی به خبرنگار ایسنا گفت:‌ بسیاری از عکاسان ورزشی که از رویدادهایی مانند جام‌جهانی عکاسی می‌کنند ،حرفه‌ای هستند و موضوعات مهمی را که بر عکاسی آن‌ها تأثیر می‌گذارد لحاظ می‌کنند. مثلا کسی که مدت‌هاست به صورت حرفه‌ای عکاسی ورزشی می‌کند می‌داند که مثلا مسی پس از زدن گل، وقتی می‌خواهد شادی کند به کدام سمت می‌دود، چگونه شادی می‌کند و چه حرکاتی ممکن است انجام دهد.

او افزود: آن‌ها بارها از سوژه‌هایشان عکاسی کرده‌اند و می‌دانند که باید چه کار کنند. عکاس پیش از عکاسی روی رفتار بازیکنان در زمین مسابقه و واکنش‌های آن‌ها مطالعه داشته است و سوژه‌اش را به خوبی می‌شناسد.

این عکاس همچنین درباره مشکلات این نوع عکاسی گفت: تدارکات، هماهنگی‌ها و رفت‌وآمدهای قبل از شروع مسابقه بیشتر از خود عکاسی از رویداد ورزشی برای عکاسان مشکل است. در رویدادهای بزرگی مثل جام‌جهانی عکاسان ورزشی مشکلاتی نظیر محل اقامت و رفت‌وآمد به ورزشگاه‌ را دارند. باید همیشه برای کسانی که در خبرگزاری‌های بزرگ کار می‌کنند جایی از پیش تعیین شده باشد و محل قرار گرفتن آن‌ها مشخص باشد تا آن‌ها بتوانند با فراغ بال روی وجه حرفه‌ای عکاسی از اتفاقات مسابقه تمرکز کنند.

او ادامه داد: در ایران این موضوع پررنگ‌تر از سایر کشورهاست و گرفتن مجوز و هماهنگی برای حضور عکاسان در مسابقات ورزشی مشکلات بیشتری دارد. البته اخیرا کمی اوضاع بهتر شده است.

سالمی خاطر نشان کرد: همچنین در ورزشگاه‌ها ممکن است اتفاقاتی بیفتد که به عکاس اجازه عکس گرفتن ندهند. مثلا گرایش‌های سیاسی، به دست گرفتن پرچم‌های خاص و همچنین کسانی که با شکل و شمایلی اعتراضی به یک موضوع خارج از حوزه ورزش در ورزشگاه حضور دارند، باعث می‌شود عکاس را از عکس گرفتن منع کنند. البته به نظرم این خیلی کارغلطی است، چون وقتی کسی وارد ورزشگاه می‌شود دیگر نمی‌توان عکاس را از عکاسی از او منع کرد.

انتهای پیام