مريم نشيبي، متولد 1325 و ليسانسه جغرافياي اقتصادي از دانشگاه تهران است. او از سال 51 13تا 74 مدرس رشته جغرافيا در دبيرستان‌هاي تهران بوده، كار گويندگي خود را از سال 57 آغاز كرده است و امروز ـ 13 ارديبهشت ماه ـ مصادف با تولد 61 سالگي اوست.

نشيبي مي‌گويد: در بچگي آدم بسيار خجالتي بودم و پاسخگويي به سوالات شفاهي برايم سخت بود.

به گفته‌ي او كه اصرار دارد نشيبا با «نشيبي» نوشته شود، نخستين بار صداي او توسط علي‌اصغر دريابيگي كه معلم جغرافي او در دبيرستان بهمنيار بوده كشف شده است. « شب بخير كوچولو» برنامه به ياد ماندني و خاطره‌انگيز اين گوينده در اذهان بسياري از شنوندگان در طول سال‌هاي گذشته است كه پخش آن از سال گذشته متوقف شد.

نشيبي، از پايان «شب بخير كوچولو» به عنوان برنامه‌اي ياد مي‌كند كه از مادر خود جدا شده است. او در اجراي اين برنامه همواره معتقد بوده كه كلامش بايد كودكان دورترين نقاط اين سرزمين را كه حتي از حداقل‌هايي محروم‌اند، بنوازد. ا

اين گوينده پيشكسوت خرسند است كه هنوز صداي او را مي‌شناسند و در جاهاي مختلف با اين جمله روبه رو مي‌شود: سلام خانمه «شب‌بخير كوچولو»!

به گزارش سرويس راديو ايسنا، در حال حاضر مريم نشيبي، گوينده برنامه‌هاي راديويي «‌گلبانگ» ،« قصه ظهر جمعه» در شبكه‌ي سراسري صدا و « قصه‌هاي ايراني براي بچه‌هاي ايراني» در شبكه‌ي صداي آشناست، بخش عصرگاهي چهارشنبه‌هاي شبكه راديويي پيام، راوي «از رمان تا نمايش» شبكه‌ي فرهنگ و نريتور برنامه تلويزيوني «‌ديار يادها» از شبكه اول سيما كارهاي ديگر او در بهار 61 سالگي است.

ورود به راديو

به گزارش خبرنگار سرويس راديو ايسنا، مريم نشيبي، درباره چگونگي ورود خود به راديو گفت: در سال 56 در آزمون گويندگي قبول شدم و كار گويندگي را از سال 57 با كار گويندگي خبر آغاز كردم، در آن زمان با توجه به اين كه معلم بودم، فكر مي‌كردم بايد گوينده خبر باشم. غافل از اين كه بايد گويندگي را با كار توليد شروع مي‌كردم. چرا كه آدم احساساتي بودم و در حين خواندن خبرها چه شاد و چه تلخ، دچار احساسات مي‌شدم.

وي ‌افزود: در سال 60، كار گويندگي خبر را كنار گذاشتم و در تحريريه خبر به فعاليت مشغول شدم، اما پس از آن متوجه شدم كه اصلا كار خبر، كار من نيست و پس از آن 6 سال فعاليت خاصي نداشتم تا اين كه اوايل سال 66 زمينه ورود من به راديو، دوباره فراهم شد و پس از تست دادن پذيرفته شدم.

دعوت به كار براي «شب بخير كوچولو»

نشيبي با بيان اين مطلب كه در سال 69 از دفتر ساعد باقري براي قصه‌گويي در يك برنامه راديويي براي تست دعوت شدم اظهار كرد: در آن زمان ساعد باقري را نمي‌شناختم، پشت ميكروفن نشستم و قصه خاله پيرزني كه ميهمان‌هاي ناخوانده را در خانه خود مي‌پذيرد خواندم و پس از آن براي كار در برنامه‌ي «شب بخير كوچولو» پذيرفته شدم.

وي از مهدي سديفي نخستين تهيه‌كننده «شب بخير كوچولو» به نيكي ياد ‌كرد و گفت: سديفي من را با فاكتورهاي قصه‌گويي در زمينه گويندگي كودك و بيان ضعف و قوت عبارات قصه نظير گرگه، موشه آشنا كرد.

اين گوينده با اشاره به اين كه در راديو به نسبت بيرون به « برنامه شب بخير كوچولو» كمتر توجه شده است. ادامه ‌كرد: البته «شب بخير كوچولو»، در نخستين جشنواره‌ي راديو به عنوان برنامه برتر و در دومين جشنواره من به عنوان گوينده برتر شناخته شدم.

نشيبي، درباره اين كه چرا بزرگترها هم مخاطبان «شب بخير كوچولو» بودند گفت: زماني فردي به من القاء كرد كه در كلام و صدايم مهري نهفته است كه تصنعي نيست و آدم‌ها همه به دنبال اين گمشده هستند و آن را در هر چهره و يا كلامي حس كنند، احساس مي‌كنند آن را قبلا ديده‌اند و من بارها وقتي در اتوبوس، تاكسي، خيابان و به آدم‌هايي برخورد كرده‌ام كه گفته‌اند «خانم، سلام، من شما را مي‌شناسم ! در دانشگاه با هم نبوديم! نمي‌دانم عجيب است انگار حتي با شما سفر هم كرده‌ام!» و اين اتفاق بارها افتاده است.

