به گزارش بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، شعرهاي كوتاهي از علي عبداللهي در پي مي‌آيد. «نيمه‌ي رو به آسمان» باران مي‌شويدش آفتاب خشکش مي‌کند باد در گوشش نجوا دارد شب در دامن مي‌گيردش و برايش لالايي مي‌خواند؛ فقط آن نيمه از سنگ که رو به آسمان دارد. *** «يا تو؟» من تاريکم يا تو در اين راه شيري که تو را نمي‌يابم يا تو مي‌گريزي که نيابمت به هيچ سال و هيچ ماه و هيچ روز؟ *** «ايستادگان» ايستاد‌گان و غنود‌گان هر دو سرود مي‌خوانند غنود‌گان اما مي‌دانند که سرودشان ابدي‌تر است زيرا که ايستادگان نيز عاقبت به پي‌خواني‌شان مي‌آيند. انتهاي پيام