رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان تور: پيشنهاد تربيت راهنماي چيني‌زبان در سازمان ميراث فرهنگي بلاتكليف است
رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايران‌گردي و جهان‌گردي گفت: تعداد راهنمايان تور چيني‌زبان در ايران بسيار كم است و اكنون فقط دو راهنماي چيني‌زبان در كشور داريم. اميرحسين اربابان در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، درباره‌ي تربيت راهنماهاي مسلط به زبان‌هاي خارجي به‌جز انگليسي، اظهار كرد: سال 1382 پس از بررسي بازارهاي جهاني، بخصوص چين متوجه شدم، اين كشور در بسياري از بخش‌ها، بويژه بخش گردشگري خيلي قوي عمل مي‌كند. بنابراين به سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري طرح تربيت راهنماي مسلط به زبان‌هاي مختلف خارجي، بويژه چيني را پيشنهاد دادم، چون در آن زمان، ما بيش‌تر راهنماي انگليسي‌زبان داشتيم. پس از آن در سال 2008 ميلادي، در همايشي در بوسان كره جنوبي با گروه سرمايه‌گذار چيني براي آموزش راهنمايي تور به زبان چيني مذاكره كرديم. ما حتا به دعوت آن‌ها بازديدي از چين و مؤسسه‌هاي آموزشي آن‌ها داشتيم. اين موضوع را با سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري مطرح كرديم، اما آن‌ها هيچ استقبالي نكردند و حتا پاسخي ندادند و اين پيشنهاد هم بلاتكليف ماند. او درباره‌ي اين‌كه آيا جامعه‌ي راهنمايان تور براي اجراي چنين طرح‌هايي، مستقل از سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري نمي‌تواند كاري انجام دهد؟ گفت: جامعه از نظر قانوني مي‌تواند استقلال داشته باشد؛ اما هويت ما روي حق عضويت اعضا شكل مي‌گيرد. بنابراين سازمان بايد حمايت كند، چون متولي گردشگري است و بايد زيرساخت‌ها را كه يكي از آن‌ها نيروي انساني است، تأمين كند. اين راهنماي تور با بيان اين‌كه يكي از مشكلات جامعه‌ي راهنمايان با سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري در بخش زيرساخت و تأمين نيروي انساني است، ادامه داد: متوليان اين بخش، سرمايه‌اي كه براي راهنمايان بايد صرف مي‌كردند، در اين بخش هزينه نكردند. بنابراين آموزش‌هاي ما براي تربيت راهنما، ارتقا نيافته است. وي تأكيد كرد: سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري بايد حمايت مي‌كرد تا اين پيشنهاد اجرايي شود، چون اهميت وجود مترجم مسلط در بسياري از گردهم‌آيي‌هاي سياسي، اقتصادي و اجتماعي مشهود است و اين نياز و اهميت در گردشگري با توجه به حوزه‌ي كاري آن، بيش‌تر احساس مي‌شود. اربابان گفت: براي جذب گردشگران چيني به راهنمايان چيني‌زبان نياز داريم. آژانس‌ها هم بارها در اين‌باره اعلام نياز كرده‌اند؛ اما وقتي جامعه‌ي راهنمايان توان مالي ندارد، چه كاري مي‌تواند انجام دهد. يا بايد حامي مالي جذب كنيم كه به‌خاطر روند سرمايه‌گذاري در كشور، بيش‌تر آن‌ها به اين كار تمايلي ندارند يا سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري بايد به اين بخش توجه كند كه پيش از اين، به موضوع توجه چنداني نشان نداده بود و اين مسأله ما را با بن‌بست كاري مواجه كرد. رييس هيأت مديره‌ي جامعه‌ي راهنمايان ايران اظهار داشت: اگر از همان زمان كه گردشگري در ايران به‌عنوان يك صنعت مطرح شد، زيرساخت‌ها هم تأمين مي‌شدند، در هزينه‌هاي امروز بسيار صرفه‌جويي شده بود؛ ولي متأسفانه تا كنون برنامه‌ريزي و مديريت در اين بخش اتفاق نيفتاده است و تا وقتي اين نياز احساس نشود، هيچ اتفاقي رخ نمي‌دهد. اربابان با تأكيد بر اين‌كه دولت بايد در اين بخش سرمايه‌گذاري كند، افزود: اگر از امروز براي تربيت نيروي انساني مورد نياز با توجه به بازارهاي هدف اقدام كنيم، در هزينه‌هاي آينده صرفه‌جويي زيادي كرده‌ايم. انتهاي پيام