به گزارش ایسنا، طرح‌ریزی عملیات «فتح‌المبین» از اواسط آبان ١٣٦٠ آغاز شد و پس از تلاش‌های مستمر و خستگی‌ناپذیر و انجام مشورت‌ها و هماهنگی‌های گسترده میان فرماندهان نظامی، سرانجام طرح عملیاتی شماره ١ فتح‌المبین در اواخر دی ماه همان سال آماده شد. روز ١٣ بهمن ١٣٦٠ در پی یک نشست مشترک بین فرماندهان عمده سپاه و ارتش، طرح یادشده به یگان‌های عمده اجرایی ابلاغ و متعاقب دریافت اطلاعات جدید در ٣٠ بهمن همان سال طرح اولیه بازنگری شد و طرح شماره ٢ در ١٣ اسفند انتشار یافت.
این عملیات با مراجعه به قرآن کریم، فتح نامگذاری شد و سرانجام در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز دوشنبه دوم فروردین‌ماه فرمان آغاز حمله بزرگ و سرنوشت‌ساز فتح‌المبین به شرح زیر صادر شد:
امیر سرتیپ دوم سجادی از افسران اطلاعاتی توپخانه ارتش در عملیات فتح المبین در یکی از جلسات همایش نقش توپخانه در دوران دفاع مقدس سال ۱۳۹۲ چنین می‌گوید: «اگر بگویم موقعیت ۹۰ تا ۹۵ درصد توپخانه‌های دشمن در منطقه فتح المبین را می‌دانستیم حقیقت محض است و اگر در روزهای پایانی عملیات به اهداف متصرفی بسنده نمی‌کردیم، بدون شک با تسلطی که به توپخانه دشمن داشتیم می‌توانستیم ارتفاعات حمرین (مرز) را هم پشت سر بگذاریم زیرا دشمن را کاملاً می‌شناختیم و مضافاً اینکه اجازه اظهار وجود را به توپخانه دشمن نمی‌دادیم.»
همچنین امیر سرتیپ عباس شیروانی از فرماندهان ارشد توپخانه ارتش از دیگر راویانی است که به نقش توپخانه ارتش در عملیات فتح المبین پرداخته است. او روایت می‌کند: «آماج یابی ما علاوه بر عکس‌های هوایی، دیدبانان بادانش و پرتلاش بودند که در بهترین نقاط سرکوب و مسلط به منطقه عملیات مستقر شده بودند و کوچکترین حرکات دشمن بویژه توپخانه‌ها را از ماه‌ها قبل رصد و اطلاعات مختصاتی آنان را ثبت می‌کردند و با اجرای آتش‌های دقیق موجب می‌شدند تا اجازه نفس کشیدن به توپخانه دشمن داده نشود. مضافاً در عملیات هم این روند با جدیت بیشتر و حضور بی درنگ در نقاط متصرفی و نزدیک به دشمن دنبال شد. این دیدبان‌ها آموزش‌های دیدبانی را در مرکز آموزش توپخانه، به نحو مطلوب و برابر اصول علمی طی کرده و با شرکت در عملیات‌های قبلی برای حضور در عملیات فتح المبین آب دیده و کار آزموده شده بودند.»
علاوه بر این سرلشکر وفیق سامرائی رئیس اطلاعات نظامی ارتش رژیم بعث عراق در کتاب خود توضیح می‌دهد: «نیروهای ایرانی بکارگیری توپخانه را به طور ماهرانه و در سطحی وسیع آغاز کردند. افسران پایور، هدایت و تصحیح آتش را به خوبی انجام می‌دادند. از اینرو نیروهای ما در مواضع آشکار و شکننده به شدت کوبیده می‌شدند قبل از عملیات فتح المبین واحدهای مقدم لشکر ۱۰ زرهی در منطقه نادری که لشکر ۲۱ ایران و واحدهای سپاه پاسداران از آن حمایت می‌کردند به طور مداوم درگیر بودند و گلوله باران توپخانه‌ها ایران به حد اعلای خود رسیده بود.
چند روز قبل از عملیات فتح المبین به آنها یعین نیروهای عراقی ابلاغ کردیم که نیروهای ایرانی عملیات خود را در ساعت ۰۱:۰۰ روز ۲۱ مارس ۱۹۸۲ یعنی ساعت ۱ بعد از نیمه شب که مصادف با اولین ساعت آغاز سال جدید ایران بود شروع خواهند کرد و دقیقاً در وقت تعیین شده نیروهای ایرانی بزرگ‌ترین عملیات زمینی خود را تا آن تاریخ با گلوله باران وسیع توپخانه‌های ما آغاز کردند.»
انتهای پیام