اشاره:
مطالعه‌ي پيشينه‌ي سياست‌گذاري از اولين مراحل سياست‌پژوهي در هر حوزه محسوب مي‌شود. در اين زمينه، اسنادي چون: سند چشم انداز، سياستهاي كلان، برنامه‌هاي توسعه و اسناد توسعه‌ي بخشي از مهم‌ترين اسناد سياستي براي مطالعه‌ي اين دسته از پژوهشگران محسوب مي‌شود.
آنچه در پي مي‌آيد متن كامل سياستهاي كلي نظام براي رشد و توسعه علمي و تحقيقاتي كشور در بخش آموزش عالي و مراكز تحقيقاتي مصوبه مجمع تشخيص مصلحت نظام است كه به منظور تسهيل دسترسي خبرنگاران سياستي و سياست پژوهان در حوزه‌ي سياست‌گذاري آموزش عالي و سياست‌گذاري علم و تكنولوژي منتشر مي‌شود.
سرويس مسائل راهبردي خبرگزاري دانشجويان ايران، آشنايي با پيشينه‌ي سياست‌گذاري و مفاهيم تخصصي را در هر حوزه، مقدمه‌ي ايجاد يك عرصه عمومي براي گفت وگوي دانشگاهيان و حرفه‌مندان با مديران و سياست‌گذاران درباره‌ي سياست‌ها و استراتژي‌ها و برنامه‌ها در آن حوزه مي‌داند و اظهار اميدواري مي‌كند تحقق اين هدف، ضمن مستند سازي تاريخ فرآيند سياست‌گذاري عمومي و افزايش نظارت عمومي بر اين فرآيند، موجب طرح ديد‌گاه‌هاي جديد و ارتقاي كيفيت آن در حوزه‌هاي مختلف شود.
سرويس مسائل راهبردي ايران ضمن اعلام آمادگي براي بررسي دقيق‌تر نيازهاي خبرنگاران و سياست‌پژوهان محترم، علاقه‌مندي خود را براي دريافت (rahbord.isna@gmail.com) مقالات دانشجويان، پژوهشگران، حرفه‌مندان، مديران و سياست‌گذاران محترم در ارائه‌ي عناوين جديد مقالات و يا تكميل يا ويرايش مقالات منتشرشده، اعلام مي‌كند.
گفتني‌ست سياستهاي كلي نظام جمهوري اسلامي ايران در بخش آموزش عالي و مراكز تحقيقاتي طي 8 ماده و 19 بند در تاريخ 15/12/1383 به تصويب مجمع تشخيص مصلحت نظام رسيده است.
سياستهاي كلي نظام براي رشد و توسعه علمي و تحقيقاتي كشور در بخش آموزش عالي و مراكز تحقيقاتي
1- توسعه متوازن كمي و كيفي نظام آموزش عالي و مراكز تحقيقاتي با هدف:
1-1 – توليد علم.
2-1 – تعميق شناخت معارف ديني و مباني انقلاب اسلامي به ويژه در علوم انساني.
3-1 – تربيت نيروي انساني كارآمد و مومن، ارتقاي توانمندي و سطح علمي منابع انساني.
4-1 – توسعه نوآوري و نظريه پردازي علمي.
5-1 – تحكيم پيوند ميان نظام آموزش عالي با زنجيره تحقيقات كاربردي و توسعه‌اي ، فناوري و توليد با اولويت نيازهاي كشور.
6-1 – ايجاد بسترهاي مناسب جهت دستيابي آسان به تحصيل علم، كسب مهارتهاي فني و تخصصي معتبر براي افراد مستعد و علاقمند با تنوع بخشي به نظام آموزش عالي، حمايت از بخش خصوصي و استفاده از مشاركت مردمي.
2- هدايت نظام آموزش عالي و مراكز تحقيقاتي كشور در جهت توسعه علوم پايه و تحقيقات بنيادي، افزايش خلاقيت ، روزآمد ساختن دانشگاه‌ها با تاكيد بر:
1-2 – ارتقاء منزلت و بهبود معيشت استادان.
2-2 – اهتمام به علوم انساني و زبان و ادب فارسي.
3-2 – تعيين اولويتها در آموزش و پژوهش براي تامين نيازهاي كشور و نيل به جايگاه اول علمي و فني در منطقه.
