۱- فعالیت بدنی را به صورت تدریجی آغاز کنیم. به طور مثال ۳ تا ۴ روز در هفته و یا روزانه ۱۰ تا ۳۰ دقیقه؛ ۳ زمان۱۰ دقیقه‌ای و یا دو زمان ۱۵ دقیقه ای در روز را انتخاب کنیم.
۲- زیاده از حد توقع نداشته باشیم و یک مرتبه فعالیت بدنی را با شدت و مدت زیاد شروع نکنیم. پیشرفت نیازمند زمان است و یک‌باره به دست نمی‌آید.
۳- انجام فعالیت بدنی در حدود ۱۰ دقیقه در روز، وقت‌گیر نیست، می‌توانیم صبح کمی زودتر از خواب بیدار شده و فعالیت کنیم و یا مسیر خانه تا مدرسه یا محل کار را پیاده طی کنیم. فعالیت بدنی به مرور زمان، موجب می‌شود تا به خواب کمتری نیاز داشته باشیم و همین به ما در شروع روز، فرصت بیشتری می‌دهد.
۴- اگر سحرخیزی برای ما مشکل است، هر ساعتی از روز که برایمان مناسب‌تر است را به ورزش اختصاص دهیم.
۵- افرادی که می‌توانند با ما ورزش و حمایتمان کنند را شناسایی کنیم تا برای انجام ورزش همراهیمان کنند.
۶- هر زمان که موفق می‌شویم مطابق برنامه ورزش کنیم، برای خود پاداش در نظر بگیریم. این پاداش می‌تواند یک تشویق کلامی باشد.
۷- نگران نرسیدن به اهداف خود نباشیم. برای رسیدن به نتیجه باید به طور مستمر و طولانی مدت به ورزش بپردازیم.
۸- در هنگام مواجهه با یک شرایط سخت، هنگامی که افسرده و یا عصبانی هستیم ورزش کنیم. مطمئن باشیم روحیه‌مان بهتر می‌شود.
۹- هنگام تعطیلات به همراه خانواده و یا با دوستان، بخشی از وقت خود را به بازی و فعالیت بدنی اختصاص دهیم.
۱۰- از هر فرصتی برای انجام فعالیت بدنی استفاده کنیم. از زمان خود استفاده کنیم تا زندگی سالم‌تری داشته باشیم.
۱۱- در اتاق خود تصویری از فعالیتی که دوست داریم، نصب کنیم.
۱۲- همزمان با برنامه‌های نرمش و ورزش در تلویزیون، همراه با آن‌ها به نرمش بپردازیم.
۱۳- چنانچه از اتوبوس، مترو و یا وسایل نقیه عمومی برای رفت و آمد استفاده می‌کنیم، از یک ایستگاه دورتر برای پیاده یا سوار شدن و رسیدن به مقصد استفاده کنیم.
۱۴- از نشستن طولانی مدت در مواردی مانند تماشای تلویزیون خوددداری کنیم.
۱۵- با دوستانی که فعالیت و جنب و جوش بیشتری دارند، همراه شویم.
انتهای پیام