مديرعامل موسسه توليد انيميشن حور، در يادداشتي كه در اختيار خبرگزاري دانشجويان ايران قرار داده، به وضعيت توليدات پويانمايي پرداخته و پيشنهادهايي براي رسيدن به توليدات بهتر انيميشن در كشور و تلويزيون را مطرح كرده است.
شهاب كسرايي در بخشي از اين مطلب تصريح شده است: اگر بتوانيم از ميزان پنج ساعت نياز انيميشن روزانه تنها سه ساعت آن را به توليد انيميشن داخلي متکي كنيم سالانه 1100 ساعت برنامه بايد توليد شود كه به اصصلاح موجود در انيميشن ميشود «000/66 دقيقه» توليد !
در واقع حداقل 66/000 دقيقه توليد با محتوا و کيفيت مورد نياز است تا امورات يکسال يک کانال تلويزيون با پيشبينيهاي حداقل تامين شود.
به گزارش سرويس تلويزيون ايسنا متن كامل يادداشت شهاب كسرايي كه آثاري چون تيزرهاي نيروي انتظامي، بازيافت و سريال «فرمانروايان مقدس» در موسسهي آنان تهيه شده، به شرح زير است:
اين مطلب در جهان توليدات انيميشن حرفهيي طبقات مختلفي وجود دارد که ضرورتا مي بايستي با توجه به روشهاي موجود که تاکنون خلق و تجربه شده است خود را با يکي از اين طبقات توليد انطباق دهيم. هم چنين با دنبال كردن تجارب انجام شده توسط ديگران، ميبايستي به بالا بردن کميت و کيفيت اقدام كرده و اگر بتوانيم پس از رسيدن به انتهاي راههاي رفته شده، ابتکاراتي را از خود به اجرا گذاريم که راههاي جديد و قابل استفادهيي را ايجاد كند، آن گاه ميتوانيم مدعي ايجاد روشهاي نوين در توليد انيميشن باشيم که قطعا بسيار با ارزش است.
بديهيست موضوع محتوا مبحثي ديگر است که نياز به کارشناسي جداگانهاي توسط متخصصان حوزه انديشه و هنر را دارد.
بکارگيري صحيح ابزاري و نيز روند روبه رشد آن موضوع مهمي است که خواه ناخواه توجه تمامي دستاندرکاران حوزه توليد انيميشن در کشور را به خود جلب كرده است. قابليتهايي که ميتواند هم نيازهاي تلويزيون و هم کشور را در زمينه انيميشن برآورده سازد و هم مسير را به سمت بازار منطقهيي و يا جهاني سوق دهد. ان شاء اله
صداوسيما که يکي از مکانهاي مهم و پايهاي براي اين تخصص و هنر است در حال حاضر عمدهترين حجم استفاده از انيميشن را براي بيننده تامين ميكند.
شبکه دو سيما که بخش عمدهاي از زمان خود را به شبکه کودک و نوجوان اختصاص داده ، مسؤوليت ارائه حدود هشت ساعت برنامه را در حال حاضر براي نسل جديد کشور در دستور کار خود قرار داده است که انصافا کار بزرگي است و با توجه به روند کيفيتي که قطعا مورد نظر مديران مسؤول و تصميمگير اين برنامهها است، اين روال سنگينتر و نيازمند تلاش بيشتر خواهد بود.
برنامههاي کودک و نوجوان که عناصر تشکيل دهنده آن براي دستاندرکاران اين حوزه مشخصتر است، بخش ويژهيي به نام انيميشن دارد که به دلايل مختلف همواره مورد توجه بوده کمااين که اين موضوع در ساير ملل و کشورها نيز به همين منوال برقرار بوده و کانالهاي مختلف ماهوارهيي با عناوين مختلفي براي خردسال ، کودک و نوجوان و با تفکيک بنديهاي مناسبي نسبت به پخش برنامههاي انيميشن قابل استفاده اين گروههاي سني اقدام ميكند و موضوعات مختلفي نيز ارائه ميشود.
نقش انيميشن به عنوان هنر و يا صنعت و يا هر چيز ديگري که هيچ کدام غلط نيستند، نقش بسيار تاثيرگذار و غيرقابل حذف و يا کاهش است و با توجه به اصول پايداري، روند افزايش مقدار و کيفيت به عنوان دو مهم باعث ميشوند تا انيميشن به يک واقعيت ضروري انکارناپذير و غيرقابل حذف تبديل شود.
رسيدن فقط يک کانال تلويزيوني به پخش حداقل 8 تا 12 ساعت برنامه با متدهاي مختلف (زنده ، عروسکي ،انيميشن و....) که خارج از حوصله اين متن است، به صورت روزانه کار جدي و با برنامه ريزي دقيقي است ولي اصلا نشدني نيست؛ زيرا سالهاست اين حجم و نيز بيشتر از اين را روي ساير آنتن هاي کشورهاي ديگر را شاهد هستيم.
اگر فقط 40 تا 50 درصد اين حجم را انيميشن به خود اختصاص دهد ما روزانه نياز به ميانگين 300 دقيقه (5 ساعت) برنامه داريم و هرچقدر بتوانيم بازار توليد داخلي را به اين مقدار توليد نزديک کنيم خارج از منطق نيست .
