محمدرضا تركي معتقد است: اگر شعر و ادبياتي بخواهد ادبيات دفاع مقدس باشد، لزوما نبايد در آن خمپاره بتركد و يا گلوله‌اي شليك شود. اين شاعر در ادامه‌ي گفت‌وگو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، تصريح كرد: هنوز هم شعر دفاع مقدس جايگاه خود را دارد؛ چرا كه شاعران اين عرصه فعال‌اند و اين نشان مي‌دهد كه هنوز شعر جنگ تمام نشده و همچنان آثار خوبي در اين زمينه خلق مي‌شوند؛ اين يعني اين شعله همچنان زنده است و حيات دارد. اين مدرس دانشگاه يادآور شد: ادبيات دفاع مقدس يعني اين‌كه شاعر و نويسنده به آن نگاه و آرمان‌هاي هشت سال دفاع مقدس؛ هشت سالي كه بر اين ملت در اوج مظلوميت گذشت، وفادار باشند و ما اين‌ها را جزو همان محدوده‌ي دفاع مقدس مي‌دانيم و خود را با اين عرصه بيگانه نمي‌دانيم. تركي همچنين متذكر شد: اگر در شعري اين تپش باشد و نسبت به آن مظلوميت، تعهد داشته باشد، اين افتخار را دارد كه در دايره‌ي شعر و ادبيات دفاع مقدس بگنجد. او با بيان اين مطلب كه هر دوره‌اي مقتضيات خود را دارد، گفت: امروز ما از جنگ فاصله گرفته‌ايم و شاعران اين فرصت را دارند كه آن گذشته و حقايق را از فيلتر ذهن خود عبور دهند و خلاقيت خود را در آن بيش‌تر اعمال كنند. او در ادامه افزود: در زمان دفاع مقدس، حقيقت و اوج مظلوميت آن‌قدر سنگين بود كه روح يك شاعر را بي‌تاب مي‌كرد و خود را به زبان شاعر و شعرش تحميل مي‌كرد؛ به اين دليل شعر دفاع مقدس در آن روزگار صريح‌تر و روتر است؛ زيرا آن مظلوميت در شعر و زبان شاعر سيطره مي‌يافت. الآن اين فرصت وجود دارد كه شعر از لايه‌هاي پيچيده‌ي ذهن و زبان شاعر عبور كند و با خلاقيت و نبود صراحت همراه شود. اين پژوهشگر در پايان تصريح كرد: به هر حال هر شعري را كه عدالت‌خواهانه و غيرشعاري و به ارزش‌هاي انساني پايبند باشد، مي‌توان در راستاي همان ادبيات و قداست دفاع مقدس محسوب كرد. انتهاي پيام