تربيت شاگرد در راديو

اين گوينده در اين باره كه آيا در راديو شاگرداني تربيت كرده است، ‌گفت: به شكل اجرايي كلاسي در زمينه آموزش گويندگي نداشتم. چرا كه فكر مي‌كنم در حيطه كاري من نيست. اما گاه‌گاهي وقتي شنونده راديو در خانه هستم، اگر اشكالاتي در تلفظ عبارات و نحوه‌ي بيان آن از سوي گوينده بشنوم، تماس مي‌ گيرم و آن اشكال را مي‌گويم.

نشيبي با بيان اين مطلب كه هر چه دارم خوب و بد، از پر قنداق دارم. گفت: درست است كه فاكتورهايي در گويندگي بايد رعايت شود. اما انگار من از شكم مادر گوينده به دنيا آمدم و نمي‌توانم فن بيان را ياد دهم.

خاطره بازگشت دوباره‌ي «شب بخير كوچولو»

نشيبي از برنامه «قصه‌هاي ايراني براي بچه‌هاي ايراني» به عنوان برنامه‌اي ياد مي‌كند كه برايش مثل «شب بخير كوچولو»ست و او در آن راوي قصه‌هايي است كه براي بچه‌هاي خارج از كشور گفته مي‌شود.

وي درباره اين برنامه ‌گفت: بعد از توقف «شب بخير كوچولو» و يك شب قبل از اعلام كارم در روايت قصه‌هاي اين برنامه‌ي جديد، از تعدادي از بچه‌هاي راديو كه در مكه بودند خواستم تا براي دميده شدن روحي به كالبد مرده‌ي «شب بخير كوچولو» و زنده شدن آن دعا كنند كه همين طور هم شد، و من دوباره به آن فضا نزديك شدم .

روند طي شده گويندگي در راديو

نشيبي درباره‌ي روند طي شده‌ي گويندگي در راديو طي سال‌هاي گذشته به ايسنا گفت: به اعتقاد من راديو در اين زمينه افت داشته است و گويندگان شاخص گذشته، مثل مولود كنعاني گوينده «در انتهاي شب» و گويندگان برنامه «گل‌ها» را كم داريم يا اصلا نداريم.

وي با بيان اين مطلب كه شايد برخي از ضوابط براي انتخاب گوينده برداشته شده است اظهار كرد: بسياري از گويندگان ما نياز به كلاس‌هاي آموزشي دارند و اين كه اساتيد با آن‌ها دلسوزانه كار كنند.

به اعتقاد او، در بحث حضور گويندگان جديد، صداي گويندگان مرد شرايط قابل قبول‌تري در زمينه‌ي فاكتورهاي گويندگي مورد نظر در راديو را دارد.

نويسندگي راديو

نشيبي با بيان اين مطلب كه به‌ غير از تعدادي از برنامه‌هاي راديويي كه اساتيد و نويسنده‌هاي دلسوز پشت آن هستند، تعدادي از برنامه‌ها پرمحتوي نيست، اظهار كرد: حتي به لحاظ ويرايش نيز به برخي از متن‌ها بايد مطالبي اضافه و يا كم شود.

وي تعدد شبكه‌هاي راديويي گسترده و جذب مخاطب به اين شبكه‌ها را بسيار سخت دانست و ادامه داد: براي هركدام از اين شبكه‌هاي راديويي به يك تيم‌هاي بسيار قوي و افراد دلسوز نيازمند هستيم.

نريتوري در برنامه‌هاي سينمايي تلويزيون

اين گوينده با اشاره به نريتوري خود در برنامه‌هاي سينمايي تلويزيون اظهار مي‌كند: در آن زمان بسياري از افراد گمان مي‌كردند كه من در اين زمينه كارشناس هستم؛ چرا كه در تلفظ عبارات به شكل صحيح بسيار دقت مي‌كردم.

نپذيرفتن تيزرخواني براي تبليغات بازرگاني

نشيبي با بيان اين مطلب كه صداي من در يك تبليغ بازرگاني مي‌تواند مهر استانداردي باشد، مي‌گويد: شايد در برخي از مواقع پشت تبليغات بازرگاني زمينه‌هاي سودجويي نهفته باشد كه من از آن‌ها اطلاع ندارم و هرگز اين كار را نمي‌پذيرم.

پيشنهاد اين گوينده 61 ساله به راديو در 66 سالگي

نشيبي، روند راديو را طي 66 سال گذشته روند صعودي دانست و ‌گفت: در اين سال‌ها تلاش‌هاي زيادي از سوي مسؤولان راديو و تلويزيون انجام شد و ما به آخرين پيشرفت‌ها مجهز شديم و طبعا در روز چهارم ارديبهشت ماه جاي همه پايه‌گذاران و تلاشگران و همكاران عزيز راديو كه الان در بين ما نيستند خالي است.

به اعتقاد اين گوينده، راديو به لحاظ جغرافيايي همه جا هست.

اين گوينده با بيان اين مطلب كه راديو با توجه به برد خود مي‌تواند همه جا كارساز باشد، تاكيد كرد: راديو بايد كمي به كيفيت برنامه‌هاي خود توجه كند و برنامه تنها آنتن پر كن نباشد.

نشيبي در پايان با اشاره به لزوم وجود متخصصان برنامه‌ساز در راديو مي‌گويد: متاسفانه يكي از صدمات راديويي‌ها در اين است كه دريافتشان با عملكرد آن‌ها نمي‌خواند و مجبور هستند به كار دوم و سوم روي آورند. اما به هر حال ما راديو را با همين شرايط پذيرفته‌ايم.

انتهاي پيام