روایت یک اسیر ارتشی از ماه رمضان در عراق

مسئولین غذا با هیتر بزرگی آب را در داخل سطلی به جوش می‌آوردند و با بخار حاصل از آن غذای سحری را برای روزه بگیران گرم می‌کردند. روزها را با انجام کارهای روزمره سپری می‌کردیم و موقع غروب بعد از آمار به داخل آسایشگاه رفته و با دعای آزادی اسراء افطار می‌کردیم.

به گزارش ایسنا، سرتیپ ۲ جانباز آزاده عین‌الله کرمانی زاده در سال ۱۳۲۲ در شهرستان شاهین دژ متولد شد. او در طول دفاع مقدس در دو نوبت در تاریخ ۵۹/۸/۲۴ و ۶۷/۴/۳۱ مجروح که پس از مجروحیت، مورخه ۶۷/۴/۳۱ به دست دشمن اسیر و همزمان با آزادی اسراء در شهریور ماه سال ۱۳۶۹ به میهن  بازگشتو در مورخه ۱۳۷۰/۱/۱۵ به درجه سرتیپ دومی مفتخر و برابر ضوابط پس از ۳۴ سال خدمت در تاریخ ۷۲/۱۰/۱ بازنشسته شد.

این آزاده ارتشی در کتاب خاطرات خود با عنوان«جنگ و اسارت» درباره ماه مبارک رمضان روایت می کند: « ایام نوروز سپری شد و بعد از مدتی دل‌ها را آماده پذیرایی از ماه مبارک رمضان کردیم تا در ماه نزول قرآن بیشتر با قرآن انس بگیریم و روزهای اسارت را با خواندن قرآن راحت‌تر و آسانتر سپری کنیم.

مسئولین غذا با هیتر بزرگی آب را در داخل سطلی به جوش می‌آوردند و با بخار حاصل از آن غذای سحری را برای روزه بگیران گرم می‌کردند. روزها را با انجام کارهای روزمره سپری می‌کردیم و موقع غروب بعد از آمار به داخل آسایشگاه رفته و با دعای آزادی اسراء افطار می‌کردیم.

تلویزیون عـراق نیـز بـرای ماه مبارک رمضان برنامه‌های خاص خودش را داشت که گاهاً مناسب امت مسلمان و ماه مبارک رمضان نبود. مراسم مختصری برای شب‌های قدر و شب شهادت امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) اجرا کردیم و شب‌های قدر را با شب زنده داری و خواندن دعا و قرآن به پایان رساندیم. به این ترتیب ماه رمضان با تحمل سختی‌های زیاد در زندان عراقی‌ها سپری شد و اسراء از اینکه توانسته بودند یک ماه را با کمترین امکانات در اسارت روزه بگیرند خوشحال بودند.

تمامی اسراء آماده برپایی نماز روز عید فطر شدند ولی عراقی‌ها از این کار ممانعت به عمل آورده و دستور دادند که نماز عید فطر را بصورت فُرادی بخوانید.

بعد از ماه رمضان در یکی از شب‌ها که مشغول تماشای تلویزیون بودیم اخبار آخر شب اعلام کرد که عدنان خیر الله وزیر دفاع عراق در حادثه سقوط بالگرد کشته شده است مرد شماره دو عراق به همین سادگی در سانحه هوایی در گذشت و جنازه او را در یک کالسکه سلطنتی با زرق و برق فراوان اما بدون حضور مردم از بغداد به طرف زادگاهش تکریت حرکت داده و در آنجا دفن کردند.»

انتهای پیام

  • دوشنبه/ ۲۸ اسفند ۱۴۰۲ / ۱۱:۲۴
  • دسته‌بندی: فرهنگ حماسه
  • کد خبر: 1402122819711
  • خبرنگار : 71451