نوروز رجبی با مثبت دانستن تشکیل خانه‌ی باستان‌شناسان گفت: باید تلاش کنیم باستان‌شناسی ایران را به جایگاهی که در سال‌های گذشته داشت، برگردانیم.
این باستان‌شناس در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، درباره‌ی تأسیس خانه‌ی باستان‌شناسان بیان کرد: این دستور رییس سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، سخن نیکویی است و به نظرم باید خیلی زودتر اتفاق می‌افتاد.
تلاش باستان‌شناسان در چند سال گذشته پنبه شد
وی با اشاره به دو سایت اینترنتی که به‌نوعی دو خانه‌ی غیرملموس در فضای مجازی برای گفت‌وگو و اطلاع‌رسانی بین باستان‌شناسان ایران هستند، ادامه داد: با وجود نیکو بودن این سخن، صحبت آقای ملک‌زاده برای برخی باستان‌شناسان تعجب‌آور هم است، چراکه ویران‌سازی بنیان سازمان میراث فرهنگی و برخی تشکیلات وابسته به آن، مانند پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی در همین چند سال اخیر و توسط مسئولان همین سازمان انجام شد.
او یادآوری کرد: در بررسی پیشینه‌ی سازمان میراث فرهنگی از سال 1313 در زمان پهلوی اول تا امروز، می‌بینیم ابتدا این سازمان از دو اتاق در وزارت فرهنگ و صنایع مستظرفه تشکیل و سپس به یک سازمان گسترده و بسیار جامع، بویژه در دهه‌های 70 و 80 تبدیل شد. در این سال‌ها برای پویایی و انجام تعهداتی که این سازمان برعهده داشت، افراد زیادی تلاش کردند و زحمت کشیدند؛ ولی در چند سال گذشته، بسیاری از این تلاش‌ها پنبه شد، مانند پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی که به‌عنوان یک پژوهشکده‌ی مرجع، وظیفه‌ی صدور مجوز برای کاوش و بررسی باستان‌شناسی و نظارت بر چنین پروژه‌هایی را برعهده داشت و در اوایل دهه‌ی 80 هم کارش را بسیار خوب انجام می‌داد، ولی پس از چند سال، به معنای واقعی ویران شده است. با این حال، امروز می‌بینیم رییس سازمان میراث فرهنگی از تأسیس خانه‌ی باستان‌شناسان سخن می‌گوید.
اعضای هیأت علمی پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی بازگردند
این باستان‌شناس درباره‌ی این‌که اولویت حوزه‌ی باستان‌شناسی چه باید باشد؟ گفت: بازگرداندن پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی به جایگاه نخست خود و برگرداندن افراد و اعضای هیأت علمی آن، یکی از مهم‌ترین مسائل این حوزه است. علاوه بر این، پژوهشکده‌ی باستان‌شناسی باید مأموریت‌های خود را به‌خوبی انجام دهد و در دادن مجوز و نظارت بر فعالیت‌های باستان‌شناسی دقت کافی داشته باشد.
وی تأکید کرد: یکی از مهم‌ترین نکات این حوزه، دخیل کردن افرادی است که هم باستان‌شناس باشند و هم در حوزه‌ی باستان‌شناسی آگاهی داشته باشند.
آیا خانه‌ی باستان‌شناسان باید حرف گوش کن سازمان میراث باشد؟
رجبی درباره‌ی کارکرد خانه‌ی باستان‌شناسان و دولتی یا خصوصی بودن آن هم اظهار کرد: در این‌باره ابتدا این سوال پیش می‌آید که خانه‌ی باستان‌شناسی‌ای که آقای ملک‌زاده مورد نظر دارد چگونه خانه‌ای است؟ آیا خانه‌ای است که باید به رییس سازمان میراث فرهنگی و اطرافیانش وفادار و حرف گوش کن آن‌ها باشد؟
وی با اشاره به این‌که از خانه‌ی هنرمندان ایران برای این طرح به‌عنوان الگو یاد شد، گفت: در خانه‌ی هنرمندان مسائل صنفی بدون وابستگی‌ها مطرح می‌شوند. به همین دلیل خانه‌ی باستان‌شناسان هم باید مسائل صنفی را بدون هیچ‌گونه وابستگی و پایبندی به مدیریت سازمان دنبال کند. در واقع، در این خانه باید مسائل روز باستان‌شناسان و باستان‌شناسی کشور مطرح شوند. همچنین باید به گرامی‌داشت خادمان این حوزه پرداخته شود.
او بیان کرد: این خانه باید به پویایی فضای باستان‌شناسی کشور و ارتباط با مجامع علمی باستان‌شناسی خارج از کشور بپردازد. باید تلاش کند محوطه‌های باستان‌شناسی قربانی توسعه‌ی عمرانی در کشور نشوند یا براثر بی‌خبری، ناآگاهی و عدم نظارت دولت آسیب نبینند. در این راستا باید سازوکارهایی برای افزایش آگاهی عمومی جامعه و این‌که مردم خودشان نگهبان میراث فرهنگی کشور باشند با تأکید بر حضور سازمان‌های مردم‌نهاد اندیشیده شود.
امیدوارم ملک‌زاده ایرادهای پیشین را جبران کند
رجبی با تأکید بر این‌که با توجه به پیشینه‌ای که در چند سال گذشته از مدیریت در سازمان میراث فرهنگی کشور به‌وجود آمده است، نگاه باستان‌شناسان نسبت به این سخن درست آقای ملک‌زاده (ایجاد خانه‌ی باستان‌شناسان) روشن نیست، اظهار کرد: باید به یاد داشته باشیم تغییراتی که در سه چهار ماه گذشته در حوزه‌ی باستان‌شناسی کشور اتفاق افتاده، برخلاف روندی بوده است که در هفت هشت سال گذشته شاهد آن بوده‌ایم و این خود جای بسی امیدواری دارد. به همین دلیل امیدوارم آقای ملک‌زاده بخشی از ایرادهای پیشین را با درایت خود جبران کند.
انتهای پیام