كيانوش راد: دير يا زود جنبش دانشجويي بايد به كاركرد اصلي خود يعني طرح پرسشهاي اساسي بپردازد
يك عضو جبههي مشاركت ايران اسلامي اظهار داشت: سكوت و آرامش جنبش دانشجويي را نميتوان امري دائمي دانست. همواره ايجاد فضاي بسته زمينهي شدتبخشي به فعاليت سياسي دانشجويان را فراهم ميكند. محمد كيانوشراد، نمايندهي سابق مجلس شوراي اسلامي در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اينكه كمرنگ شدن حضور دانشجويان در عرصه سياسي را ميتوان به علل مختلف ارجاع داد، تصريح كرد: از جمله اين دلايل وجود محروميتهايي است كه دانشجويان عليرغم تأثير قاطعي كه در شكلگيري جريانها عمده سياسي جامعه ايران از جمله انقلاب اسلامي، جنگ تحميلي، فتح لانه جاسوسي و شكلگيري جنبش اصلاحي در ايران داشتهاند، با آن مواجهند و برخوردهاي سياسي و قضايي با آنان صورت گرفته است. اين عضو جبههي مشاركت ابراز عقيده كرد: در شرايط فعلي با توجه به سياستهايي كه در پيش گرفته شده، به نظر ميرسد اين محدوديتها براي جنبش اصيل دانشجويي و جنبشي كه وابسته به قدرت و وامدار به قدرت نيست، بيشتر خواهد شد. وي با بيان اينكه همواره ايجاد فضاي بسته، زمينهاي را براي شدتبخشي به فعاليتهاي سياسي نيز به وجود خواهد آورد، تصريح كرد: سكوت، آرامش و انفعال موجود را نبايد به عنوان امري دائمي در فعاليت سياسي دانشجويان تلقي كرد. وي از ديگر عوامل كمرنگ شدن حضور دانشجويان در عرصهي سياسي را دخالت جريانهايي كه سعي ميكنند با ايجاد چنددستگي در درون جنبش دانشجويي آنها را از همگرايي تأثيرگذار در عرصه سياسي دانشگاهها دور كنند، برشمرد. اين نمايندهي سابق مجلس شوراي اسلامي گفت: تشويش و ابهام در دورنماي فعاليتهاي فكري دانشجويان از دلايلي است كه در مقطعي خاص ميتواند به بروز ترديدها و يا تجديدنظر در راهبردهاي قبلي منجر شود. كيانوشراد اظهار داشت: دانشجويان تاكنون با چارچوبهاي مشخصي به نقد، اصلاح و فعاليت ميپرداختند اما به نظر ميآيد در شرايط فعلي بخشي از جنبش دانشجويي اصولا راهكارهاي قديمي را نامفيد تشخيص داده و به نظر اين بخش از جنبش دانشجويي نوعي بنبست كاملا سياسي به وجود آمده. از اين رو قاعدتا در چارچوبهاي قديمي نميتوان به فعاليت پرداخت. از سوي ديگر آلترنايتو و نسخه جايگزيني كه براي سردمداران جنبش دانشجويي قطعي و مسلم شده باشد، به دست نيامده است و از سوي ديگر مسأله فراگيرشدن اين ديدگاه به عنوان يك گفتمان غالب در بدنه دانشجويي همچنان با مشكل روبهروست. وي با اعتقاد به اينكه جنبش دانشجويي در شرايط فعلي در دوره گذار به سر ميبرد، تصريح كرد: اما دير يا زود ميبايست فعالان جنبش دانشجويي به كاركرد اصلي اين جنبش كه طرح پرسشهاي اساسي در جامعه است و همچنين نقد دائمي قدرت بپردازند و با موضعگيريها خود راه را براي بدنه دانشجويان و تودههاي مردم كه هميشه نگاهشان به اين جنبشها بوده، بازگردانند. وي تأثيرگذاري دانشجويان را وابسته به موقعيتهايي دانست كه جنبش دانشجويي در آن به سر ميبرد و گفت: هنگامي كه دانشجويان بتوانند آرمانهاي خود را به نحوي بيان كنند كه تودههاي مردم با آن آرمانها ارتباط پيدا كنند، جنبش دانشجويي ميتواند پيشتازياش را حفظ كند. اين عضو جبهه مشاركت با تأكيد بر اينكه دانشجويان پيش از انقلاب و پس از آن نشان دادند ميتوانند سخنگوي واقعي خواستهها و آرمانهاي مردم باشند، يادآور شد: البته وقفه در يك دوره زماني مشخص مثل شرايط فعلي را نميتوان به صورتي عام تسري داد. ممكن است در يك مقطع فعاليت دانشجويي كاهش پيدا كند اما بدون ترديد اگر دانشجويان نقش تاريخي خود را در تحولات اجتماعي ايران مرور كنند و با درك شرايط جديد به اتخاذ موضع بپردازند ميتوانند مجددا به عنوان يكي از گروههاي اصلي مرجع در جامعه ايران تأثيرگذاري خود را دنبال كنند. كيانوشراد تصريح كرد: امروز عواملي دست به دست هم داده كه شايد در گذشته وجود نداشته؛ مثل وجود احزاب متنوعي كه در جامعه ما گرچه به صورتي نحيف، اما وجود دارند و اين در حالي است كه در زمان فتح لانه جاسوسي و قبل از آن دستههاي حزبي در جامعه ايران كمتر به چشم ميخورد و همه فعاليتهايي كه توسط احزاب و گروههاي سياسي ميبايست انجام پذيرد بر عهده جنبش دانشجويي بود. قاعدتا در شرايط فعلي بخشي از آن وظايف را احزاب و تشكلهاي ديگر سياسي انجام خواهند داد و جنبش دانشجويي از موقعيت انحصاري در تأثيرگذاري تا حدي دور شده است؛ بنابراين كار براي جنبش دانشجويي نيز سختتر شده است. كيانوشراد تاكيد كرد: دانشجويان ميبايست به صورت گسترده به نقد شرايط موجود بپردازند. انتهاي پيام