عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه اميركبير، گفت: در كشور ما از عنوان حزب فقط اين گونه استفاده مي‌شود كه افراد همفكر بعضا در زيرزمين‌ها و اتاق‌هاي بسته جلسه برگزار مي‌كنند كه توافقات حاصل شده و نسخه‌هاي نوشته‌شده در آنها نمي‌تواند براي كل جامعه معتبر باشد. «مسعود دهقان»، در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان (ايسنا)، اظهار داشت: حزب بايد بين دانشجويان، زنان و گروه‌هاي فعال عرصه‌ي جامعه پل ارتباطي داشته باشد. بسياري از فعالان سياسي، كساني كه تحت عنوان اصلاح‌طلب ناميده مي‌شوند به صورت صريح‌تر و كساني كه به نام محافظه‌كاران مطرح شده‌اند كم‌تر به آن توجه دارند ولي همه متفق‌القول هستند كه چيزي به عنوان حزب با معيارها، استانداردها و نرم بين‌المللي در حال حاضر نداريم. اين فعال دانشجويي با بيان اينكه «مجموعه‌هاي تحت عنوان احزاب بايد براي برقراري ارتباط با جامعه دعواهاي خصلتي را كنار بگذارند»، اظهار داشت: متاسفانه به دليل توسعه‌نيافتگي، تجربه‌ي كار جمعي ما با هم پايين است و در نتيجه ارتباط چنداني با هم نداريم كه اين مشكل بايد رفع شود اما با توجه به عملكرد گذشته‌ي احزاب به ويژه احزاب اصلاح‌طلب، اميد زيادي به اين مساله نداريم. دهقان درباره‌ي نياز سياسي اقشار مختلف، تصريح كرد: به طور كلي همه جامعه‌ي ايده‌آلي را مي‌پسندند، اگر اين جامعه محقق شود مطالبه‌ي دانشجويان آزادي‌هاي آكادميك است كه يك بعد آن وجود ارتباط منطقي بين تشكل‌هاي دانشجويي و مجموعه‌ي سيستم حكومتي است و ديگر اينكه هر تشكلي بتواند با توجه به ايده و فكري كه دارد – چه در ايدئولوژي رسمي حكومت بگنجد يا نه – نظرات خود را مطرح كند. بخشي از مطالبه‌ي سياسي قشر كارگر وجود ارتباط منطقي بين كارگر و كارفرما و قشر زنان برطرف شدن قرائت‌هاي متحجرانه از دين و فرهنگ باستاني است. وي درباره‌ي چگونگي طرح مطالبات توسط اقشار فوق، گفت: اگر تريبون را اين طور معنا كنيم كه جايي وجود داشته باشد كه نظرات به صورت شفاف براي كل جامعه عنوان شود، آنها هيچ تريبوني ندارند. چرا كه رسانه‌هاي موجود مجبورند در قالب‌هاي رسمي كار كنند، در نتيجه بسياري از مطالبات و گفته‌هاي اين گروه براي مردم مشخص نيست. اين عضو انجمن اسلامي دانشگاه اميركبير، يكي از علل رغبت كم مردم به احزاب را «عملكرد غلط احزاب قبل از انقلاب و بي‌اعتمادي مردم نسبت به حزب توده» خواند و افزود: بعد از انقلاب هم به دليل نوع نگرش مسوولان، احزاب مورد استقبال قرار نگرفتند، وقتي چند نوع حزب به وجود بيايد نوعي تكثر در سياست پديد مي‌آيد. سال 76 كه خاتمي با شعار توسعه‌ي سياسي وارد صحنه شد بسياري از فعالين عرصه‌ي جامعه‌ي مدني فكر كردند زمينه‌ي مساعدي به وجود آمده است و سعي كردند پارامترهاي مختلفي كه در جامعه‌ي مدني وجود دارد را به وجود بياورند ولي عملا به خاطر مسايل و مشكلاتي كه در اين حركت اصلاحي به وجود آمده بود، نوعي ياس به ويژه از سال 79 در جامعه ايجاد شد. دهقان گفت: اولين جايي كه ياس به سراغ آن آمد دانشگاه بود. بعد از اتفاقاتي مثل 18 تير 78، ترور حجاريان، قضيه‌ي كنفرانس برلين، برگزاري آنچناني دادگاه متهمان پرونده‌ي 18 تير و حمله به اردوي دفتر تحكيم وحدت در خرم آباد از يك سو و اختلافات افكني‌هايي كه توسط بسياري احزاب اصلاح‌طلب در مجموعه‌ي جنبش دانشجويي به ويژه انجمن‌ها و تحكيم ايجاد شد، نوعي ياس و رخوت در جامعه‌ي دانشگاهي ايجاد شد كه در نتيجه‌ي آن دانشجويان نسبت به فضاي سياسي و انتخابات‌هاي بعدي با ديده‌ي ترديد نگريستند و مثل سابق برخورد نكردند. وي اضافه كرد: به دليل اينكه دانشجويان پل ارتباطي بين روشنفكران و توده‌ي مردم بودند، احزاب مورد توجه مردم قرار نگرفتند و تلاش‌هاي محدودي كه براي جلب آرا و نظرات مردم توسط احزاب اصلاح‌طلب انجام شد نتيجه‌ي خاصي در برنداشت. در اين انتخابات هم جبهه‌ي مشاركت، نهضت آزادي و سازمان مجاهدين نمي‌توانند ادعا كنند چهار ميليون راي دكتر معين از سوي طرفداران آنها بوده، بلكه عده‌اي با وجود نقد به اين احزاب به دليل نوع مطالبات خود به دكتر معين راي دادند و رغبت خاصي از طرف مردم صورت نگرفته است. وي هم‌چنين گفت: تشكل‌هاي دانشجويي هم از اين امر مستثني نيستند. طبيعي است كه براي هر فعاليتي به ويژه فعاليت سياسي بايد هزينه‌اي پرداخت، اين روزها نيز هزينه‌ي فعاليت سياسي براي جامعه كاملا مشخص شده است. هم‌چنين سياست‌هاي جديدي كه وزارت علوم و به طور ويژه دانشگاه‌ها اتخاذ كرده‌اند منجر به اين مي‌شود كه دانشجويان به جاي فعاليت‌هاي فوق برنامه اعم از سياسي، فرهنگي و اجتماعي وارد حوزه‌ي درس و تحصيل مي‌شوند و به سياست توجهي نمي‌كنند. لذا اقبال دانشجويان از آنچه دهه‌ي هفتاد بود، كمتر مي‌شود و مجموعه‌ي دانشجويي دچار مشكلات و نوسان‌هايي مي‌شوند. انتهاي پيام