4-2 – توجه به مباني و احياي تاريخ علمي و فرهنگي اسلام و ايران به منظور تقويت هويت اسلامي و ملي و خودباوري دانشجويان و پژوهشگران.
5-2 – توسعه مناسبات منطقه‌اي و همكاري‌هاي بين‌المللي.
3- بهينه سازي ساختار نظام آموزشي و تحقيقاتي كشور با هدف ارتقاي بهره‌وري و شكوفايي علمي با تاكيد بر:
1-3 – تقويت منابع مالي پايدار و متنوع در دانشگاه‌ها و تجهيز زيربناهاي آموزشي و پژوهشي و ارتقاي شاخص‌هاي توسعه علوم و فناوري با توجه به استانداردهاي جهاني.
2-3 – اصلاح نظام پذيرش دانشجو.
3-3 – استقرار نظام مالكيت معنوي در كشور.
4-3 – طراحي و تدوين متون، كتب و برنامه‌هاي درسي بر اساس مباني فكري اسلام به ويژه در رشته‌هاي علوم انساني در نظام آموزشي و پژوهشي كشور و اهتمام به بسط نظريه پردازي در اين زمينه.
5-3 – اصلاح و توسعه نظام آموزشي كشور در جهت متناسب نمودن تركيب نيروي انساني ماهر و متخصص با نيازها، مزيت‌ها، ظرفيت‌ها و تحولات علمي در داخل و خارج كشور.
6-3 – ايجاد نظام شايسته سالاري در مديريت آموزشي و تحقيقاتي كشور مبتني بر تخصص و تعهد.
7-3 – بهره‌گيري از فناوريهاي پيشرفته در نظام آموزش و تحقيقات كشور.
8-3 – ايجاد ساختار مناسب براي تحكيم پيوند حوزه و دانشگاه و تقويت همكاري‌هاي مستمر راهبردي در عرصه‌هاي اجتماعي، آموزشي، علمي و تحقيقاتي با تاكيد بر نظريه‌پردازي علمي به ويژه در علوم انساني، تبادل استاد و دانشجو، ايجاد مراكز علمي شامل بين رشته‌اي، دوره‌ها و پژوهش‌هاي مشترك و نظريه‌پردازي علمي در زمينه الگوهاي توسعه و رابطه علم و دين با هدف تحقق آرمانهاي انقلاب اسلامي.
4- اهتمام به اصل پرورش در كنار آموزش و پژوهش، ارتقاي كيفيت عقيدتي، علمي و عملي هيات‌هاي علمي موجود و تربيت اساتيد و معلمان مومن به اسلام و متعهد به انقلاب و علاقه‌مند به اعتلاي كشور.
5- ساماندهي به نظام اعتبارسنجي و رتبه‌بندي دانشگاه‌ها مبتني بر توانايي، كارآيي و اثربخشي و سازماندهي به نظام ارتقاي هيات علمي و ارزيابي پژوهشگران با معيار توليد علم و فعاليتهاي كاربردي و توسعه‌اي و رفع نيازها و مشكلات علمي و فني كشور.
6- ساماندهي به نظام آمار و اطلاعات علمي و پژوهشي دولتي و غيردولتي به ويژه حوزه‌هاي علميه و ايجاد ساختارهاي لازم براي تبديل نتايج فعاليتهاي علمي و تحقيقاتي به تجربه‌هاي انباشته و قابل دسترسي.
7- تعريف، شناسايي، هدايت، پرورش، جذب و به كارگيري استعدادهاي درخشان و ايجاد بسترهاي مناسب جهت جذب و پيش‌گيري از مهاجرت نخبگان، استفاده از ظرفيتهاي علمي و فني ايرانيان مقيم خارج و جذب متخصصان و محققان برجسته ساير كشورها در صورت نياز.
8- برنامه‌ريزي براي افزايش نقش دانشگاه‌ها، مراكز تحقيقاتي و فرهنگستان‌ها در ارتقاي كارآمدي نظام، دفاع از مرزهاي اعتقادي، وحدت و امنيت ملي و صيانت از فرهنگ و هويت ملي – اسلامي در برابر تهاجم فكري و فرهنگي بيگانگان.
مصوبه فوق مشتمل بر هشت (8) ماده و نوزده (19) بند در جلسه رسمي روز شنبه مورخ پانزدهم اسفند ماه يكهزار و سيصد و هشتاد و سه شوراي مجمع تشخيص مصلحت نظام به تصويب رسيد.
انتهاي پيام