غلامرضا بروسان معتقد است: شعر دهه‌ي 80 به دغدغه‌هاي مردم مي‌پردازد و مخاطبان را به خود جذب مي‌كند. اين شاعر در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در ارزيابي‌اش از شعر دهه‌ي 80 عنوان كرد: نظر من درباره‌ي شعر دهه‌ي 80 مثبت است. احساس مي‌كنم شعر دهه‌ي 80، ادامه‌ي صحيح و درست شعر دهه‌ي 70 است و هرچه پيش مي‌رود و جلوتر مي‌آيد، بهتر هرس و ويرايش مي‌شود. او در ادامه متذكر شد: شعر در دهه‌ي 70 به بي‌راهه مي‌رفت و اين از ويژگي‌هاي حركت‌هاي نوست؛ يعني در دهه‌ي 70 وقتي آقاي براهني ساز اين حركت را مي‌زند، تا اكنون، تغييرات فراواني را از سر گذرانده است. در ابتدا اين حركت با بازي‌هاي زباني و سردرگمي‌هاي فراوان همراه بود كه همين‌طور كه پيش رفت، اين جريان بهتر شد. بنابراين شعر دهه‌ي 80 رو به تكامل مي‌رود و به شناخت از خود و لايه‌هاي پنهان خود مي‌رسد. او افزود: شعر دهه‌ي 80 به نسبت دهه‌ي پيش‌ترش از فضاهاي آركاييك تهي و ساده‌تر شده است. بروسان سپس به استقبال مخاطبان از شعر دهه‌ي 80 اشاره كرد و گفت: با توجه به اين‌كه شعر دهه‌ي 80 ساده‌تر مي‌شود و به دغدغه‌هاي مردم بهتر مي‌پردازد، بديهي است كه مخاطبان را در دهه‌ي 80 بهتر به خود جذب كند و اين شعر مخاطبان را بهتر برمي‌تابد. او همچنين درباره‌ي اين‌كه ترجمه‌ي شعر چقدر بر شعر دهه‌ي 80 اثر داشته است، اظهار كرد: اين نظر تا اندازه‌ي زيادي اشتباه است و اگر زبان شعري را آن چيزي كه در دهه‌ي 70 بود، تعريف كنيم، يعني آن شعري كه با بر هم ريختن زبان شكل مي‌گرفت، وقتي زبان به ساده‌نويسي و سهل و ممتنع‌نويسي مي‌رسد، آن را متهم مي‌كنند كه از ترجمه‌ها تأثير گرفته است. بروسان افزود: وقتي به ترجمه‌ي كساني چون احمد ميرعلايي، احمد پوري يا احمد شاملو نگاه مي‌كنيم، مي‌بينيم اين‌ها همه تقريبا زبان را رعايت كرده‌اند و دچار لوس‌بازي در زبان نشده‌اند. اما اگر شعر دهه‌ي 80 به اين سمت حركت كند، مي‌گويند اين تحت تأثير ترجمه است؛ در حالي‌كه چه ساده‌نويسي و سهل و ممتنع نوشتن در شعر، چه در ترجمه‌ي شعر، تحت تأثير زبان است كه شسته رفته‌تر شده و به ساده‌نويسي روي آورده است و به نظر من، همه‌ي حرف‌هاي پيچيده‌ي جهان را مي‌توان با ساده نوشتن بيان كرد. انتهاي پيام