دبير ديده‌بان يادگارهاي فرهنگي و طبيعي ايران: درباره‌ي شادروزهاي ايراني بايد پژوهش شود
دبير ديده‌بان يادگارهاي فرهنگي و طبيعي ايران درباره‌ي ثبت شادروزهاي ايراني در فهرست ملي ميراث معنوي، بيان كرد: فعاليت‌هاي پژوهشي بايد با استدلال‌هاي خوبي انجام شوند تا از طريق آن‌ها، بدون آن‌كه بخواهيم تبليغ دوره‌اي از تاريخ يا مذاهب ديگر را بكنيم، به‌دنبال آيين‌هاي ملي باشيم. رضا نيك‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار بخش ايران‌شناسي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اظهار داشت: تصميم داريم، جشن اسفندگان را در مقابل ولنتاين برجسته كنيم تا در راستاي تعاريف دولت، با تهاجم فرهنگي نيز مبارزه شود. وي گفت: به‌لحاظ اهميت و نيازي كه در جامعه وجود دارد، اسفندگان جزو جشن‌هاي ايراني اولويت‌دار براي احيا كردن و جشن ابراز ارادت و محبت به مادران و همسران است و به‌لحاظ محتوايي بسيار گسترده‌تر از ولنتاين است. او ادامه داد: اين جشن بايد كاملا به‌لحاظ جامعه‌شناسي بررسي شود تا بتوان از آن حمايت معنوي كرد و آن را در جامعه ترويج داد. نيك‌پور اظهار كرد: سمبل جشن اسفندگان سيب سرخ به نشانه‌ي تشكر از زمين و باروري است. آش اسفندي هم مخصوص اين روز است كه با مفهوم پيوند دادن و برقراري ارتباط تهيه مي‌شود. دبير ديده‌بان يادگارهاي فرهنگي و طبيعي ايران درباره‌ي شادروز مهرگان، توضيح داد: مهرگان جشن برداشت محصول است و مانند جشن نوروز، مناسبت فصلي دارد. اين مراسم به ورود سرما و فصل پاييز مربوط است. او بيان كرد: جشن مهرگان به پيش از دوراني تعلق دارد كه در ايران، ديني پاگرفته باشد و يك مراسم ملي است و رابطه‌اي با اديان ندارد. البته پس از گرايش مردم به دين زرتشت، آن‌ها نيز اين جشن را برپا كردند و اين سبب شد كه جشن مهرگان حفظ شود. نيك‌پور گفت: مهرگان صرفا زرتشتي نيست و در تاريخ و تمدن اسلام هم ريشه داشته و بهتر است بگوييم، مهرگان يك آيين ملي و ايراني است. وي تأكيد كرد: بايد درباره‌ي اين شادروزهاي ايراني پژوهش شود. اين آيين‌ها قابل بازخواني هستند و مي‌توان با دقت روي آن‌ها كار كرد. اين آيين‌ها به همه‌ي ايرانيان تعلق دارند. انتهاي پيام