مهدی غبرایی میگوید وقتی دست دولت به سمت ما دراز شده، ما نیز از دست دوستی دادن خودداری نمیکنیم.
این مترجم در گفتوگو با خبرنگار ادبیات و نشر خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره صحبتهای رییسجمهور در جمع هنرمندان گفت: من از حرفهای امیدبخش جناب رییسجمهور خیلی خوشحال شدم، اما فکر میکنم دیگر وقت آن رسیده که این حرفها به عمل تبدیل شوند. همانطور که ضربالمثل قدیمی ما میگوید «دو صد گفته چون نیم کردار نیست»، امیدوارم این حرفهای آقای رییسجمهور جامه عمل بپوشد.
او در ادامه اظهار کرد: ما هم از حرفهای ایشان و هم از صحبتهای آقای وزیر ارشاد خوشحالیم، اما همچنان منتظریم که آن حرفها به عمل بینجامد. این انتظار را از مقامات مربوطه داریم، اما متأسفانه تا به حال در سطح کاری ما در وزارت ارشاد و در سطوح پایینتر از مدیریت، نه تنها تغییرات چندانی ندیدهایم، بلکه متأسفانه در بر همان پاشنه میچرخد. در مورد کتابهای من متأسفانه تغییری حاصل نشده و حداقل چهار کتاب من از دولت قبلی تا کنون همچنان بلاتکلیفند که دو عنوان از آنها آثار ارنست همینگوی هستند که کار او جای سانسور و حرف ندارد. سه - چهار کتاب تجدید چاپی هم دارم که در مورد اجازه انتشار هیچکدام از آنها هنوز جوابی نگرفتهاند.
غبرایی سپس درباره انتصاب علی شجاعی صائین به عنوان رییس اداره کتاب گفت: من شخصا ایشان را حتا از دور نمیشناسم، اما امیدوارم مجری سیاستهای جدید باشند. من دغدغههای پیر و بزرگ ما، آقای دولتآبادی، را بهدرستی درک میکنم و نظیر ایشان همین دغدغهها را دارم. امیدوارم حرفهایی که از سوی مسؤولان زده شده ناشی از درک زمانه باشد و آقای روحانی و همکارانشان بتوانند مخالفان را هم وادار کنند که به درک زمانه نائل شوند. وقتی دست دولت به سمت ما دراز شده، ما نیز از دست دوستی دادن خودداری نمیکنیم.
او همچنین درباره سخنان رییسجمهور مبنی بر تولید آثار امیدبخش و متوقف کردن تولید آثار یأسآور اظهار کرد: آقای روحانی بهدرستی مرز تقسیم هنرمندان را به خودی و غیرخودی و ارزشی و غیرارزشی برداشتند و گفتند چنین مرزی نداریم. اینکه هنرمند را کسی بدانند که اثر هنری خلق میکند، نکته مثبت است، اما صحبت ایشان درباره خلق آثار امیدبخش شاید ناشی از فشارهایی باشد که به ایشان وارد میشود، شاید هم نظر شخصیشان باشد. به هر حال در هنر هیچکس نمیتواند هیچ تکلیفی تعیین کند. هنر قید و بند نمیپذیرد.
غبرایی در ادامه درباره اظهارات رییسجمهور مبنی بر اینکه ممیزی باید در چارچوب قانون و هدفمند باشد، افزود: اگر اثری به مذاق خوش نیاید به آن مجوز نمیدهند. متأسفانه این مسأله وجود دارد و باید به مرور زمان از بین برود. ما هم عجله نداریم و حاضر به مصالحهایم. فکر میکنم قانون حمورابی در بابل قدیم هم بهتر از قانون نداشتن بوده است. داشتن قانون در هر زمینهای به هر حال مفیدتر است. این موضوع تا اینجا یک قدم مثبت است، اما هنر سانسور برنمیدارد و جامعه و مردم به حدی از فهم رسیدهاند که خود مسائل را تشخیص بدهند.
او همچنین گفت: بعضی مسائل در تولیدات تلویزیونی و شبکه تولید فیلم بهروشنی نمایش داده میشود که باید هم باشد و درست و عادی است، اما همین موارد را در کتاب سانسور میکنند. قبلا و در بعضی دورهها ما درباره برخی کتابهایمان به ارشاد میرفتیم و صحبت میکردیم. خود من درباره یکی - دو کتاب مشخص در ارشاد صحبت کردم. چند مورد را که ممیز میگفت حذف کن، من پذیرفتم و چند مورد را آنها پذیرفتند که حذف نشود. منظورم این است که میشود با باز کردن باب مکالمه، بسیاری از مسائل را حل کرد. اگر قرار باشد دست به دست هم بدهیم، حتما مسائل حل میشوند.
انتهای پیام