یک استاد رشته‌ی ارتباطات گفت: انتشار عکس‌های خشن با این هدف که کراهت یک عمل نشان داده شود، مجاز است.
صدیقه ببران در گفت‌وگو با خبرنگار رسانه خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به بحث اخلاق رسانه‌یی، اظهار کرد: لازمه‌ی اصلی رعایت اخلاق رسانه‌یی، نگاه کردن با دید مخاطب‌محوری است. در بحث اخلاق، مظاهر خشونت، وقاحت‌نگاری، سرقت‌های ادبی و ... منع می‌شوند، ضمن این‌که عینیت تا جایی که امکان دارد، باید رعایت شود. تمام موضوع‌هایی که در رسانه منعکس می‌شوند باید تا حد ممکن عینیت داشته باشند.
وی با بیان این‌که خشونت موضوع مهمی در رسانه‌های دیداری، شنیداری و مکتوب است، ادامه داد: خشونت ممکن است که منع شود، اما بحث اصلی این است که چقدر باید مطرح شود. در کار روزنامه‌نگاری حرفه‌یی، ویژگی بالانس و متوازن بودن وجود دارد. با توجه به این ویژگی از آنجایی که خشونت جزیی از ذات انسان است، پس درون وجوهات رسانه جا می‌گیرد.
او با تأکید بر این‌که در نشان دادن خشونت باید به ویژگی‌های رسانه‌های عمومی دقت شود، گفت: در رسانه‌ی تخصصی امکان دارد عمل جراحی چشم نیز نشان داده شود و چون مخاطب آن خاص است، اشکالی ندارد؛ ولی اگر یک رسانه، مخاطب عام دارد، لزوما باید اعلام شود که در یک خبر تصاویر خشن وجود دارند.
ببران افزود: نمی‌توان همه‌چیز را حذف کرد، اما تکرار این صحنه‌ها و نشان دادن در زمان‌هایی که گروه‌های مختلف سنی مخاطب یک رسانه هستند، بدون هیچ هشداری صلاح نیست.
این استاد دانشگاه با اشاره به این‌که بسیاری از تصاویر برای عبرت گرفتن افراد منتشر می‌شوند، گفت: یکی از کارهای رسانه نشان دادن و شناساندن یک معضل اجتماعی است.
او درباره‌ی انتشار عکس‌های خشن در نشریات مکتوب عمومی، بیان کرد: من با انتشار این عکس‌ها در نشریات مخالفم، چراکه خیلی مرسوم نیست، در نشریات چاپی نسبت به دیدن تصویر هشدار دهند و مخاطب قبل از دیدن «هشدار» توجهش به تصویر جلب می‌شود.
وی در پاسخ به این‌که آیا نشان دادن و تکرار این‌گونه تصاویر موجب از بین رفتن قبح جرایم می‌شود؟ اظهار کرد: برای مثال، پخش گزارش تصویری از موضوعی مانند استعمال مواد مخدر صحیح نیست، اما برای رسانه‌ای که خاص و مخصوص این کار است، مشکلی ندارد.
ببران با بیان این‌که سواد رسانه‌یی عموم مردم در یک حد نیست، تصریح کرد: سواد رسانه‌یی رابطه‌ای با سن ندارد و میزان تحلیل و دانستن هدف جزیی از سواد رسانه‌یی است. اگر سواد رسانه‌یی مخاطب در انتشار عکس‌ها مورد توجه قرار گیرد، مشکلی پیش نخواهد آمد.
وی با اشاره به این‌که برخی عکس‌ها نشان‌دهنده‌ی بسیاری از معضلات اجتماعی هستند، توضیح داد: نمی‌توانیم این معضلات را مخفی کنیم؛ اما این‌گونه عکس‌ها به یک نوع سانسور برای عموم و یکسری اغراق برای کسانی که باید به موضوع دقت کنند، نیاز دارند. البته انتشار این تصاویر لازم است، چون نبود آن‌ها کار اطلاع‌رسانی را ناقص می‌کند.
او درباره‌ی این‌که آیا ایجاد محدودیت برای انتشار این عکس‌ها، اختلال در آزادی بیان است؟ گفت: اگر سیستم اجرایی و حکومتی محدودیتی برای انتشار این نوع عکس‌ها ایجاد کند، چنین اقدامی مخالفت با آزادی بیان است؛ اما اگر از بعد حرفه‌یی نگاه کنیم، خود عکاسان هستند که باید کارشان را غربال کنند و بدانند چه چیزی برای جامعه مناسب است.
این استاد دانشگاه با بیان این‌که از لحاظ صنفی و حرفه‌یی، خود رسانه‌ها باید خودپالایی کنند، یادآوری کرد: یکی از مشکلات در کشور ما این است که صنف حرفه‌یی رسانه‌یی خوب وجود ندارد. بنابراین دیگران کنترل را به‌دست می‌گیرند و آزادی مخدوش می‌شود.
وی با اشاره به این‌که رسانه می‌تواند الگوهای رفتاری را تغییر دهد، افزود: رسانه بر رفتار مخاطبان تأثیر مستقیم دارد و به همین دلیل، میزان خشونت باید کم شود.
انتهای پیام