يعني اگر بتوانيم از ميزان 5ساعت نياز انيميشن روزانه تنها 3 ساعت آن را به توليد انيميشن داخلي متکي كنيم سالانه 1100 ساعت برنامه بايد توليد شود و به اصصلاح موجود در انيميشن «000/66 دقيقه» توليد !
در واقع حداقل 66/000 دقيقه توليد با محتوا و کيفيت مورد نياز است تا امورات يکسال يک کانال تلويزيون با پيش بينيهاي حداقل تامين شود.
اين مقدار توليد با توجه به تجارب نگارنده و حدود توانمنديهاي هر فرد متبحر ، نيازمند چندين شرکت و تشکيلات منسجم بزرگ است که بتوانند با سازماندهي مناسب نسبت به تامين بخش هايي از اين حجم و بنا به توانمندي هاي خود اقدام كنند.
ميسر شدن اين موضوع مهم يعني رسيدن بازار توليد انيميشن داخلي به حجم حداقلي قيد شده در توضيحات بالا ، مستلزم حمايتهاي مختلفي است:
- تسهيلات بلاعوض براي راه اندازي شرکتها و موسسات همانند کشورهاي صاحب صنعت انيميشن در دنيا که از انيميشن کره و چين مي توان به طور کاملا مشخص ياد كرد .
- تسهيلات بانکي و اخذ وامهاي توليدي
- پيش خريد محصولات توسط سازمان هاي مصرف کننده اين محصول مانند صداوسيما
- داشتن امتيازات فروش محصول به گونه هاي ويديو رسانه و ...
- دادن امتيازات ويژه به پخش محصولات توليد داخلي
و برخي موارد ديگر.
اما در خصوص بازار عرضه و تقاضاي موجود انيميشن و صداوسيما لازم است قدري توضيح داده شود و صرفا به زمان کنوني موضوع پرداخته مي شود .
از زماني که صداوسيما تامين انيميشن داخلي خود را به اداره کل پويانمايي شبکه دو واگذار كرده و مهدي ارگاني به عنوان مدير کل اين اداره منسوب شده ، عموم دست اندرکاران اين حوزه منتظر گفتار و متعاقبا عملکرد ايشان بودهاند و وي در نخستين مصاحبه خود تفکيک سه گانه بسيار مناسب و کاملا مديريتي را از دست اندرکاران انيميشن داشتند که در جرايد به چاپ رسيد.
اين نگرش باعث مي شود تا مجموعههاي حرفهيي پر سابقه خود را براي حضور هرچه تمامتر در عرصه توليدات رسانهاي آماده كرده و تلاش به حضور در گروه تعريف شده «توليد کننده حرفهيي» نمايند و نتيجه اين تلاش قطعا نتايج با ارزشي را به دنبال خواهد داشت.
در کنار اين واقعيت ذکر شده يعني روند افزايش مقدار و کيفيت ، رسيدن به محتواي مناسب و ارزشمند که در واقع ميوه اين درخت محسوب ميشود نيز مهم است که بايستي مورد توجه سکانداران توليد انيميشن در ايران باشد.
لذا نگاه ارزشي ايشان مبتني بر بررسي دقيق محتواي توليدات باعث مسرت است ، زيرا مخاطبان برنامههاي جذاب انيميشن را معمولا کودکان تشکيل ميدهند که علاوه بر پوسته و روش ارائه تصويري کاملا جذاب ، نياز به دانستن موضوعات و مسائل مختلف دارند و اساسا جاذبه هاي تصويري ايجاد مي شود تا حوصله بهتر و بالاتري براي جذب مطالب مختلف و متفاوت بوجود آيد.
در حال حاضر به طور مشخص کشور ما داراي نيروهاي تحصيل کرده و آموزش ديده در حوزه انيميشن در مقاطع مختلف است ولي با يک تحقيق ميداني مشاهده مي شود به دلايل مختلف پس از فارغ التحصيلي اين افراد که هزينههاي خوبي هم براي آموزش پرداخت كردهاند چند نفر وارد حوزه توليد حرفهيي و يا مديريت انيميشن مي شوند؟ علل مختلف با درصدهاي متفاوتي وجود دارد ولي يکي از عمده ترين دلايل عدم حضور اين نيروهاي متخصص نبودن تعادل درست بين زمان صرف شده براي کار و درآمد اين مقدار زمان براي گذران امورات است.
بيشتر اين فارغ التحصيلان وارد زمينههاي گرافيک ، فيلم زنده و.... مي شوند که دلايل آن کاملا معلوم و مبتني بر واقعيت عدم تعادل زمان و هزينه است.
چنانچه مدير انيميشن جديد صداوسيما بتواند اين تعادل را به شکل معقولي درآورد ، قطعا اتفاق بزرگي در پيش خواهد بود.
در اين مسير اختلاف سليقه هميشه وجود داشته و خواهد داشت و اين مختص به ما نيست کمااين که برخي فيلمهاي انيميشني که در کمپانيهاي معتبر توليد مي شوند و چند ده ميليون دلار هزينه برميدارند نيز همين منوال را دارد ليکن عمده بحث ايجاد مکانها و سکوهاي حرفهيي توليد مناسب و مستمر است که مي تواند بار اين حجم توليد مورد نياز فعلي را بردوش بگيرند.
انتهاي پيام