مناظره‌ سبكي در رقابت ميان نامزدهاي انتخاباتي است كه براي اولين بار در رقابت ميان نامزدهاي انتخاباتي آمريكا آغاز شد؛ در اين مناظره‌ها نامزدهاي انتخاباتي به آمريکاييان فرصت مي‌دهند که وقتي نامزدها در مصاحبه‌ي زنده تلويزيوني به پرسش‌هايي سخت و موقعيت‌هاي از پيش تعيين نشده پاسخ مي‌دهند، آن ها را با يکديگر مقايسه کنند. به گزارش سرويس تلويزيون ايسنا، مناظره‌ي نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري در آمريكا به صورت زنده از راديو و تلويزيون پخش مي‌شود. نخستين مناظره انتخابات رياست جمهوري در دهه‌ي 1960، 66 ميليون بيننده را از جمعيت 179 ميليوني آمريكا پاي تلويزيون نشاند. اين مناظره كه ميان جان اف كندي و ريچارد نيكسون انجام شد، عنوان يكي از پرمخاطب‌ترين مناظره‌هاي نامزدهاي رياست جمهوري را به خود اختصاص داد. در دهه‌ي 1980 نيز 80 ميليون بيننده به تماشاي مناظره‌ي نامزدها نشستند؛در آن زمان جمعيت آمريكا حدود 226 ميليون تن بود. در سال 2000 يكي از كم بيننده‌ترين مناظره‌ها‌ ميان نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري رقم خورد و از جمعيت 280 ميليوني تنها 46 ميليون بيننده اين مناظره را تماشا كرد. در سال 2004 نيز 62 و نيم ميليون بيننده نخستين مناظره ميان نامزدهاي رياست جمهوري را به تماشا نشستند. هم چنين در همين سال 43 و 2 دهم درصد مناظره ميان معاونان نامزدهاي رياست جمهوري را نظاره‌گر بودند. استنلي گرينبرگ، مدير ارشد اجرايي موسسه نظرسنجي گرينبرگ کويينلند راسنر وابسته به حزب دموکرات، طي سخنراني در مرکز مطبوعات خارجي وزارت خارجه به خبرنگاران گفته‌است كه طي اين مناظرات تلويزيوني، نتايج کنوني نظرسنجي ها مي‌تواند در يک لحظه از ميان برود. او هم چنين معتقد بوده‌است كه تعداد بسيار زيادي از مردم سه مناظره بين نامزدهاي رياست جمهوري و يک مناظره ميان نامزدهاي معاونت رياست جمهوري را از تلويزيون تماشا خواهند کرد. نيل نيوهاوس، از موسسان ستاد استراتژي‌هاي نظرسنجي افکار عمومي جمهوري‌خواهان هم درباره‌ي مناظره‌هاي تلويزيوني اينگونه اظهار نظر كرده‌است: به نظر من اين مناظره‌ها تا حد بسيار زيادي تعيين کننده خواهند بود و مردم با دقت زيادي آن‌ها را تماشا و تصميم‌گيري خواهند کرد. از سال 1960 تا سال 1976 هيچ مناظره‌اي بين نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري در آمريكا برگزار نشد، ولي از سال 1976 به بعد در هر دوره انتخابات رياست جمهوري اين جلسات مناظره برگزار شده‌است. کميسيون مناظره‌هاي رياست جمهوري (CPD)، که يک سازمان متشکل از اعضاي هر دو حزب است، از زمان تاسيس خود در سال 1987، برنامه‌ريزي اين جلسات مناظره را بر عهده داشته‌است. در آمريكا هر جلسه مناظره به مدت 90 دقيقه به صورت زنده پخش و توسط يک چهره خبري تلويزيوني متفاوت اداره خواهد شد. مجريان اين جلسات چهره‌هايي آشنا براي اغلب آمريکاييان هستند. جيم لرر از شبکه PBS، تام بروکا از شبکه NBC، و باب شيفر از شبکه CBS افرادي هستند كه در رقابت اخير ميان نامزدهاي انتخابات رياست جمهوري كه به پيروزي اوباما منجر شد، اجراي مناظره‌ها را بر عهده داشتند. گوئن آيفيل از شبکه PBS نيز مجري جلسه مناظره نامزدهاي معاونت رياست جمهوري بود. در آمريكا نامزدهاي انتخاباتي سه بار با هم مناظره مي‌كنند؛ در اين مناظره‌ها مجري در اولين و سومين جلسه مناظره، پرسش‌هاي خود را مي‌نويسد. هر پرسش دربرگيرنده يک بخش 9 دقيقه‌اي خواهد بود: دو دقيقه براي هر کانديدا براي پاسخ دادن به پرسش، و پنج دقيقه براي بحث که طي آن مجري بايد اطمينان حاصل کند که هر دو نامزد فرصت زماني برابري دارند. البته در گذشته مناظره‌ي نامزدهاي رياست جمهوري شامل بخشهاي زماني کوتاه‌تر و پرسش‌هاي بيشتري بودند. دومين جلسه که در آن حضار نيز مي‌توانند پرسش‌هاي خود را مطرح کنند، شامل شرکت‌کنندگاني خواهد بود که هنوز تصميم نگرفته‌اند به کداميک از دو نامزد راي بدهند. موسسه نظرسنجي گالوپ در روزهاي پيش از اين جلسه، از راي دهندگاني که در منطقه نشويل زندگي مي کنند، نظرسنجي خواهد کرد تا مشخص شود که چه کساني واقعاً هنوز تصميم نگرفته‌اند به کداميک از دو نامزد راي بدهند. اين راي دهندگان پرسش هاي خود را از نامزدها خواهند پرسيد. مجري پيشاپيش پرسش‌ها را مي‌بيند، اما اجازه ندارد آنها را تغيير دهد. در انتخابات اخير آمريكا براي اولين بار مجري جلسه‌اي که در آن حضار سوال‌هاي خود را مطرح مي‌کنند، پرسش هاي ارسال شده از طريق اينترنت را نيز مطرح کرد. طي دو دهه گذشته، جنبه ديگري از اين مناظرات نيز توسعه داده شده و آن ارائه نظر تقويتي است. در اين شيوه پس از هر جلسه مناظره، نمايندگان ستاد انتخاباتي هر يک از نامزدها با نمايندگان مطبوعات صحبت مي‌کنند. انتهاي پيام