يدالله مفتون اميني دهه 80 را دهه تجديد چاپ‌ها و تكرار توسط شاعران دانست و متذكر شد: در دهه 80 شاعران بيش‌تر خود را تكرار مي‌كنند. اين شاعر با بيان اين مطلب به خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، گفت: شعر دهه 70 بر مبناي تئوري‌اي كه صادر شد، يك حركت مستقيم داشت و روي آن خط حركت كرد؛ اما شعر دهه 80 قدري از خط مستقيمي كه داشت، عبور كرده و انشعاب‌هايي به آن اضافه شده؛ درواقع قدري از خط مستقيمش منحرف شده است. مفتون اميني با بيان اين مطلب كه با تقسيم شعر دهه به دهه موافق نيست، در ادامه شعر را از نظر زماني به بخش تأسيسي و ترويجي تقسيم كرد و توضيح داد: دوره تأسيسي دوره‌اي است كه شاعران صاحب ابتكار شروع به كار مي‌كنند، و مهم‌ترين دوره تأسيسي، سال‌هاي 35 تا 45 است؛ كه شاعران كتاب‌هاي خود را منتشر، و آثاري تازه خلق كردند. او درباره دوره ترويجي شعر نيز گفت: اما دوره ترويجي دوره‌اي است كه ما شاعر مهم و تازه‌وارد نداريم و كارهاي شاعران بزرگ به وسيله‌خودشان يا ديگران تكرار شده است، كه از سال 45 تا 65 اين‌گونه است؛ مثلا يدالله رويايي يا مهدي اخوان ثالث خود را تكرار مي‌كنند،‌ و يا ديگراني مي‌آيند كه از آن‌ها تقليد مي‌كنند. مفتون اميني با توجه به اين موارد، شعر دهه 80 را شعري ترويجي دانست و افزود: شعر اين دهه به شعر ترويجي نزديك است، كه از سال 75 تا 85 را شامل مي‌شود. در اين دهه كار جديدي ارايه نمي‌شود و شاعران بزرگ و عمده در اين دوره پيدا نمي‌شوند؛ به اين دليل، دهه 80، دهه تكرارها و تجديد چاپ‌هاست، بخصوص بعد از سال 85، اثرات دهه 70 ادامه مي‌يابد و بعد از اين سال، دوره ترويجي ناب شروع مي‌شود، كه دوره تكرارها و تقليدهاست. البته هنوز نمي‌توان به صراحت درباره شعر دهه 80 اين موضوع را گفت. انتهاي پيام