يك پژوهشگر مي‌گويد: ‌منابع قديمي مي تواند براي كارهاي متعددي در كشور الهام‌بخش باشد. كتايون مزداپور در گفت و گو با خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) خواندن شاهنامه را يك ضرورت دانست و افزود: خواندن شاهنامه امروزه از جهات مختلفي ضرورت دارد؛ بنابراين در اين راه ـ بايد ـ با توجه بسيار جدي به آن پرداخته شود؛ نه فقط به شاهنامه؛ بلكه به زبان فارسي و ديگر هويت‌هاي ملي ما بايد پرداخته شود؛ يعني بدون خواندن گلستان سعدي، شاهنامه و كتابهاي ديگري كه از قديم باقي‌مانده‌اند، روزگارمان نمي‌گذرد و اين وضعيتي كه اكنون وجود دارد و زبان فارسي اين طور در معرض صدمه قرار گرفته، بسيار بد است. وي اظهار داشت: اينك زبان فارسي وضعيت حادي دارد؛ بايد تنبلي را كنار گذاشت و مقداري كار كرد و اين كار بسيار جدي است. بايد پرداختن به زبان و هويت‌مان در برنامه قرار گيرد و به صورت يك توجه ملي در تمام سطوح به آن توجه شود. مزداپور درباره كمرنگ شدن نقالي و شاهنامه خواني در كشور متذكر شد: اين موضوع به لياقت و شايستگي ما بازمي‌گردد؛ اگر اينك شاهنامه خواني با خواندن گلستان ور افتاده يا منسوخ شده است، هنرمندان و مردم مي‌توانند راههاي بهتري با همين ابزارهاي تازه پيدا كنند؛ يعني مي‌توان از شاهنامه و كتاب‌هاي ديگري كه خيلي هم اهميت دارند، استفاده‌هاي متعدد كرد. قصه‌هاي قديمي اگر به شكل خلاق و هنرمندانه استفاده شود، كمتر از داستانهاي ژاپني نيستند؛ چرا كه اين داستانها در ايران ريشه‌هاي قديمي دارند. فقط شيوه‌ها بايد درست و طوري باشد كه مردم و بچه‌ها را جذب كند. وي گفت: هنرمندان ما آنقدر آگاهي و تبحر دارند كه به اين زمينه‌ها توجه كنند. فقط كافي است به آنان توجه شود، زمينه هم بسيار پربار است. به قصه‌هاي مرزبان‌نامه نگاه كنيم، مي‌بينيم براي اينكه انواع و اقسام استفاده‌هاي جديد از آنها شود، بسيار مستعد است. حتما راههاي بسياري به ذهن و فكر هنرمندان ما خواهد رسيد. اين پژوهشگر يادآوري كرد: ‌هر كاري كه در زمينه ادبيات فارسي در هر كدام از اين كتابها، از قديمي‌ترين دوره تا دوره جديد انجام شود، همه بسيار مفيد خواهد بود و مردم هم به آنها توجه خواهند كرد. انتهاي پيام