بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق(ع) با انتشار نامه‌اي خطاب به رئيس جمهور به طرح بسياري از نقصان‌هاي سياست‌هاي بالادستي نفت و گاز و صنعت پتروشيمي پرداخت.
به گزارش گروه دريافت خبر سرويس مسائل راهبردي خبرگزاري دانشجويان ايران، در اين نامه از برخي از سياست‌هاي نفتي كشور به عنوان حركاتي كه پيشينه‌اي همچون تركمن‌چاي، كرسنت و استات‌اويل... را در پس خود دارد ياد شده و آمده است: جناب آقاي رييس‌جمهور! چقدر انتظار؟ قحط الرجال حوزه انرژي كشور تا به كي ادامه خواهد يافت و تا به كي دولت عدالت‌گراي شما نيز از ثمرات وجود آن ستارگان هميشه درخشان صنعت نفت كه گلوگاه انرژي كشور را سال‌هاست به دست گرفته‌اند، بهره‌مند خواهد شد؟
در ادامه نامه بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق آمده است: آقاي رييس‌جمهور! خدا را شكر كه سرمايي مشابه سال گذشته بر كشور حاكم نشد تا بدين سبب وزير محترم نفت بتوانند از تامين گاز مورد نياز بخش‌هاي مختلف كشور در سخنان خويش دم برآورند، چرا ديگر كسي از جريان قطع گاز تركمنستان در سال گذشته سخن نمي‌گويد؟ چرا كسي از قرارداد جديد با تركمنستان براي واردات گاز سخن نمي‌گويد؟ چرا قيمت گاز وارداتي از تركمنستان و گاز صادراتي به تركيه اعلام نمي‌شود؟ چرا وزير محترم نفت اعلام مي‌دارند كه طبق توافق طرفين قيمت قرارداد گاز با تركمنستان اعلام نخواهد شد؟ آيا اين عدم اعلام به خاطر مصحلت كشور تركمنستان است يا مصحلت خودساخته برخي يقه‌سفيدان نفتي كشور؟ آيا ما نيز به اندازه تركمنستان كه از صادرات به كشورمان سود مي‌برد، از صادرات گاز به تركيه منتفع مي‌شويم؟
در ادامه اين نامه به طرح اين پرسش پرداخته مي‌شود كه چرا مساله مهم خط لوله صلح در حركتي خزنده به پيش مي‌رود و بر اساس كدام عقل سليمي چنين حركتي ادامه دارد؟ آمده است: آيا نظرات كارشناسان و خبرگان اين امر را مبني بر منفي بودن تراز گاز كشور به اطلاعتان رسانده‌اند؟ اين در شرايطي است كه به بهانه قطع گاز صادراتي تركمنستان – كه بخش اندكي از نياز گاز كشور را تامين مي‌كرد- مجبور به قطع صادرات گاز به تركيه و پرداخت غرامت به آن كشور و قطع گاز مورد نياز در صنايع كشور شديم و همواره ميزان تزريق گاز به ميادين نفتي كشور از ميزان مصوب در برنامه‌ريزي تلفيقي وزارت نفت كمتر بوده است كه با ادامه اين روند شاهد از دست رفتن ميليون‌ها بشكه نفت خواهيم بود.
بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق در ادامه با بيان اين كه تنها درصد كمي از انرژي مورد نياز هند از طريق خط لوله صلح تامين خواهد شد يادآور مي‌شود: با اين شراط طبيعي است كه ما نمي‌توانيم امنيت هند را به امنيت خودمان گره بزنيم.
در ادامه اين نامه با اشاره به اين كه حركت شتابان كشور در مسير توسعه نياز روزافزون به استفاده از گاز در صنايع نفتي و غيرنفتي دارد، به طرح اين پرسش مي‌پردازد كه: ما چگونه به دنبال انعقاد قراردادهاي صادرات گاز هستيم؟!
بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق(ع) در ادامه نامه خود مي‌گويد: آيا شكست در نوع قراردادهاي بيع متقابل و ننگ قرارداد خفت‌بار كرسنت كه از دولت قبل به ارث رسيده است براي دولتي كه خود را اصولگرا مي‌داند كافي نيست كه بار ديگر همان طيف كارشناسي !! مي‌خواهند چوب حراج بر اموال و دارايي‌هاي ملت بزنند و تعهداتي زيان‌بارتر در قالب قراردادهاي مشاركت در توليد و خط لوله صلح براي نظام ايجاد نمايند؟ چرا شما كه از مافيا و فساد در حوزه انرژي دم مي‌زديد پرونده خفت‌بار كرسنت را برملا نكرديد؟ چرا ويژه‌خواري‌هاي صورت گرفته در آن را به اطلاع مردم نرسانديد؟ چرا نامه‌هاي رد و بدل شده بين مسوولان دولت قبل درباره مزاياي قرارداد كرسنت- كه ننگين‌تر از تركمن‌چاي است را به اطلاع مردم نرسانديد؟ در دولت شما اميد آن داشتيم كه برخلاف دولت‌هاي گذشته بتوانيد به دستور مقام معظم رهبري مبني بر منع خام فروشي جامه عمل بپوشانيد اما چه شد كه اين روند ادامه يافت؟
در ادامه اين نامه سوال شده است: آيا نبايد كساني كه شايستگي عملي و مديريتي!! آن‌ها طي سال‌هاي گذشته در قراردادهاي خفت‌بار منعقد شده ، آزموده و عيان شده است مورد بازخواست جدي و بركناري از حوزه سياست‌گذاري و تصميم‌گيري در مقدرات حياتي نظام قرار گيرند؟ تا چه وقت شاهد تصميم‌سازي‌هاي سست و اعمال نظرهاي غيرعلمي و بعضا خيانت‌بار برخي باشيم و اعتراض‌هاي متعدد كارشناسان ثمري نداشته باشد؟ چرا عليرغم وعده‌ها مبني بر نظارت بر مديران و استفاده از پتانسيل متخصصان متعهد و جوان در حوزه انرژي كشور عملا تغييري به جز جا به جايي‌هاي ظاهري انجام نشده است؟ چرا شما نيز شيفته نظرات همان كارشناساني شديد كه تا كنون بر حوزه انرژي كشور سيطره داشته‌اند و عليرغم مخالفت‌هاي صاحب‌نظران مختف در اين حوزه نظرات خود را بر تصميمات اين حوزه تحميل داشته‌اند؟ به راستي اگر به اصطلاح اين بزرگان نفتي راست مي‌گويند چرا خود را در معرض مناظره با ساير طيف‌ها و كارشناسان حوزه انرژي قرار نمي‌دهند؟ چرا وزير نفتتان از حضور در دانشگاه و پاسخگويي به مطالبات دانشجويي طفره مي‌روند؟
در بخش ديگري از اين نامه آمده است: چرا عليرغم كارشناسي‌هاي صورت گرفته در مورد خط اتيلن غرب و شرق كه احداث مجتمع‌هاي پتروشيمي را در اين مناطق به ويژه كرمانشاه غيرعلمي مي‌دانست شعار احداث مجتمع‌هاي پتروشيمي در هر نقطه كشور هديه مردم شد؟ مگر اين شما نبوديد كه شعار "اين شدني است، ما مي‌توانيم" را زمزمه مي‌كرديد و استفاده از توان نيروهاي متعهد و متخصص داخلي را نويد مي‌داديد؟ مگر شما از جريان ميدان نفتي آزادگان و قرارداد سابق آن با ژاپن و تعهدات سرسام‌آور در قبال آن مطلع نشديد كه به حول الهي به ثمر ننشست و نيروهاي توانمند داخلي با هزينه‌اي كمتر در همان ميدان به موفقيت‌هاي چشمگير رسيدند؟ چه شد كه آزادگان را به خارجي‌ها سپرديد؟ چرا كسي به اين سوال پاسخ نمي‌گويد؟
در پايان اين نامه آمده است كه بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق(ع) كه رسالت خود را حفظ و حراست از انقلاب اسلامي مي‌داند بار ديگر خطر برخي تصميم‌سازي‌هاي مشكوك در حوزه نفت و گاز به مسوولان كشور گوشزد مي‌كند و آمادگي خود را در به‌كارگيري تمام ظرفيت خويش، براي شفاف سازي واقعيات اعلام مي‌دارد و البته چشم بيدار دانشجوي انقلابي و مسلمان ناظر بر عملكرد مسوولان است و اگر تغييري در نوع تصميم‌گيري و رفتار آنان مشاهده نكند اقدام انقلابي و افشاگرانه را در دستور كار خود قرار مي‌دهد.
انتهاي پيام