شهباز محمودی در گفت و گو با ایسنا مبنی بر اینکه چرا امکان بازدید عمومی از محوطه باستانی ازبکی در تمام طول سال وجود ندارد، اظهار کرد: بازدید روزانه از این محوطه نیازمند ایجاد زیرساختهایی است که هنوز به طور کامل فراهم نشده است.
وی ادامه داد: سرویس بهداشتی، ایمن سازی مسیر تردد گردشگران، باجه فروش بلیت، نصب تابلوهای راهنمای مسیر و ایجاد واحدهای خدماتی از جمله اقدامات لازم برای بازدید روزانه گردشگران از این تپه تاریخی را فراهم میکند.
وی تاکید کرد: سال گذشته اعتباری برای احداث سرویس بهداشتی تخصیص یافت و با مبلغ تزریق شده موفق شدیم اسکلت و سقف سرویس را کامل کنیم و امسال هم مبلغی برای تکمیل آن در نظر گرفته شده است.
این مسئول ابراز کرد: برای ایجاد سایر زیرساختهای مورد نیاز هم درخواست اعتبار دادهایم ولی هنوز مبلغی تخصیص داده نشده است.
محمودی ابراز کرد: در حال حاضر این محوطه در روزهای خاصی از سال از جمله ایام نوروز و اعیاد مذهبی پذیرای گردشگران است و علاوه بر این در سایر روزها هم با نامه نگاری شاهد حضور تورهای دانش آموزی در این محوطه تاریخی هستیم.
معاون میراث اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی البرز گفت: بدون شک تا زمانی که امکانات مناسب برای میزبانی از گردشگران در این محوطه فراهم نشود، باز کردن دائمی درهای این مجموعه منطقی به نظر نمیرسد.
وی در بخش دیگری از صحبتهای خود به آخرین روند جهانی شدن این تپه هم اشاره کرد و افزود: خوشبختانه دبیرخانهای در این خصوص تشکیل شده و برای تحقق این هدف به دادههای اطلاعاتی و علمی قوی در زمینه باستانشناسی و کاوشهای مستمر نیاز است.
وی توضیح داد: همچنین لازم است زیر ساختها، پایگاه دانشی و کارگاههایی در محل این تپه ایجاد شود و قطعا این فرایند زمان بر خواهد بود.
به گزارش ایسنا، ازبکی محوطه باستانی گستردهای است که از یک تپه بلند مرکزی به ارتفاع ۲۶ متر از سطح زمینهای اطراف و تعدادی تپه کوتاه تشکیل شده است که ارتفاع بلندترین آنها از چند متر تجاوز نمیکند. برای این محوطه باستانی میتوان وسعتی برابر صد هکتار به ابعاد یک کیلومتر در یک کیلومتر در نظر گرفت.
بخشهایی از این محوطه باستانی ۹ هزار ساله را کارشناسان مرکز باستان شناسی ایران در سال ۱۳۴۸خورشیدی مورد شناسایی قرار دادهاند. محوطه ازبکی در اواسط هزاره دوم پیش از میلاد به شهر بزرگی تبدیل شد. در مرکز این شهر و بر روی بقایای باستانی و پیش از تاریخ، تپهای در ارتفاع ۱۲۰۰ متر ارتفاع از سطه دریا و با ۲۶ متر از سطح زمینهای همجوار، قلعهای به وسعت تقریبی ۲۲۰۰ متر مربع با حصاری عظیم به عرض هفت متر ساخته شد. از این تاریخ تا پایان عصر پادشاهی مادها سه قلعه دیگر بر روی ویرانههای نخستین قلعه بر پا شد که آخرین آنها دژ مادی با وسعتی بالغ بر ۹۰۰ متر مربع است. این تپه که خود کهندژ این محوطه باستانی است به تپه ازبکی معروف است.
انتهای پیام