احمد پوري در ارزيابي خود از شعر كوتاه، دليل اقبال به شعر كوتاه را فشردگي زندگي مردم خواند و گفت: از آن‌جا كه مردم حوصله‌ي خواندن آثار طولاني را ندارند، چه در ايران و چه در كل دنيا، اكنون اقبال به شعر كوتاه را مي‌بينيم. ‌اين مترجم شعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با اشاره به اقبال شاعران و مخاطبان به شعر كوتاه، عنوان كرد: شعر كوتاه وقت كمي مي‌گيرد و با فشردگي زندگي مردم هماهنگي دارد؛ در نتيجه، اقبال به شعر كوتاه زياد است. البته در دنيا مقدار شعرهاي كوتاه به نسبت ايران بيش‌تر است. او افزود: شعر كوتاه را نمي‌توان نوع خاصي از شعر درنظر گرفت؛ بلكه شعر كوتاه نوعي از شعر است كه گاهي شاعر مي‌تواند با استفاده از آن، حسش را بگويد و گاهي هم نمي‌تواند. درواقع، شاعري كه شعر مي‌گويد، گاهي احساسش را در شعر كوتاه بيان مي‌كند و گاهي هم به شعر بلند روي مي‌آورد. البته در شاعران جديد امروز اقبال به شعر كوتاه زيادتر شده است. پوري درباره‌ي امتزاج مرز شعر كوتاه با ديگر انواع ادبي، تأكيد كرد: اگر اكنون مرز شعر كوتاه با انواع ديگر گونه‌هاي ادبي مانند جمله‌هاي قصار قاطي شده است، اين به خاطر ويژگي شعر كوتاه نيست كه اين اتفاق افتاده؛ اگر شعر هرچه كوتاه باشد، اما ويژگي‌هاي شعر را داشته باشد، خودش را نشان مي‌دهد؛ مگر اين‌كه بخواهيم معيار شعر را تعداد سطرهاي آن بدانيم. اين مترجم درباره‌ي تأثير شعر كوتاه بر جذب مخاطبان به شعر، گفت: به هر حال، شعر كوتاه راحت‌تر خوانده مي‌شود و با آن راحت‌تر مي‌شود ارتباط گرفت و مي‌تواند پلي باشد براي كساني كه حوصله‌ي خواندن شعرهاي بلند را ندارند. او همچنين درباره‌ي تأثير كميت شعر در ارزش‌گذاري آن، گفت: معيار ارزش‌گذاري يك شعر، كميت آن نيست؛ شعر بايد ذات شعري داشته باشد. شعر حتا مي‌تواند بسيار كوتاه باشد؛ براي مثال، شعري از «مي‌چيو مادو» است‌ كه مي‌گويد «گورخر در قفسي ساخته از خود»، كه با وجود كوتاهي، بسيار زيباست. پوري سپس درباره‌ي هايكوهاي فارسي عنوان كرد: به نظر من، اشتباهي در لقب دادن شعر كوتاه به هايكو رخ داده است؛ هايكو چيز ديگري است و شعر كوتاه چيزي ديگر. هايكو قانون دارد و در زبان ژاپني هجاهاي خاصي را دربر مي‌گيرد؛ اما هايكوهايي كه الآن سروده مي‌شوند، شعر كوتاه هستند و به هايكوي ژاپني ربطي ندارند. البته اين به اين معنا نيست كه هايكو را تنها مي‌توان به زبان ژاپني سرود،‌ اكنون ما در آمريكا هم كساني را داريم كه هايكو مي‌گويند؛ اما اگر مي‌خواهيم هايكو بگوييم، بايد ويژگي‌هاي آن را رعايت كنيم. او در ادامه افزود: سرودن هايكو بدون رعايت مقررات آن مانند اين مي‌ماند كه يك انگليسي بخواهد رباعي بسرايد؛ اما مقررات آن را رعايت نكند. اگر رعايت مقررات رباعي در زبان انگليسي امكان‌پذير نباشد، لزومي ندارد كه شاعر بخواهد رباعي بسرايد. انتهاي پيام